[Żurawek]

buczxs, z tego co mi wiadomo, to żeby pójść do psychologa, trzeba mieć skierowanie.

Gyga33, ja poszłam na NFZ do psychiatry i dostałam skierowanie na terapię. Po czym okazało się, że NFZ nie refunduje mojemu ośrodkowi mojej depresji, więc chodzę tam prywatnie. Niemniej terapię miałam na NFZ.

[Arya]

[Żurawek]

Dla porównania, ja w moim malutkim miasteczku miałam wizytę na drugi dzień.

[Comein]

Ja czekam już miesiąc ponad ♥

[Gyga33]

Ja już sama nie wiem czy mam wybrać się do specjalisty czy nie. Dziś właściwie czuję się całkiem ok. Mam stany przerażające,ale to mija ... i tak wkoło.

Ja już sama nie wiem czy mam wybrać się do specjalisty czy nie. Dziś właściwie czuję się całkiem ok. Mam stany przerażające,ale to mija ... i tak wkoło.

[użytkownik]

Gyga33, co masz na myśli pisząc "stany przerażające"? Jeżeli coś trwa w kółko definitywnie warto wybrać się do specjalisty po to, aby z tego koła wyjść.

Gyga33, co masz na myśli pisząc "stany przerażające"? Jeżeli coś trwa w kółko definitywnie warto wybrać się do specjalisty po to, aby z tego koła wyjść.

[Gyga33]

Ryba. Nie wiem,niekiedy mam straszne stany i jest mi potwornie źle , najgorzej na świecie. Potem się uspokajam , jakoś "wegetuję". Jestem obojętna, większość czasu w necie spędzam. Potem z kolei jak sobie uświadomię,że nie mam przyjaciół,partnera, i w jakim miejscu jestem i jak wygląda moje życie to ogarnia mnie rozpacz. Myśli mam...o jednym. Nic mnie zbytnio nie cieszy, właściwie już realnych znajomych nie mam...
Niby mi to nie przeszkadza, potem znów przeszkadza, bywa , że płaczę.
W zasadzie wiesz ja nigdy nie byłam duszą towarzystwa, zawsze cicha spokojna. Miałam takie stany będąc młodą , teraz jestem już trochę po 25 r życia i dalej ...nie wiem czego chcę. Niekiedy nie mam siły do działania . Nie wiem czy to choroba czy taka jestem.

Ryba. Nie wiem,niekiedy mam straszne stany i jest mi potwornie źle , najgorzej na świecie. Potem się uspokajam , jakoś "wegetuję". Jestem obojętna, większość czasu w necie spędzam. Potem z kolei jak sobie uświadomię,że nie mam przyjaciół,partnera, i w jakim miejscu jestem i jak wygląda moje życie to ogarnia mnie rozpacz. Myśli mam...o jednym. Nic mnie zbytnio nie cieszy, właściwie już realnych znajomych nie mam...
Niby mi to nie przeszkadza, potem znów przeszkadza, bywa , że płaczę.
W zasadzie wiesz ja nigdy nie byłam duszą towarzystwa, zawsze cicha spokojna. Miałam takie stany będąc młodą , teraz jestem już trochę po 25 r życia i dalej ...nie wiem czego chcę. Niekiedy nie mam siły do działania . Nie wiem czy to choroba czy taka jestem.

[użytkownik]

[Gyga33]

No, ale co mam powiedzieć temu specjaliście? Ryba, nie wiem czy to, że niekiedy myślę o...albo mam nie wiem jak to napisać napady stanów rozpaczy,a nic strasznego się nie dzieje, czy to jest powód.

No, ale co mam powiedzieć temu specjaliście? Ryba, nie wiem czy to, że niekiedy myślę o...albo mam nie wiem jak to napisać napady stanów rozpaczy,a nic strasznego się nie dzieje, czy to jest powód.

[Shadow]

Gyga33, Myślę podobnie jak Ryba, że warto się wybrać, bo nic nie tracisz, a możesz zyskać.
A co powiedzieć - w zasadzie wszystko co Cię niepokoi, sprawia trudność, problem.
Jeśli sobie z czymś nie dajesz rady i nie pozwala normalnie funkcjonować, to to jest odpowiedni powód by się udać do specjalisty.

[użytkownik]

[MalaMi]

Na pierwszej wizycie lekarz przeprowadza wywiad z pacjentem,do rejestracji wystarczy dowód osobisty nie pytają co nam jest, to już sprawa do lekarza do psychiatry nie trzeba skierowania no chyba że to izba przyjęć to co innego, lepiej mieć skierowanie bo robią problemy odnośnie przyjęcia do szpitala. Powodzenia, trzymaj się odezwij jak Ci tam poszło

[faja]

Byłem u psychiatry prywatnie kilka miesięcy temu. Była to moja pierwsza wizyta. Odważyłem się. Stwierdził, że mam nerwicę i przepisał mi leki na samopoczucie i na sen. Miałem lekkie obawy ale po wyjściu od niego zobaczyłem, że to normalny lekarz jak każdy inny. Rozpłakałem się przed nim bo dość długo tłumiłem swoje problemy. Opowiedziałem o wszystkim co leżało mi na wątrobie. Robił sobie notatki, dopytywał. Wizyta wyszła mi na plus.

[majorka83]

Ja mam problem z głowy jeśli chodzi o współpracę psychoterapeuta -psychiatra bo to ta sama osoba. Pracuje w przychodni jako psychiatra i ma prywatny gabinet psychoterapeutyczny do którego chodzę prywatnie. Jak potrzebuje to dostaje leki. To kosztuje ale to dobre rozwiązanie. Poza tym myślę że "zwykły psycholog" nie dał by sobie ze mną rady i była by to strata czasu dla mnie. A przy moich nasilonych myślach samobójczych wręcz niebezpieczne.

[Niedotykalna]

majorka83, przez 10 lat też miałam 2in1. Dobre rozwiązanie, ale ma pewien minus - jeśli ktoś potrzebuje częstego kontaktu lekarskiego to ucieka czas na terapii. Dlatego u mnie rozdzielono te funkcje i wszystko działa znacznie, a lekarkę mam tą, którą chciałam (zdecydowanie najlepszą na świecie ).