[Fearless]

Oceniałabym, gdybym powiedziała: ci ludzie są głupi i okropni. A tak totalnie nie twierdzę. Stwierdzenie, że mają problemy ze sobą (nie, że od razu są chorzy psychicznie) to zupełnie co innego.

Postrzegam nie w kategoriach choroby, tylko w kategorii problemów ze sobą. I tak, twierdzę, że po przepracowaniu problemów (na przykładzie swoim, znajomych i z książek, które na te tematy czytałam) można zmienić swoje postępowanie. Jak Ty argumentujesz to, że to jest normalne, a nie że wynika z problemów, że ktoś stroni od ludzi wbrew naturze swojego gatunku?

edit: mogę wymienić tytuły tych książek, jeśli potrzebujesz

edit 2: przegapiłam końcówkę. W jaki sposób Cię do tego przekonali?

[Lennei]

[Fearless]

Lennei, chęć posiadania dzieci + instynktowne przywiązanie do swojego dziecka i potrzeba zapewnienia mu ochrony niezależnie od oczekiwań społeczeństwa. + Od pewnego wieku wszystkie 'objawy' z tym związane, czyli np. patrzenie na dzieci innych matek i taki trochę zachwyt nimi, chęć posiadania swoich.

edit: tym bardziej widać, że matka, która nawet jak już ma dziecko, ale nie dba o nie lub traktuje je źle, ma ten instynkt zaburzony, bo ma problemy ze sobą.

[Scarlet Halo]

[Lennei]

[Fearless]

Lennei, u każdej kobiety w innym wieku, tak samo jak każda kobieta w innym wieku dostaje pierwszego okresu, choć można wyróżnić pewien konkretny wiek. Ustalono, że najzdrowszy wiek dla kobiety i dla zdrowia jej dziecka na urodzenie, to gdy kobieta ma około 21 lat, więc zapewne w tym mniej więcej okresie ten instynkt się uaktywnia, choć wszystko zależy od organizmu kobiety. I od psychiki przede wszystkim, w przypadku problemów taka kobieta może w ogóle go nie przejawić.

Podałam to jako ostatni przykład i jako jeden z 'objawów', najważniejsza jest samo dążenie do posiadania potomstwa.

Chodzi o to, że jest pewien utrwalony w społeczeństwie archetyp dobrej matki.
Niezależnie od oczekiwań społeczeństwa taka kobieta chce dziecku tę ochronę (wychowanie, miłość, opiekę) zapewnić, chciałaby nawet wtedy, gdyby społeczeństwo to potępiało, co widać np. w Chinach, gdzie w czasach prawa jednego dziecka, Chinki wyjeżdżały do innych krajów, żeby urodzić dziecko lub ukrywały dziecko przed państwem.

Scarlet Halo, nie mamy mega pandemii. To tak jak gdybanie, jak by się ludzie zachowywali, gdyby nie było innych zwierząt. Jedliby się nawzajem? Zapewne.
Ale też napisałam, że w przypadku przeludnienia w wysoko rozwiniętych społecznościach faktycznie obserwuje się zanik potrzeby posiadania potomstwa.

Jesteś 'chory' jest oceną stanu zdrowia psychicznego lub fizycznego, nie osoby.

Problemy ze sobą nie muszą być od razu rozpatrywane w kategorii poważnych zaburzeń. Osoba bez zaburzeń osobowości może mieć poważne problemy ze sobą.

A co do ostatniego - niewiele mi to mówi. Chciałaś coś w sobie zmienić, a terapeuci mówili Ci, że nie ma co czy jak?

[Scarlet Halo]

[Fearless]

Nie twierdzę, że taka osoba jest zdrowa, wlaśnie piszę, że ma problemy ze sobą, ale to nie musi znaczyć, że to są trwałe zaburzenia charakteru lub że doszło do zmian w mózgu jak dochodzi w przypadku anoreksji i niektórych odmian schizofrenii chociażby.

Racja. Źle to wyraziłam. Oceniałabym, gdybym powiedziała 'zachowujesz się głupio/okropnie'. A ja tak nie twierdzę, tylko że ta osoba ma problemy ze sobą. Nie mówię moim znajomym gejom, że zachowują się strasznie i powinno się ich wykastrować czy coś, w życiu bym tak nie powiedziała, bo tak nie uważam. Ale znają mają zdanie na temat źródeł homoseksualizmu.

Tendencja do coraz późniejszego macierzyństwa wynika z wyboru kobiet, zwykle podyktowanego karierą albo ich problemami (jakimikolwiek, choćby finansowymi). To nie zmienia tego, że np. od 40 roku życia prawdopodobieństwo, że kobieta urodzi dziecko z zespołem Downa, wzrasta o ponad 50%.

