[Tokio]

A ja chyba wygrałam walkę z ED. Przestałam liczyć obsesyjnie kalorie, przeszła mi nawet na to chęć. Nie wiem, może to tylko chwilowa poprawa - jeśli tak, to dobrze. Chociaż na chwilę poczuję się wolna.

A ja chyba wygrałam walkę z ED. Przestałam liczyć obsesyjnie kalorie, przeszła mi nawet na to chęć. Nie wiem, może to tylko chwilowa poprawa - jeśli tak, to dobrze. Chociaż na chwilę poczuję się wolna.

[Krzysiu]

Tokio, takie posty to aż miło czytać, Krzysiu gratuluje.

[Rainbow]

Tokio, oby trwało jak najdłużej, gratulacje.

[chiroptera]

Śniło mi się dzisiaj, że lekarz każe mi schudnąć. Dzięki, moja podświadomości.
Weszłam parę dni temu na wagę i ważę kilka kg mniej niż myślałam, a wydawało mi się, że jestem w miarę obiektywna. Wewnętrzny głosik ED mówi swoje.

Chłopak podrzucił mi super tip. Mam sobie wyobrażać ten głosik jako Kaczyńskiego i krzyczeć do niego „wypier****ć”.

[krzywdaurojona]

Zaczęłam jeść nie tylko w pracy ale i przed pracą i moje śniadania mają nawet wartości odżywcze! Uważam to za wielki postęp, jeszcze pół roku temu bałam się zjeść przed jak i w pracy.

Zaczęłam jeść nie tylko w pracy ale i przed pracą i moje śniadania mają nawet wartości odżywcze! Uważam to za wielki postęp, jeszcze pół roku temu bałam się zjeść przed jak i w pracy.

[Euphoriall]

krzywdaurojona,

Super. Tak trzymaj

[Jednobarwna]

Przestałam jeść. Raz poszłam na 5 do pracy i wypiłam tylko butelkę taką małą soku owocowego i przez cały dzień nic bo nie miałam "weny twórczej" do jedzenia i ciągle było "jak skończę to i to to coś zjem" i nie jadłam nic, obiadu też nie jadłam. I teraz wychodzę z założenia, że jak raz mogłam nie jeść w pracy i po, to drugiego dnia nie wytrzymię? Średnio to normalne ze względu na słabą koncentrację. Jak jestem w domu i zjem coś co nie było w planach to mam standardowe wyrzuty sumienia.

[chiroptera]

Właśnie chyba pierwszy raz w życiu kupiłam sobie płatki śniadaniowe i bardzo się ekscytuję. Zawsze były na liście produktów zakazanych i nie kupowałam nawet okazjonalnie, mimo że uwielbiałam jako dziecko. Pretekstem było to, że płatki kukurydziane wydają mi się czymś lekkim na wymęczony żołądek. I w sumie tak... kurde, przecież nie umrę od płatków. Czemu tak się boję kupować niezdrowe rzeczy? Kupiłam dziś też inny zakazany produkt — chleb, który nie jest ani razowy, ani żytni, ani nie jest chlebem graham. Wzięłam coś lżejszego. I nagle mimo mdłości mam taki apetyt na kolację, że aż nie wiem, co wybrać.

[Krzysiu]

Chiroptero, zasada jest bardzo prosta – jeśli nie wiesz, co wybrać, a masz płatki, to wybierz płatki!

[krzywdaurojona]

Boję się lekarzy jak nie wiem, za dzieciaka lekarze zawsze komentowali moja wagę i do teraz czuję mały stres przy wizytach. Boję się, ze jak kiedyś z sercem mi się pogorszy to powiedzą mi ''wystarczy schudnąć'' i elo. ;_; Nie wiem czy oni myślą, ze nie jestem świadoma swojego stanu i konsekwencji zdrowotnych wywołanych nadwagą. ;_;

Boję się lekarzy jak nie wiem, za dzieciaka lekarze zawsze komentowali moja wagę i do teraz czuję mały stres przy wizytach. Boję się, ze jak kiedyś z sercem mi się pogorszy to powiedzą mi ''wystarczy schudnąć'' i elo. ;_; Nie wiem czy oni myślą, ze nie jestem świadoma swojego stanu i konsekwencji zdrowotnych wywołanych nadwagą. ;_;

[Czu]

Jedno zdjęcie. Jedno. Wystarczyło. Wróciło obrzydzenie... I ten... Odruch wymiotny na własny widok... I ta nie możność dotknięcia własnego ciała...
I ciągła myśl o głodówce... To pragnienie odczucia głodu...
A to było naprawdę jedno zdjęcie... 😔

[Wiktoria14]

Po jakis 3 miesiacach spokoju wrocilo znowu. Znowu zaczelo sie odchudzanie,wymiotowanie po kazdym posilku,robienie 5 tys brzuszkow dziennie,a przez przytycie przez swieta z tego powodu wrocily samookaleczenia...

[chiroptera]

Chciałabym się pożalić, jak dużo lęku wywołuje we mnie jedzenie ostatnie dni. Cały czas mam przekonanie, że zjadłam jakąś kosmiczną liczbę kalorii i zaraz przytyję, nawet jeśli obiektywnie zjadłam normalną ilość, i to głównie w warzywach. Mam ochotę na kompensacyjne głodówki i ćwiczenia. Waga jest niska, tak boję się ją stracić.

Wszystko na tle lęku przed odrzuceniem i poczucia braku kontroli nad życiem.

[Euphoriall]

[chiroptera]

Dla mnie ten „brak kontroli” to chaos na uczelni i mnóstwo drobnych, stresujących spraw do załatwiania. Ciągle nakładające się rzeczy w kalendarzu. Zauważyłam, że w takich miesiącach gorzej u mnie z jedzeniem. Trochę jakby świadomość nie chciała myśleć o tej całej niestabilności i chaosie źycia, więc skupiała się obsesyjnie (ale mimowolnie) na takich prostych rzeczach jak ilość kalorii i masa ciała.

Dziś prawie całą terapię o tym przegadałam.