Przesadzony? Nie wydaje mi się. Ale ogółem mi się podobał. W głównych postaciach(Sylwia i Dominik) mogłam odnaleźć siebie. A rodzice Dominika tak cholernie przypominają moich...
A co do tego "przesadzenia". Wielu osobą nie podoba się przedstawienie Dominika jako emo. Mi to akurat pasuje... Wybrał taki image, bo tego boja się ludzie. Oryginalności. Przecież on chciał żeby się go bali. No jasne, że mógł wyskoczyć w klasie z tym rewolwerem, ale po co. W takim wypadku od razu wylądowałby w szpitalu lub w więzieniu, brany za psychopatę. Po co skoro można delikatniej? Przecież i tak się boją.
Ostatnio zmieniony przez Ella 2016-04-17, 16:38, w całości zmieniany 1 raz
Wczoraj obejżałem, i zobaczyłem takiego siebie z klasy maturalnej czyli czrane włosy, rany itp. (tylko ze wtedy o emo to nikt nie słyszał), no ale film pokazuje jak zawęża się świadomość kogoś kto siedzi cały czas w pokoju. Mnie zastanawia jedno... tak naprawde główny bohjater nie miał żadnego problemu czy powodu by sie zabić. I to jest minus filmu jaki ja widze, ale jak oglądałem ten film to czułęm się troche jakby zroili film o mnie i sobie oglądam [kto mnie zna ten wie ze ja przestałem chodzic do szkoły w klasie maturalnej, miałem próbe samobójczą]
tak naprawdę główny bohater nie miał żadnego problemu czy powodu by się zabić
Czy na pewno? Myślę, że jego problemem był właśnie ten brak akceptacji przez rodziców jego orientacji. Po za tym wystarczy popatrzeć na to jak traktowali go w szkole po "tym zdarzeniu". Takie odrzucenie na prawdę może bolec. Wiem z autopsji.
Film mi się podobał, myślę że wielu z nas w postaciach mogło odnaleźć siebie tak też było ze mną... Wkońcu film o tak poważnym temacie ukazany w miarę dobry sposób. Film jak na nasze realia bardzo dobry. Daje dużo do myślenia. Pamiętam te ciszę i to że nikt po jego zakończeniu na sali nie wstał od razu bo tak ich zszokowało... może kupię na dvd bo z chęcią zobaczę kolejny raz(za każdym razem oglądania go zauważam wiele faktów których za 1 razem nie zauważałam )
tak naprawde główny bohjater nie miał żadnego problemu czy powodu by sie zabić.
Każdy ma inną psychikę i inne granice wytrzymałości. Jego dobijał fakt, że rodzice nigdy nie mieli czasu dla niego, nie zwracali na niego uwagi, chcieli by był taki, jak sobie o nim marzą.
Lekarz mówi im, że Dominik jest taki taki, a taki... że będzie potrzebował terapii. Jak reagują? Stwierdzeniem, że lepiej jednak byłyby leki, bo może szybciej doszedłby do siebie i poszedłby na maturę - bo przecież to jest na jego etapie najważniejsze.
Już pomijam fakt, jakie jazdy miał w szkole po tym co stało się na treningu.
Film oglądałam w te wakacje. Mimo, że nie podobały mi się sceny z tej sieci, bo jakoś nigdy mnie to nie kręciło, zwracałam uwagę na dialogi, sposób myślenia bohaterów itd.
Ogółem, podoba mi się to w jaki sposób scenarzyści poruszyli problemy, które nękają co niektórych z nas.
Film był ok, ale dla mnie słabą jego stroną były główne postacie - Dominik i Sylwia. Z Sylwią trudno sympatyzować... nie pokazano jej problemów, tego co spowodowało, że od 3 lat siedzi zamknięta w domu i żyje życiem wirtualnym... pokazano tylko jak w okrutny sposób manipuluje Dominikiem. Strasznie mi się nie podobało takie ukazanie osoby autoagresywnej... za bardzo kojarzyło mi się określenie "attention whore". Dominik z kolei też został ukazany bardzo płytko... w jego emocje trudno było się wczuć, jego zachowanie nie było koherentne... a rozmowa z matką, w której mówił jej, że chce aby ona cierpiała była... niepotrzebna. Tłumiona agresja powinna pozostać tłumiona... jeżeli Dominik był zdolny do tego by ją wyrażać, to nie powinna się aż tak na nim odbijać... Dlatego w moim odczuciu źle skonstruowano dwie główne postacie tego filmu, co negatywnie się na nim odbiło... może to kwestia scenariusza, może reżysera, a może młodych niedoświadczonych aktorów... tak czy inaczej efekt daleki od ideału i... rzeczywistości osób z takimi problemami... kto z nas autoagresywnych wyobraża sobie, że pokazują swoje krwawiące rany przypadkowej osobie z internetu? Proszą ją o pomoc w samobójstwie? Albo mówią własnemu rodzicowi, że chcą aby cierpiał?
