[Imogene]

Jeśli chodzi o moje okaleczanie się i inne przejawy autoagresji to... to mam już tak że robię to nawet ze szczęścia. Po prostu praktycznie w każdej chwili, w której mam ochotę. Wydaje mi się to "ciut" nienormalne. I jest jeszcze jedno pytanie, które mnie nurtuje, bowiem.. (nawet nie wiem jak to opisać ) słyszę taki "głos" moje myśli, jednak nienależące do mnie, które "każą mi" TO robić. No wiecie, jakieś krzyki, przekleństwa, "zrób to", "weź coś" itp. Macie coś takiego?
Chciałabym się dowiedzieć, czy wiele osób tak ma, bo praktycznie, nie będziemy się oszukiwać - o zaburzeniach psychicznych wiem mało.

Dopisałam "Opis tematu" żeby było jaśniej:) | Nmh
Zmieniłam nazwę tematu na jeszcze jaśniejszą. | Ella

[emocjonalna]

ja nigdy nie robię tego ze szczęścia, tylko kiedy czuję tą pieprzoną pustkę. kiedy cierpię jest lepiej bo coś czuje, a kiedy jest pusto...wtedy jest najgorzej. i zawsze do siebie mówię, na głos, przeważnie jakieś przekleństwa-to mnie w pewien sposób dopinguje. ale nigdy nie słyszę żadnego głosu..chociaż? nie wiem..bo przecież normalnie nigdy na siebie nie wyklinam:D

[ Dodano: 2011-03-24, 21:27 ]
ja piszę jakoś strasznie nieczytelnie:P generalnie chodziło mi o to, że wtedy nie zachowuję się jak "ja", w zasadzie gubię się już jaka jestem i kim jestem..bez sensu.

ja nigdy nie robię tego ze szczęścia, tylko kiedy czuję tą pieprzoną pustkę. kiedy cierpię jest lepiej bo coś czuje, a kiedy jest pusto...wtedy jest najgorzej. i zawsze do siebie mówię, na głos, przeważnie jakieś przekleństwa-to mnie w pewien sposób dopinguje. ale nigdy nie słyszę żadnego głosu..chociaż? nie wiem..bo przecież normalnie nigdy na siebie nie wyklinam:D

[ Dodano: 2011-03-24, 21:27 ]
ja piszę jakoś strasznie nieczytelnie:P generalnie chodziło mi o to, że wtedy nie zachowuję się jak "ja", w zasadzie gubię się już jaka jestem i kim jestem..bez sensu.

[Camaleao]

[dr_hobo]

[Imogene]

Jestem niepełnoletnia, więc do lekarza też za bardzo iść nie mogę. A żeby iść do pedagog szkolnego, to trochę odwagi też trzeba mieć.
To jest mój głos, ale słowa niepodobne do mnie. Wszystko mówi w trybie rozkazującym. Nawet już nie wiem o co chodzi w tym wszystkim. Zaczynam się gubić, i zatracać . ; /

[Camaleao]

Cytat:

Jestem niepełnoletnia, więc do lekarza też za bardzo iść nie mogę.

Ja poszłam sama po ukończeniu 16 lat.
Jeśli nie ma zagrożenia dla życie, nikt nie zgłosi tego rodzicom.
Pójdź.
Chociaż na jedną wizytę. Będziesz przynajmniej wiedziała, czy jest to coś nad czym trzeba będzie mocniej popracować, czy może to nic poważnego.

Ja się nie dawno dowiedziałam, że to były moje pierwsze objawy schizofrenii.

Moim zdaniem powinnaś coś z tym zrobić.

Cytat:

Jestem niepełnoletnia, więc do lekarza też za bardzo iść nie mogę.

Ja poszłam sama po ukończeniu 16 lat.
Jeśli nie ma zagrożenia dla życie, nikt nie zgłosi tego rodzicom.
Pójdź.
Chociaż na jedną wizytę. Będziesz przynajmniej wiedziała, czy jest to coś nad czym trzeba będzie mocniej popracować, czy może to nic poważnego.

Ja się nie dawno dowiedziałam, że to były moje pierwsze objawy schizofrenii.

Moim zdaniem powinnaś coś z tym zrobić.

[Imogene]

Hmm.. Nie mam 16 lat, więc najwidoczniej muszę sobie z tym jakoś radzić sama.
Schizofrenia? To mnie przestraszyłaś... Tak, jeszcze tylko tego brakuje mi do "szczęścia".
Też mi się wydaje że nie powinnam tego zostawić, ale chyba nie powiem np. rodzicom: "zaciągnijcie mnie do psychologa, bo Wasza kochana córeczka znów popadła w jakąś głupotę".

Tak sobie teraz czytam o tej schizofrenii i myślę "spoko... mam większość objawów". No ale sama i tak nie będę się bawić w psychologa i stwierdzać co mi jest.

[Camaleao]

[Imogene]

Znaczy... Nie chciałabym rodziców już jakoś dołować psychologiem. Mają wystarczająco dużo własnych problemów.
I oczywiście że się nie nakręcam. W życiu mi się takie coś nie marzyło i marzyć nie będzie. W każdym razie teraz jestem w momencie, w którym wierzę w każde złe słowo, które ktoś wypowie w moim otoczeniu.

[Euphoriall]

Spoko, schizofrenię da się opanować przy odpowiednio dobranych lekach. Ja też słyszałam takie głosy i zdiagnozowano u mnie właśnie schizofrenię, ale odkąd regularnie biorę leki nic się złego nie dzieje. Ba! Nawet już się nie tnę.
Warto się przejść do lekarza - zacznij od psychiatry.

Skoro nie chcesz dołować rodziców, to bierz się za siebie im szybciej tym lepiej. Póki jeszcze nie ma tragedii.

[Imogene]

Przynajmniej teraz wiem, że tylko ja nie borykam się z takim problemem.

[Euphoriall]

Pisząc bierz się za siebie myślałam o lekarzu, bo napisałaś że nie byłaś.

[Imogene]

Fakt, nie byłam.
Raz przechodziłam przez psychologa i nie chcę tego powtarzać...

[Sadist]

Tak, też czasami tnę się ze szczęścia.

[DarkAngel]

Mnie też kilka razy zdarzyło pociąć się ze szczęścia.
A ma ktoś tak, że czasem nic nie pamięta, że się pociął czy coś takiego? Kompletnie nic tylko później rany zobaczycie i dopiero coś się przypomina, ale tylko takie urywki.

Mnie też kilka razy zdarzyło pociąć się ze szczęścia.
A ma ktoś tak, że czasem nic nie pamięta, że się pociął czy coś takiego? Kompletnie nic tylko później rany zobaczycie i dopiero coś się przypomina, ale tylko takie urywki.