[void]

ADHD dla wielu pewnie to swego rodzaju buzz word współczesnej psychiatrii. Temat tego neurorozwojowego zaburzenia bywa kontrowersyjny często przez sam fakt, że jest nadużywany, a bez odpowiednich informacji definicja tego zaburzenia jest wystarczająco mglista by przyporządkować ją każdemu, bo przecież każdy ma czasem problem ze skupieniem, czasem każdy doświadcza tego typu dolegliwości.
W zasadzie nie chciałbym uprzedzać dyskusji, o ile ktokolwiek będzie chciał się wypowiedzieć, dlatego chciałbym poznać opinię osób z forum, dowiedzieć się jak w ogóle postrzegane jest przez Was ta przypadłość. Dlatego ograniczę się do podanych wyżej informacji by nie skazić wcześniej waszej opinii.

EDIT. Jeśli temat był, to proszę o scalenie.

[chiroptera]

Moja pierwsza reakcja – sprawdzić, czy nie muszę scalić! Ah, już nie moja rola.

W psychiatrii co jakiś czas są nowe "perspektywy" przez które przyglądamy się dekompensującym się ludziom. Teraz to ADHD, wcześniej Asperger, wcześniej borderline, wcześniej depresja... w sumie można cofnąć się do XIX wieku i histerii z omdleniami.

W moim najbliższym otoczeniu chyba co druga osoba, jak nie więcej, podejrzewa lub zdiagnozowała u siebie ADHD. Jeśli jest to przyczynek do poprawy funkcjonowania, to super. Ale znam też takich, którym marzą się legalne stymulanty na receptę.

Osobiście trochę zdystansowałam się od tematu. Wyjęłam z niego, co dla mnie cenne – techniki dbania o poziom stymulacji i funkcje wykonawcze. I tyle. Raz użyłam na grupie dla "ADHD-wców" słowa "moda" i mnie zjedli.