[Arya]

[Złośnica]

Dowiedziałabyś się jedynie, że wszystko jest ok i po staremu. A w przypadku Twoich problemów, że terapia, leki i "co zrobisz jak nic nie zrobisz?".

Dowiedziałabyś się jedynie, że wszystko jest ok i po staremu. A w przypadku Twoich problemów, że terapia, leki i "co zrobisz jak nic nie zrobisz?".

[Arya]

[Chara]

Też odtrącam ludzi od siebie. Tylko w internecie jestem jakoś taka bardziej otwarta. W realu już nie. Przez sam dotyk drugiego człowieka, mam dreszcze. Jakoś nie potrafię normalnie zagadać do drugiej osoby...

[Niedotykalna]

Nie odtrącam od siebie ludzi, ale często czuję się przez nich odtrącana, nieważna, nieistotna.

[Porcelaine]

Mnie ludzie odtrącają sami, a ja na to pozwalam. Nie mam siły walczyć i czuję, że to dla nich lepsze. Przynajmniej ich nie skrzywdzę, nie będą mieli problemów przeze mnie itd. I tak powoli coraz mniej ludzi zostaje dookoła mnie.

[Pennyroyal Tea]

Tak i robię to specjalnie! Zwyczajnie nudzą mi się po czasie ludzie dookoła, którzy byli/są mi bliscy. Zwyczajnie zrywam kontakt, bo taki jest mój kaprys. Dopiero po czasie żałuję i w zasadzie jedyne co tym robię to sprawiam sobie ból psychiczny... Tym że kogoś ważnego już ani trochę nie obchodzę, ale to w końcu tylko i wyłącznie przeze mnie. Nie umiem tego wyjaśnić... Chyba chcę tego by ludzie byli ze mną, nawet gdy mi odwala tak, że chce się ich pozbywać bez powodu. Szkoda, że nikt nie zostaje.

[readog]

Pennyroyal Tea, będziemy uważać!

Co myślisz o tym, że to Twój sposób na po pierwsze autoagresję i zadawanie sobie bólu i dołowanie się, a po drugie może strach przed bliskością, której jednak bardzo potrzebujesz? Chcesz ciepła, a gdy ktoś Ci chce je dać, odrzucasz go i uciekasz. A później żałujesz bo wiesz, że nie chciałaś kończyć relacji.

[winyl]

Odtrącam ludzi bardzo często.Poznać kogoś na dłużej jest ciężko, bo wtedy ludzie zaczynają za bardzo wypytywać o moje życie, co nie zbyt lubię.Zamykam się wtedy w sobie i zazwyczaj urywam kontakt bo stwierdzam że tak będzie lepiej.Niska samoocena podsyca tylko ogień i stwierdzam że nie warto cokolwiek o sobie opowiadać bo i tak jestem nikim.W dodatku mam wrażenie że wszyscy za plecami tylko szepczą "To on -Pan nikt".

[feels3]

winyl, nikt nie szepcze. Ten kto byłby skłonny masę czasu obgadywać jedną i tę samą osobę, jest prawdopodobnie psychopatą.

[Artemisia]

winyl, a nie sadzisz, że wypytują gdyż chcą Cię lepiej poznać? W przypadku nowych znajomości znajdywanie wspólnych tematów to najlepszy sposób na nawiązanie rozmowy.

[Nightmare]

Po zapoznaniu z daną osobą po jakimś czasie, krótszym lub dłuższym przestaję jej ufać i zaczynam nienawidzić (dobrze to napisałam?). Tak samo jest z bliskimi. Oczywiście nienawiść jest i mija. Nie panuje nad tym uczuciem. Nie chce, a ono się pojawia.

Po zapoznaniu z daną osobą po jakimś czasie, krótszym lub dłuższym przestaję jej ufać i zaczynam nienawidzić (dobrze to napisałam?). Tak samo jest z bliskimi. Oczywiście nienawiść jest i mija. Nie panuje nad tym uczuciem. Nie chce, a ono się pojawia.

[Niedotykalna]

Nightmare, przeanalizuj czynniki, które sprzyjają pojawieniu się nienawiści. Mówiłaś o tym na terapii?

[Nightmare]

Niedotykalna, nie mam czegoś takiego, jak terapia. Z psychologa zrezygnowałam po części bo mama mi kazała, a po drugie bo przestałam jej ufać.
Nienawiść pojawia się zazwyczaj wtedy, kiedy powie coś lub wystarczy, że dana osoba coś zrobi... Jestem typem obserwatora. Każdy gest, uśmiech, uwaga, może być przeze mnie źle zinterpretowana i odsuwam się od tej znajomości natychmiast.

Niedotykalna, nie mam czegoś takiego, jak terapia. Z psychologa zrezygnowałam po części bo mama mi kazała, a po drugie bo przestałam jej ufać.
Nienawiść pojawia się zazwyczaj wtedy, kiedy powie coś lub wystarczy, że dana osoba coś zrobi... Jestem typem obserwatora. Każdy gest, uśmiech, uwaga, może być przeze mnie źle zinterpretowana i odsuwam się od tej znajomości natychmiast.

[Niedotykalna]

Nightmare, uważam, że powinnaś rozpocząć terapię z terapeutą.