[Morricorne]

Jak w temacie.
Jak sobie radzicie z atakami paniki ?
Bo dzisiaj jak mnie takowy złapał to myślałem że posram się ze strachu.
Półtorej godziny leżałem na łóżku i już nawet do brata pisałem żeby pogotowie wzywał.
Jak na złość wczoraj trochę wypiłem i mnie złapało dzisiaj od 18 do 20
Jeszcze leki mi się kończą te co mi w psychiatryku przepisali i brałem .
Brak perspektyw na wyjście z tego gówna.
Chyba znowu coś wywinę żeby tylko spowrotem trafić do Bełchatowa.
Żeby mi tylko leki podawali.
Jakieś rady ?
Bo już serio psychicznie wyrabiam.
Eh miałem prawie miesiąc spokoju.
I znowu mnie złapało.

[Evi]

Co Ci się konkretnie działo?

[Morricorne]

Szybkie bicie serca.
Pociłem się , uczucie chłodu.
Drżenie ciała, mięśnie itp.
Całe ręce zimne ,nogi to samo.
Pustka w głowie ( całkowita jak zawsze wtedy i to jest najgorsze).
Paniczny lęk przed umieraniem.
I uczucie derealizacji.
Czułem się jakby mnie sam Lucyfer w oczy spojrzał i zamierzał zabrać ze sobą.
Do tej pory ciarki mnie przechodzą jak to wspominam.

[Evi]

Jedyne, co może Ci pomóc w takiej chwili, to racjonalizacja. Nakręcanie się, typu Borze, co się dzieje?! Umieram! Na pewno już umieram! sprawia, że panikujesz jeszcze bardziej = w efekcie czujesz się jeszcze gorzej. Nie pomagasz sobie, a pogarszasz swój stan. Musisz sam siebie uspokajać, uświadomić sobie i powiedzieć to głośno, że to się dzieje tylko w Twojej głowie i nie ma żadnego realnego zagrożenia życia, przecież jesteś zdrowy. Oddychaj powoli i głęboko. Uwierz mi, że to naprawdę pomaga. Sama wmawiałam sobie zawał i im bardziej panikowałam, tym bardziej to, co się ze mną działo przypominało zawał. Racjonalizacja!

[nevermore]

[Ella]

[TrueStory]

Uciekam do zajęć wymagających uwagi/skupienia.

[Comein]

Ja mam za to może trochę dziwny sposób, ale za to nieco uspokaja, a mianowicie patrzę w ścianę. Tak, gapię się na nią i próbuję skupić całą uwagę na jednym punkcie. To pomaga się wyciszyć.

[Morricorne]

Dzisiaj znowu mnie to dopadło.
W tym roku już 2 atak.
Dobrze że w międzyczasie miałem słuchawki na uszach.
I SOAD leciał.
Jakoś puszcza po woli już.
Ale lęk był na początku.
Masakra

[PanFoster]

Dobrze, a co jeśli ataku paniki dostajesz w miejscu pracy? Gdzie cały czas musisz zachować kontakt z klientem?

[Morricorne]

To nie wiem. Póki co jestem bezrobotny. Na razie. Jak pracowałem to nigdy mi się to wtedy nie zdarzyło na szczęście.
I mam nadzieję że mnie to nie spotka.
Ja jakby mnie to spotkało w miejscu pracy. To bym powiedział po prostu co jest grane. I że prosze o chwilę dla siebie.
Po co kłamać kogoś itp?

[Arya]

Ja w takiej sytuacji mówiłam, że źle się czuję i prosiłam o chwilę dla siebie. Dostawałam te pół godziny przerwy i w tym czasie mogłam chociaż trochę się uspokoić.

Ja w takiej sytuacji mówiłam, że źle się czuję i prosiłam o chwilę dla siebie. Dostawałam te pół godziny przerwy i w tym czasie mogłam chociaż trochę się uspokoić.

[Morricorne]

Jeszcze jedno pytanie do was mam.
Mianowicie. Znacie to dziwne uczucie po ataku paniki?
O co mi chodzi.
Od wczoraj czuję się taki zmęczony, rozkojarzony, jakbym cały czas myślami był gdzie indziej.
Na niczym skupić się nie mogę.
Muszę bardzo mocno się postarać żeby się skupić.
Jak sobie z tym radzicie?
Mi po jakimś czasie samo mija.
Ale chciałbym jak najszybciej się pozbyć tego uczucia.
Trening na świeżym powietrzu nawet mi dzisiaj na to nie pomógł.
Ktoś coś?

[Nightmare]

Mi też samo mija, ale też rzadko je mam. Zazwyczaj leżę i słucham muzyki. Oddycham głęboko i jakoś się trzymam.

Mi też samo mija, ale też rzadko je mam. Zazwyczaj leżę i słucham muzyki. Oddycham głęboko i jakoś się trzymam.

[Morricorne]

No atak jeszcze idzie jakoś wytrzymać. Chociaż dla mnie jest to najgorsza z możliwych rzeczy które mnie spotkały w życiu.
Nawet jak się kiedyś topiłem za młodu. To mniej się bałem i milej to wspominam. Serio.
Byłem wtedy po drugiej stronie prawie. A bardziej przeraża mnie świadomość że taki atak może złapać w każdej chwili.
To uczucie w trakcie i kilka dni po jest straszne.
Strach w czystej postaci.
Ja jeszcze do siebie psychicznie dochodzę z tego otępienia.
Ledwo bo ledwo. I łapie przez to deprechę. Ale jednak.
Eh co ja bym dał żeby się pozbyć tych ataków.