To nie ma nic wspólnego z byciem a nie byciem silnym psychicznie. Po prostu u mężczyzn te próby są dużo bardziej skuteczne sposoby, dlatego wśród statystyk jest więcej mężczyzn niż kobiet, ale wśród tych drugich więcej jest prób o czym już zostało wspomniane.
Nie wiem jak ty. Mało ludziom wierzę
Mam wrażenie, że się gubią, kiedy mówią szczerze
Czuję, czuję, że pulsują moje bzduromierze.
Chochlik, chodzi o to, że kobiety są silniejsze i przeżywają. Chyba troszkę źle zrozumiałaś moje słowa. Całkiem możliwe, że nie umiem się jakoś dobrze wysłowić.
Gdzieś na szczycie góry wszyscy razem spotkamy się.
Chochlik, chodzi o to, że kobiety są silniejsze i przeżywają.
Kobiety generalnie częściej przeżywają... Częściej przeżywają życie płodowe, bo mają 2 chromosomy X, więc czasem w przypadku jakiejś mutacji w tej parze mogą zmniejszyć/zniwelować jej skutki dzięki drugiemu prawidłowemu chromosomowi. Częściej przeżywają dzieciństwo i młodość, bo są mniej skłonne do zachowań ryzykownych, więc rzadziej ulegają wypadkom i doznają uszczerbku na zdrowiu w wyniku przemocy. Częściej dożywają sędziwego wieku, bo rzadziej wykonują pracę w trudnych (szkodliwych) warunkach i zwykle bardziej dbają o zdrowie. Częściej przeżywają próby samobójcze, bo wybierają mniej inwazyjne, a przez to mniej skuteczne metody... i w żadnym z powyższych "siła psychiczna" nie ma najmniejszego znaczenia.
Kobieta od zawsze musiała sobie radzić z wieloma obowiązkami: dom, rodzina praca itp.
Ale to głównie męźczyzni służą w wojsku, idą na wojnę, itd. Taki był kiedyś podział ról.
Em, rozpisała się tu o aspektach biologicznych, ja dodam czynniki kulturowe i społeczne, poruszane zresztą ostatnio w jednym z tematów. W wiekszości kultur i społeczeństw, to mężczyzna jest głową rodziny, on ma być jej ostoją, ma być zawsze silny, nie może sobie pozwolić na chwilę słabości. Jeżeli ktokolwiek myśli, że faceci to skały bazaltowe, to się grubo myli. My też czujemy, mamy swoje obawy i lęki, które z racji pełnionej roli i stawianych nam oczekiwań często ukrywamy, czy to we wzajemnej rywalizacji, bo przecież przeciwnikowi nie można okazać własnej słabości, czy to w społeczeństwie lub życiu rodzinnym, bo to od nas oczekuje się, że w trudnych chwilach będziemy tą przysłowiową opoką. Kobiecie z problemami częściej się pomoga, bo tak wypada. Męźczyznie natomiast w takich chwilach zarzuca się słabość. Biorąc również pod uwagę fakt stereotypowego postrzegania leczenia psychiatrycznego, które jest pewnego rodzaju piętnem, nie należy się dziwić, że męźczyzni przede wszystkim rzadziej szukają pomocy, odrzucając tą możliwość, a gdy ich stan jest już naprawdę zły, wówczas jest zwykle zbyt późno.
We are not your kind of people
...
We are extraordinary people
to głównie męźczyzni służą w wojsku, idą na wojnę, itd
I dzięki temu (i wykonywaniu innych niebezpiecznych zawodów) mają dostęp do szerszego arsenału skutecznych 'środków samobójczych'. Mój znajomy wysadził się granatem (o dziwo przeżył), ja nie mam takiej możliwości.