Dobrze skonstruowano postaci zabieganych, zapracowanych, ślepych i obojętnych rodziców... oni byli w 100% wiarygodni, z takimi ludźmi mamy kontakt codziennie. Najbardziej żal mi było gosposi, która za fakt, że przejęła się losem Dominika została pozbawiona pracy... Ogólnie pomysł na film fajny, realizacja przeciętna... role drugoplanowe znacznie lepsze od głównych, ale jak na polskie realia i tak jest dobrze - można obejrzeć.
Ostatnio zmieniony przez Scarlet Halo 2011-09-30, 20:15, w całości zmieniany 1 raz
Ja obejrzałam i ogólnie film mi się podobał. Zgadzam się z dziewczynami, że postaci głównych bohaterów były trochę niedorobione. Na początku wydawało mi się, że tak naprawdę chłopak nie ma żadnych problemów, tylko chciał się wkręcić do paczki, która go zaakceptuje. Ale przecież tam problemy były podane na tacy, przypuszczam, ze zamiarem twórców było takie ich ukazanie, by zwróciły uwagę widzów. Przecież Dominik miał problemy z rodzicami: chłopak z dobrego domu, miał niby "wszystko" oprócz uwagi, miłości rodziców, którzy ciągle zabiegani nie mieli czasu by z nim porozmawiać. Oczywiście do tego problemy w szkole, odkrycie własnej orientacji, a potem wytykanie go palcami głównie przez kolesia który sprowokował taką chora sytuację. Co do Sylwii- to rzeczywiście manipulantka, która wydaje się bawić ludzkimi uczuciami, sprawdzać czy ludzie zrobią wszystko dla swej królowej. Może byłaby bardziej wiarygodna gdyby jej problemy też zostały pokazane. A scena gdy matka Dominika wchodzi do sieci i mówi o jego śmierci jest niesamowita.
Psychosis, jeśli chcesz mocny film o aa, to polecam "gdzie jest Nancy". Tyle, że opowiada o dorosłej kobiecie a nie o nastolatku
Na mnie SS nie zrobiła aż takiego wrażenia. Wiele nie dociągnięć. Jedynie to właśnie postawa rodziców trafnie pokazana. Ich chore ambicje i wyobrażenia o synu ważniejsze od niego samego. Bardzo niedojrzała postawa - weźmie leki i problem zniknie... (jakbym widziała kiedyś moją mamę).
Dlaczego oni uciekali z sieci jak matka informowała - tylko Sylwia została do końca?
Mi się wydaje, że czuli się winni. A Sylwia została, bo Dominik był dla niej kimś ważnym. Była tak zszokowana tą informacją, że nie była wstanie nic zrobić. Tylko krzyczeć...
A w przypadku drugiego psychiatry spodobała mi się reakcja matki Dominika jak kazała babeczce wypie*dalac I to jak jej tłumaczyła co to drzwi.
Ostatnio zmieniony przez Ever 2011-10-01, 11:48, w całości zmieniany 1 raz
I bardzo podobał mi się koniec
Jak matka weszła by poinformować o tym, ze syn Dominik się zabił to nagle kazdy uciekał z sieci...
Ogółem to owe zakończenie jest odwrotne do działania niektórych sekt. Wszyscy popełniają masowe samobójstwo - jedynie guru przeżywa.
A tu te ich plany schrzaniłyby się ze względu na to, że najprawdopodobniej jedynie to właśnie gugu (Sylwia) zdołałaby się zabić.
Tamci nie byli jakoś przekonani...
Mercy napisał/a:
Pani przyszła i recepte chciala wypisac bez rozmowy z chorym
Yhm, fajnie go słuchała. "Dominik, jestem przy Tobie, słucham Cię", a stała za drzwiami i oglądała książki na regale
No właśnie postawa pani psycholog czy psychiatry- kij z tym i jej podejście do chłopaka doskonale obrazuje stosunek lekarzy do pacjentów w ogóle w tym chorym kraju. no ale matka prawidłowo ją potraktowała, trochę po nie w czasie ale zawsze. A ojciec- lizus, który za wszystko przepraszał. Swoją drogą Dominik też niezły manipulant- dobrze wiedział co powiedzieć by nie pojechać do szpitala tylko dostać leki.
[kto mnie zna ten wie ze ja przestałem chodzic do szkoły w klasie maturalnej, miałem próbe samobójczą]
I to jak jej tłumaczyła co to drzwi.![;]](images/smiles/icon_twisted.gif ";]"){kind=icon}