Pandemii nigdy się nie przewidzi, dżuma nie zmieniła tego, jak często ludzie się rozmnażali, zmieniła tylko liczbę ludności.

Jak ci terapeuci to uzasadnili, że Ty nie chcesz terapii? Jeśli poprzez coś w stylu 'brak otwarcia/brak aktywnej współpracy' to sorry - jest tyle osób potrzebujących terapii, że nic dziwnego, że przerywają pracę z tymi, którzy nie są na nią gotowi.

[Lennei]

Fearless, myślałam, że skoro posługujesz się tak dokładnymi danymi, to Twój pogląd określa też dokładniejszy wiek kobiety. A Ty czujesz, że chcesz mieć już dzieci? Ale... w sumie nie odpowiedziałaś wprost na pytanie odnośnie patrzenia na cudze dzieci, czy ten przykład i "objaw" według Ciebie potwierdza, że kobieta jest zaburzona, bo od patrzenia na cudze dzieci nie ma ochoty na własne?

Fearless, myślałam, że skoro posługujesz się tak dokładnymi danymi, to Twój pogląd określa też dokładniejszy wiek kobiety. A Ty czujesz, że chcesz mieć już dzieci? Ale... w sumie nie odpowiedziałaś wprost na pytanie odnośnie patrzenia na cudze dzieci, czy ten przykład i "objaw" według Ciebie potwierdza, że kobieta jest zaburzona, bo od patrzenia na cudze dzieci nie ma ochoty na własne?

[Fearless]

[Scarlet Halo]

[Fearless]

Skoro nie chcesz zmienić zdania, to znaczy, że nie jesteś gotowa go zmienić = nie jesteś gotowa na terapię.

Pandemii nigdy się nie przewidzi, więc ludzkość nie jest opracowana tak, żeby w razie pandemii przestać się rozmnażać. Dlatego też nieważne, jakie są jednostki, co z tego, że są takie, które mają większe szanse na przetrwanie ze względu na mniejszy kontakt z zakażonymi. Gdybym teraz przestała wychodzić z domu, żeby w razie nałgej pandemii xD nie zakazić się, to zawaliłabym pracę, studia, relacje z innymi. To byłoby zjawisko patologiczne, zupełnie hamujące mój rozwój.

Wybór późnego macierzyństwa jest wyborem przemyślanym, co nie zmienia tego, że ja już teraz mam bardzo silny instynkt macierzyński. Jeśli przekroczę 40. rok życia, a dalej nie będę miała możliwości utrzymania dziecka, to nie zdecyduję się na nie wbrew mojemu instynktowi, bo ryzykowałabym, że urodzę chore dziecko, którego jakość życia będzie słaba ze względu na moje długie wahanie. To nie zmienia tego, że mam silny instynkt. Po prostu muszę liczyć się z konsekwencjami swoich wyborów i zrobię wszystko, żeby móc urodzić dziecko przed 30. rokiem życia. To że jest podany mniej więcej najzdrowszy wiek (21 lat dla kobiety, 30 lat dla mężczyzny) to tylko wskazówka, która ma pomóc wybrać odpowiedni moment, tak samo jak wykazy prawdopodobieństwa chorób u niemowląt u starszych matek są wskazówkami.

[Scarlet Halo]

[Fearless]

Ale zakładanie z góry, że rzeczywistość będzie niefajna cokolwiek zrobimy, jest nieracjonalne, wcale nie jest realistyczne. Skoro nie spróbowałaś przejść całej terapii, to czemu uważasz, że ona jest słaba? To co powiesz na temat osób, które były nieszczęśliwe, a przeszły terapię i zaczęły czerpać z życia i cieszyć się nim? Bierzesz pod uwagę, że to tylko Twoje wrażenie, że oni Ci kazali patrzeć przez różowe okulary? Moja terapeutka np. niczego takiego nie kazała mi robić. Co takiego robili, że tak uznałaś? Mówili 'będzie lepiej' czy co? Zawsze też trzeba brać pod uwagę to, że trafiło się na złego terapeutę. Ja zmienialam osobę, z którą pracowałam nad swoimi problemami, ponad 3 razy, aż w końcu trafiłam na taką, która mi pomogła i ma pomagać jeszcze przez 5 spotkań.

Jest coś fundamentalnie innego. Bo co jeśli za mojego życia nie dojdzie do pandemii? Całe życie spędzę w domu, unikając zakażenia, nic nie zrobię, spędzę swoje życie zlękniona, sama i nieszczęśliwa, nic nie osiągnę. To jest patologia, człowiek nie istnieje po to, żeby siedzieć w miejscu i bać się zakażenia pandemią.

[Scarlet Halo]