Tak jak kilka osób już zauważyło, moim zdaniem wszystko rozbija się o stereotypy. O to, czego wymaga się od kobiety czy faceta. Mężczyzna, jeśli nie osiągnie sukcesu, nie zbuduje domu, nie znajdzie dobrze płatnej pracy, staje się kiepską partią. Do tego, jeśli ma brzuszek, łysieje i nie ma zbyt ciekawego charakteru to jest przez społeczeństwo często spychany na margines i kończy na ulicy w postaci znanego wszystkim pana Zbyszka który prosi o "parę groszy", albo po prostu kończy sam ze sobą. Fakt, są miejsca, w których można uzyskać pomoc, ale co taki pan Zbyszek będzie miał z życia? Samotność? Minimalną krajową? Brak perspektyw na cokolwiek lepszego? Kobieta natomiast, nawet w naszych czasach nie musi osiągać sukcesu. Jeśli osiąga jest traktowana jako silna i niezależna, a jeśli nie, nikt się jej o to z reguły czepiał nie będzie. Zostanie z rodziną trochę dłużej, a to dzieckiem się zaopiekuje, w pewnym sensie presja jest o wiele mniejsza. Poza tym część kobiet w bardzo młodym wieku już znajduje sobie faceta który ją utrzymuje, potem ma dziecko, dom i tak naprawdę ma większy wachlarz możliwości jeśli chodzi o to, kim chce być w życiu. Do tego istnieją ugrupowania feministyczne czy cała gama organizacji które mają na celu pomoc kobietom. Jest coraz więcej akcji czy kampanii społecznych mających na celu wzmacnianie psychiki i pewności siebie kobiet. Hasła o pięknie kobiet, czy o zakłamaniu czasopism czy reklam z modelkami z photoshopa to już codzienność. Przyznam szczerze, że nie widziałem takiej kampanii dla facetów. Zakłada się, że facet z założenia jest twardy i czegoś takiego nie potrzebuje, bo jest facetem. W pewnym sensie można powiedzieć, że stereotypy i presja społeczeństwa zabijają część mężczyzn.
istnieją ugrupowania feministyczne czy cała gama organizacji które mają na celu pomoc kobietom
To dlaczego nie powstają organizacje maskulistyczne (poza w sumie panami walczącymi o prawa ojców przed sądami rodzinnymi) pozostaje dla mnie zagadką, skoro tak wiele jest obszarów, w których mężczyźni mają gorzej. No i co stoi na przeszkodzie, żebyś sam zaczął działać w tym kierunku? Może dzięki tobie jakiś pan Zbyszek dostanie od kogoś kredyt zaufania i dzięki temu jakoś wybrnie ze swoich problemów?
Limak napisał/a:
nie widziałem takiej kampanii dla facetów
Z okazji 1 III wydrukujemy i rozdamy trochę ulotek. Co stoi na przeszkodzie, byś ty zrobił coś podobnego w ważnej dla ciebie sprawie? Poza tym chyba ominęła cię kampania z hasłem "Bądź mężczyzną, chroń zdrowie". Wiem, że to tylko kropla w morzu potrzeb, ale skoro sami mężczyźni się swoimi sprawami nie interesują, to jak ma się coś zmienić?
Właściwie, to chyba ten post powinien być w maskulizmie...
No i co stoi na przeszkodzie, żebyś sam zaczął działać w tym kierunku?
Chochlik napisał/a:
Co stoi na przeszkodzie, byś ty zrobił coś podobnego w ważnej dla ciebie sprawie?
Głównie to, że brakuje mi sił i sam potrzebował bym tego typu wsparcia czy organizacji. To o czym napisałem, nie wynikało jedynie z obserwacji, ale także z własnego, ponurego doświadczenia. Być może są wybitne jednostki, które pod wpływem największego cierpienia osiągają szczyty, ja niestety do nich nie należę i u mnie wygląda to odwrotnie.
Spotkałam się też z opinią, że dobór prób samobójczych przez kobiety/mężczyzn spowodowana jest tym, iż kobiety nie decydują się na drastyczne metody tj. np. powieszenie, skok z okna/mostu, strzelenie sobie w głowę, bowiem bardziej dbają o estetykę, nie chcą żeby po śmierci ich ciało wyglądało bardzo źle, dlatego częściej decydują się na tabletki, czy podcięcie żył niż mężczyźni.
Podobno też te częstsze nieskuteczne próby targnięcia się na życie kobiet, są nie tyle spowodowane chęcią skończenia ze sobą, a raczej sposobem na zwrócenie na siebie uwagi.
bardziej dbają o estetykę, nie chcą żeby po śmierci ich ciało wyglądało bardzo źle, dlatego częściej decydują się na tabletki, czy podcięcie żył niż mężczyźni.
Też to słyszałam. Osobiście po części się zgadzam. Dbają o estetykę, ale nie żeby ładne wyglądać w trumnie, ale żeby jakoś w miarę wyglądać w razie gdyby się nie udało. Chyba.
Więcej samobójstw popełniają mężczyźni, głównie z 2 powodów:
1. przez stereotypy: powinni być odważni, powinni być głową rodziny, takim przywódcą.
2. przez sposoby samobójstwa: bardziej skuteczne, możliwe że bardziej drastyczne.
