[Mirodow]

[Menelite]

Mirodow Pustka jest we mnie - potworem nie jestem. Nie jest potwór to wieczny bo jest obecny od mojego poczęcia do mojej śmierci. Więc trochę nie trafny cytat, ale mam wątpliwość czy dobrze to zrozumiałam, więc sprostuj.

[Mirodow]

Chodziło mi raczej o brak samotności, tak jak powiedziałaś Ty i EverPaiin, jest coś gdy jest coś i jest coś gdy tego nie ma, więc nawet pustka "zapełnia pustkę" wy już ją oswoiłyście więc nie jest dla was potworem.

Pisownia. | M.

[matthew]

Ja mam małe pytanie... Czy da się "oswoić pustkę"?
Jeżeli tak, to mi jeszcze dużo zostało by tak się stało...
Chodź jak by inaczej patrzeć na to, to ja mam "2 pustki".
Wewnętrzną i zewnętrzną. Choć jedno pewnie wynika z drugiego...
W każdym razie wiem co to za uczucie.

[Menelite]

matthew, kwestia przyzwyczajenia. Nauczyłam sie z nią jakoś funkcjonować na pozór. Paradoksalnie niekiedy brakuje mi tej pustki i tej mojej samotności.

[EverPaiin]

[matthew]

Ja ostatnio zacząłem robić tak jak EverPaiin. Uciekam w pustkę.
Przychodzę do domu i zamykam się w swoim pokoju. Zaczynam was rozumieć (chyba...).
Jednak najbardziej tą pustkę czuję tuż po wyjściu ze szkoły...

[Verther]

Ja uważam, że pustka pożera nas od środka. Im dłużej ją tłamsimy tym jest ona silniejsza i ciągnie nas na dno. W pewnym momencie może stać się silniejsza od nas. Dla mnie jest ona na równi z samotnością.

[matthew]

Verther,
Dobrze mówisz o pustce. Jest ona wewnątrz nas.

I ona zaczyna "ciążyć".

[Sourlie]

Czuję wewnątrz siebie pustkę. Część mojego serca zabrał ktoś, kto nie był tego warty, lecz nie potrafię na to nic poradzić. Jakoś tak mi pusto. Żyję, choć nie istnieje...

[Verther]

Sourlie Pusto Ci dlatego, że ów pustkę zapełniamy wartościowymi dla nas osobami. Najczęściej te osoby sprawiają nam najwięcej bólu, dlatego warto szukać tej która go już więcej nie sprawi.

[PanFoster]

[matthew]

Pustka, to pustka. Tego nic nie zmieni. Czasem tylko zapełni się ją drugą, bliską osobą i tyle.

[PanFoster]

Kanapka z serem przestaje nią być jak wrzucimy ją do tostera.
Pustka przestaje być pustką, gdy ją zapełnimy czymś. De facto na świecie mamy niedobór przestrzeni, dlatego pustka jest czym krótkotrwałym. Jeżeli sami jej nie zapełnimy czymś wartościowym i to nie koniecznie drugą osobą (kanapkę przecież można dać do mikrofali, na patelnię lub do piekarnika), to szybko zostanie zapełniona przez smutek, żal, czy samotność.

[matthew]

PanFoster, Przyznaję rację. Jednak uważam, że nie powinno się porównywać "części człowieka" do czegoś nieżywego. Ale to moja opinia.

Dziś myślałem, że sobie przetnę wszystkie żyły. Takiego... natężenia myśli jeszcze nie miałem. Wróciłem do domu wcześniej i powinienem się cieszyć, a tu nagle taka pustka mnie ogarnęła, takie myśli...
Dość... już dość.

:killmyself: :wiszę: