[Wiktoria14]

[aga_myszka]

Wróćcie do tematu.

[Krzysiu]

A dla Krzysia to właśnie spanko w zimę jest najśliczniejsze, bo pod kocykiem i takie tam…

[atrophia]

Najchętniej przespałabym całe dnie i noce, jakie mi jeszcze pozostały i obudziła się w momencie, gdy pora już i czas będzie umierać. Moje problemy ze snem, dzięki silniejszym lekom nasennym delikatnie się zmniejszyły i poza koszmarami nie miewam problemów z nim większej skali. Od momentu poprawy coraz częściej zdarza mi się spać w dzień, mimo faktu, iż często przesypiam całą noc wcześniej. To nawet nie kwestia tego, że chce mi się spać, po prostu zmuszam się do snu. Potrafię leżeć godzinami z zamkniętymi oczami i męczyć się, by tylko w końcu zasnąć choć na chwilę. To taki sen zawsze na siłę, u którego podłoża jest silny lęk przed rzeczywistością (głównie ludźmi, moimi urojeniami, stresującymi sytuacjami i obowiązkami, z którymi sobie nie radzę). Uciekam w sen z nadzieją, że się więcej nie obudzę, by się niestety obudzić znów i uciekać w ciągu dalszym.

[Krzysiu]

Atrophio, chciałabyś się obudzić tuż przed śmiercią, po co?

[atrophia]

Krzysiu,
Chciałabym zrobić jeszcze jedną rzecz, ale jeśli chodzi o to jaką, to zostawię to już dla siebie.