[Kass]

A może szary, poszedłbyś być chamem gdzieś indziej? To raczej nie Twoja sprawa, w co kto wierzy, bądź czy chodzi na terapię/leczy się.

<<< Dodano: 2020-11-06, 21:39 >>>

Kiedy zakładałam ten temat, trochę się cieszyłam, że pojawia się jakaś nadzieja. Kompletnie jej już nie mam. temat chyba do usunięcia 🤔

[takajakinne]

Kass, co się dzieje? Mogę jakoś pomóc?

[Kass]

takajakinne, nie daje sobie rady z sytuacją. Już nawet zaczęłam pracować z psychologiem po tym jak rozsypałam się w pracy.

[takajakinne]

Kass, chodzi o sytuację pandemiczną? Dobrze, że masz z kim pracować..

[Kass]

Pandemiczna również. Dwie osoby z bliskiej rodziny z ostrym covidem. Jedna walczy o życie na oiomie. Łatwiej wymienić co mu jeszcze pracuje niż w drugą stronę. Na dodatek zdalne nauczanie- tym razem z punktu widzenia nauczyciela, który we wrześniu zadebiutował w tej roli. Ogrom rzeczy, które wraz z pracą zdalną na mnie spadły sprawiają, że pracuję do 21 a budzę się o 4 i od razu myśli na szkołę. Za dużo wszystkiego. Za dużo agresji dookoła.

[takajakinne]

Kass, wysyłam siłę i
Faktycznie niezbyt miły debiut. Czego uczysz i w jakim wieku uczniów?
Szczerze mówiąc, mnie by bardziej stresowało nauczanie w szkole..
Warunki do pracy w domu masz?

[Kass]

Uczę polskiego czwartoklasistów. Praca z dzieciakami jest super. Lubię je i z tego co wiem większość z nich mnie lubi. Na zajęciach widzę co rozumieją, co trzeba inaczej wytłumaczyć. Zdalne to problemy ze sprzętem i połączeniami. Uczniowie w domu nic nie chcą nic robić. Niektórzy nie chcą wchodzić na lekcje na żywo a potem się buntują, że nie wiedzą o co chodzi. Rodzice są agresywni bo przecież zdalne to jest wymysł nauczycieli, którym nie chce się pracować... A prawda taka że ze zdalnym mam 3 razy tyle roboty jak nie więcej. Mam dość ataków ze strony rodziców a zwłaszcza jednej matki. Już myślałam o złożeniu wypowiedzenia, ale nie chcę tego robić, bo w normalnych warunkach uwielbiam tą pracę.

[takajakinne]

Kass, to współczuję.. Moje dzieci są obowiązkowe i pracują nawet bardziej z domu, niż w szkole. Jestem na miejscu i w razie czego mogę coś wyjaśnić, co zwłaszcza córce jest potrzebne. Nauczycielom współczuję, mam w rodzinie kilku i wiem ile schodzi czasu, energii itp. żeby przygotować zajęcia online. Zwłaszcza współczuję tym, którzy średnio ogarniają technologię...

[Kass]

Ja tak w miarę ogarniam. Więc z tym nie jest najgorzej. Najgorsza jest ściana do przebicia. Na żywo źle. Prezentacja źle. Coś do zrobienia samemu źle. Powtarzamy coś- źle bo dziecko nie pamięta (jak ma pamiętać, jak w momencie jak to na żywo tłumaczyłam było zajete pisaniem donosów na resztę klasy do wychowawcy bo sobie ubzdurało, że nauczyciel nieobecny z powodu choroby chcę wiedzieć). wprowadzam nowy materiał źle, bo przecież dziecko tego nie zrozumie przez komputer. Zastanawiałam się, czy jak wyślę kolorowankę (4 klasa) to czy rodzice będą w końcu zadowoleni. Ale też nie bo drukarki w domu nie ma... Aż chce się zapytać co oni robią z tą całą kasą, którą na dzieciaki dostają, skoro od marca jęczą że oni nie mają drukarki.

[takajakinne]

Kass, hmm. Śliski temat. Ja też nie mam drukarki, a sprzęt kupiłam nie wiem jakim cudem. Przy dwójce dzieci wynajem i reszta kosztów utrzymania się przy życiu jest wyższa niż zarobki i bonusy (typu pięćset plus). Dodatkowo nie mam od roku pracy, także gdyby nie partner nie miałabym gdzie mieszkać i co jeść. Nauczyłam się nie oceniać. Mojemu synowi nauczycielka wprost powiedziała, na jego pytanie co z ludźmi, których nie stać na sprzęt elektroniczny, że jest pięćset plus i powinni za to kupić. Z tym że jak wyżej, ten dodatek niewiele zmienia.

[Krzysiu]

Zdarzało się Krzysiowi robić jako wychowawca kolonijny. Największą ze wszystkich tajemnic, jakich nigdy nie udało się mu rozstrzygnąć, to w jaki sposób możliwe jest, by tak zdolne, empatyczne, zwyczajnie zdrowe dziecko wyrosło pod „opieką” takich namiastek rodziców…

[Kass]

Właśnie się dowiedziałam, że jedna z tych osób z rodziny, o których pisałam, że są w złym stanie z powodu covid nie żyje.
takajakinne, nie oceniam braku drukarki, wiadomo że są ważniejsze potrzeby. Nie chcę wchodzić w szczegóły o tych rodzinach ale nie zawsze to kwestia czynszu i utrzymania
Krzysiu, mam między innymi dzieci z rodzin dysfunkcyjnych w pracy. Są świetne, bystre, trochę zadziorne, ale już przez te dwa miesiące tak się dotarliśmy że uwielbiam czas z nimi. Ale są też dzieciaki tak paskudne w zachowaniu, a teraz widzę że niedaleko spadły od swoich jabłoni.

[Krzysiu]

Podobno najwięcej zależy od podejścia, ale jak się widzi dziecko rzadko i krótko, to zwyczajnie nie da się uczynić zeń kochającego młodego człowieka, jeśli rodzice robią wszystko, żeby to uniemożliwić…

[Kass]

Rzeczony młody człowiek daje mi do zrozumienia że powinnam bo wielbić i na rękach nosić bo raczy naszą szkołę swoją obecnością. Broń boże cokolwiek od niego chcieć bo wtedy jestem tyranką. Podejście roszczeniowe wyssał z mlekiem matki. Dejta, zróbta, a najlepiej zabierzta dzieciory ale kasę ja przytulę.
Mowa tu o konkretnym przypadku. Nie uważam, że wszyscy tacy są. Ta kobieta bardzo zaszła mi za skórę i zamienia moją pracę w piekło.

[Krzysiu]

To masakra jakaś… A jak jest zdalnie, to nadal musisz mieć styczność z tą kobietą?