monor - 2016-06-24, 00:06
Wyśmianie...
Próba wyrzucenia z siebie złości i bezsilności. Pokazania sobie, że pomimo wszystko jest coś, nad czym sama sprawuję "kontrolę".
Poniekąd...
Pustkę.
Pożyjemy - zobaczymy... spacedementia - 2016-06-24, 21:16
Poczucie, że moje życie to porażka. Nie potrafię dokonywać dobrych wyborów, a najgorszy jest brak planu, pomysłu na cokolwiek. Nie wiem kim, jaka chciałabym być. Zbyt łatwo się poddaję, mam tego dosyć.
Uspokojenie się, poprawa humoru.
Nie.
Że to i tak bez znaczenia.
i strach. Bleed - 2016-06-25, 08:42 Nie przegrałem. Walczę, nadal. monor - 2016-06-26, 10:47
Doszło do sytuacji, której chciałam uniknąć. Teraz muszę wywiązać się z na prawdę bardzo poważnej obietnicy i nie wiem, czy podołam... Czuję do siebie wstręt, że nie zdołałam tego powstrzymać.
Jak zawsze - zajęcie myśli.
Tylko na chwilę...
Nadal to samo - nienawiść do samej siebie, wstręt, że jestem taką życiową pioerdołą i nie potrafię się powstrzymać.
Nic, trzeba będzie się wywiązać z obietnicy... PhiPhiK - 2016-07-04, 01:04
Nic niezwykłego. Zwykłe, tak ludzkie skur...czysyństwo, którego w zasadzie nawet się trochę spodziewałem, a i tak zabolało jak jasna cholera.
Uciszyć się, oderwać myśli od tego uczucia, że jestem dla kogoś po prostu źródłem materiałów na studia i nawet się z tym już ten ktoś nie kryje.
Nie, to wszystko nadal we mnie siedzi.
Wstyd. Ból. Upokorzenie. Gniew.
Rozważam czy próby zemsty/odpłacenia pięknym za nadobne są dla mnie opłacalne. Dam sobie czas na "odreagowanie na sobie" do czwartku. A potem kontynuujemy walkę. Reifu - 2016-07-05, 00:01
Nie do końca wiem... Żal? Bezsilność? Może po prostu ciężar był tak wielki, że nie mogłam inaczej odreagować.
Pozbyć się tego wszystkiego, odreagować, przestać czuć i myśleć.
Nie na długo. Wpadłam w kilkudniowy ciąg po względnie stabilnym tygodniu. Ulga była tylko chwilowa.
Pustkę. Smutek. Żal z powodu zmarnowanego tygodnia. Gniew. Nienawiść do samej siebie. Wyrzuty, że nie mogę się ogarnąć i ustabilizować choć na 3 tygodnie.
Muszę się wreszcie pozbierać... Nie mam pojęcia jak to zrobię, ale muszę, bo wiem, że z każdym dniem dłużej tkwienia w błędnym kole będzie trudniej. Anonymous - 2016-07-14, 09:43
Spotkałam osobę, która mocno mnie skrzywdziła. Zawaliłam bardzo ważną sprawę.
Ukaranie się, pozbycie strachu.
Nie..
Wstyd, ogromny żal i gniew na siebie. Czuję się jakbym cofnęła się do złego czasu.
Uśmiech na twarz i do przodu.. 
craving - 2016-07-14, 14:20
Nadmiar myśli.
Uspokojenie tych myśli.
Trochę.
Jakiś taki... Wewnętrzny spokój.
Spaać. Anonymous - 2016-07-25, 11:34 Co sprawiło, że przegraliście? Kłótnia z rodziną. Jaki był cel aktu autoagresji? Najrozsądniej napiszę, że chciałam się mocno uspokoić. Czy udało się go zrealizować? Nie. Co czułaś/eś gdy już przegrałeś/aś? Ogromny smutek i żal. Co dalej? Wykąpać się, wytrzeźwieć i iść spać. Malkontent - 2016-07-25, 11:54
15 minut, które zrujnowało mi całe życie.
Zapomnieć, by nie czuć już nic.
Nie.
Tęsknotę, smutek, żal, rozpacz i desperację.
Przestać odczuwać jakiekolwiek emocje. korba - 2016-08-03, 22:46
Za pierwszym razem bolesne rozstanie z kimś bliskim. Za drugim eskalacja lęku, napięcia, myśli samobójczych. Byłam od dłuższego czasu w nawrocie aa, taka reakcja była kwestią czasu.
Ukaranie siebie, rozładowanie napięcia,alternatywa samobójstwa.
Tak
Spokój, ulgę, żal
Nie wiem.. Biel - 2016-08-07, 22:30
Ogromny żal
Długie i bolesne karanie siebie
Tak
Spokój
Jeszcze chce tego więcej. Kontynuacja. Ja - 2016-08-08, 02:05
Wszystko się nagle zawaliło. Nie dawałem rady na końcu w szkole, znajomi przestali mnie zauważać i każdy członek rodziny próbował mnie wyprowadzić z równowagi. Ktoś ważny dla mnie sprawił, że poczułem się samotny jak nigdy.
Uderzałem pięściami w tynkową ścianę pod blokiem. Zawsze jak wychodzę z domu to dziury w tynku mi przypominają o tym dniu.
Udało się. Krew mi leciała z dłoni i jedna wysiadła do końca dnia, ale czułem sie lepiej.
Przerodziłem smutek i samotność w złość. Byłem w furii. Chciałem żeby ktoś mnie zaczepił, żebym mógł mu dać po mordzie.
Nawet gdy wszyscy odejdą i zostanę z tym sam, nie ma szans bym sie poddał. Nie ma szans. monor - 2016-08-08, 15:06
Zostałam poniżona przez dotychczasowy autorytet.
Wyrzucenie z siebie złości.
Nie całkiem. Nie miałam przy sobie nic porządnego, czym mogłabym sobie zrobić krzywdę, więc było trudno...
Byłam zła, że nie mogłam pociąć się porządniej, ale to była inna złość niż ta wcześniej, której się pozbyłam.
Cóż, trzeba było się podnieść i nie dać po sobie pokazać zranienia. craving - 2016-08-16, 23:26
Pustka.
Poczuć cokolwiek poza tą pustką.
Tak.
Masę rzeczy. Nienawiść, zadowolenie, rozczarowanie... Cały wachlarz uczuć.
Nie wiem. |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
