Wiek: 27 Dołączyła: 18 Paź 2014 Posty: 5179 Skąd: Polska
Wysłany: 2015-08-11, 20:00
Tak sobie pomyślałam, że... Też bym go przytuliła. I momentalnie odniosłam to do Polski i pomyślałam, co by było, gdybym ja zrobiła coś podobnego, tylko napisała "Mam depresję i jestem autoagresywna." Ciekawa jestem co by było. Czy nie byłoby oburzenia, szyderstw i drwin, czy ludzie zareagowaliby tak jak ci z filmu.
Ludziom najtrudniej się przyznać, że ich życie nie ma żadnego znaczenia. Żadnego celu. Żadnej treści.Opowieść Podręcznej M. Atwood 23.10.15r.
Wiek: 27 Dołączyła: 18 Paź 2014 Posty: 5179 Skąd: Polska
Wysłany: 2015-08-11, 20:47
Adriaen, no właśnie, coś w tym stylu. Myślę, że u nas świadomość na temat chorób psychicznych jest na tyle znikoma, że mogłoby się to przydać. Osobiście słyszałam opinie, że ludzie np. z depresją powinni nie mieć prawa głosować itd.
Prawdę mówiąc, nie wiem, czy sama rozmowa byłaby w takich okolicznościach możliwa, dotknięcie jest łatwiejsze. Ale zaczynam się zastanawiać.
Ludziom najtrudniej się przyznać, że ich życie nie ma żadnego znaczenia. Żadnego celu. Żadnej treści.Opowieść Podręcznej M. Atwood 23.10.15r.
Niesamowicie wzruszający materiał.
Uwielbiam takie akcje społeczne, bo chociaż nie do końca uświadamiają ludzi to pokazują, że jest wiele osób tolerancyjnych i współczujących.
Żurawek, myślę, że trochę przesadzasz. Takie reakcje mogłyby towarzyszyć akcjom np. z udziałem homoseksualistów, bo na tym punkcie Polacy są okropnie wyczuleni (w sumie to chyba nie jest jedynie polska mentalność, widziałam film nagrywany w Rosji, gdzie para mężczyzn szła sobie po ulicy za rękę i dochodziło tam nawet do rękoczynów... ) ale wątpię czy "zwykłą depresją" by się przejęli. Nasz naród ma to do siebie, że odpycha wszelkie inności i ta jest za mało "udziwniona". Myślę, że część ludzi nawet nie zwróciłaby na to uwagi. Jak sama pisałaś świadomość jest zbyt mała, także wydaje mi się, że temat wydałby się im za słaby i nie wart świeczki.
[ Komentarz dodany przez: Adriaen: 2015-08-13, 16:27 ] "Polacy" jako nazwę narodu, piszemy wielką literą.
"Ja i tak przecież nie zmienię się
Choćbym nie wiem naprawdę jak chciał"
Ostatnio zmieniony przez Adriaen 2015-08-13, 16:27, w całości zmieniany 1 raz
Zapomniałam w tej chwili jak nazywa się akcja, którą mam na myśli... Nie mniej chodzi w niej o to, że można porozmawiać z ludźmi, którzy są uważani za "kontrowersyjne" dla tradycyjnego postrzegania. Zapraszane są różne osoby, np. homoseksualista, muzułmanin czy człowiek będący kiedyś w szpitalu psychiatrycznym czy właśnie osoby z HIV. Organizowane są spotkania z tymi osobami, podczas których można z nimi po prostu porozmawiać i rozwiać swoje "wątpliwości". Z jednej strony to ciekawa inicjatywa, ale trzeźwo myśląc - sami organizatorzy w jakiś sposób doprowadzają do wyobcowania i ukazania, że pewne grupy są inne i "normalny" człowiek może się z nimi zetknąć, jak w zoo... Niby założeniem jest pokazanie, że Ci ludzie należą do grup społecznych, które tak samo zasługują na zrozumienie i szacunek, ale w ten sposób właśnie dodatkowo robi się z nich jakieś eksponaty dla ciemnej masy. Swoją drogą zetknęłam się z tym pierwszy raz gdzieś tutaj, na forum. W każdym razie są jakieś próby "walki" ze stereotypowym myśleniem. Trochę tak ni z gruszki, ni z pietruszki się wyrwałam.
Co do samego tematu... Przypomniał mi się film Filadelfia, dotykający właśnie tego problemu. Swoją drogą polecam.
Gdzie odpłynęły Twoje okręty?
I met my soulmate. He didn't.[/size][/center]
Ostatnio zmieniony przez Axxie 2015-08-19, 11:41, w całości zmieniany 1 raz
Porównywanie HIVa do homoseksualizmu, ludzi innej wiary, czy też ludzi innego charakteru niż ogólnie przyjętego wzorca zachowań, które nazywamy tradycyjnymi jest dla mnie strzałem kulą w płot.
Ten pierwszy nie wybiera sobie mikroorganizmów które żyją sobie w jego ciele, ci drudzy natomiast mają pełną świadomość umysłową i wyboru swojego postępowania. Mnie osobiście takie coś obraża, jako nosiciela nieco innej, a równie niebezpiecznej, a przemilczanej choroby.
Vitter, orientacji też się nie wybiera, nad charakterem można pracować, ale nigdy nie masz możliwości całkowicie go zmienić, więc też nie wybierasz jaki jesteś.
Ever, porównywanie orientacji do choroby... Myślałem, że to już zostało załatwione w 1973 roku.
Rozróżniam stany charakteru, zdrowie psychiczne, które są zależne od nas, od naszego działania i ciężkiej pracy nad sobą, od chorób fizycznych, to są po prostu wirusy, bakterie i inne niezbyt przyjemne żyjątka w naszym ciele i nie porównywajmy tych dwóch rzeczy do siebie. To że depresja i HIV są nazywane chorobami, to jednak w swej istocie są zupełnie inne.
Czy za bycie muzułmaninem odpowiadają jakieś bakterie? Czy za bycie transwestytą odpowiadają jakieś wirusy? No nie.
@EDIT:
aga_myszka, nie będę ukrywał bo po co, HCV inaczej zwane ostrym zapaleniem wątroby typu C. Nieprzyjemna rzecz.
Ever, porównywanie orientacji do choroby... Myślałem, że to już zostało załatwione w 1973 roku.
Tu nie chodzi o samo porównywanie orientacji do choroby, a o podejście społeczeństwa do tego. A społeczeństwo nie akceptuje zarówno HIV jak i odmiennej orientacji. Nie akceptuje też ludzi chorych psychicznie i innego wyznania. Wirusa HIV nie możemy się pozbyć, są też inne drobnoustroje przez człowieka (jeszcze) niezniszczalne. Są też choroby psychiczne, których objawy da się tylko wyciszyć. Z resztą, nie ważne co można wyleczyć, czego można się pozbyć, a czego nie. Chodzi o to, że niektóre grupy ludzi są nieakceptowane przez społeczeństwo. Bo społeczeństwo nie wszystko rozumie. I trzeba je edukować, przyzwyczajać, uczyć akceptacji, nie ważne czy do ludzi chorych na AIDS, schizofrenie, depresje, czy też żydów, muzułmanów. Jeśli możemy się zmienić to dla siebie, a nie przez brak ogólnej akceptacji, jeśli nie możemy czegoś zmienić, to powinniśmy zostać zaakceptowani.
) ale wątpię czy "zwykłą depresją" by się przejęli. Nasz naród ma to do siebie, że odpycha wszelkie inności i ta jest za mało "udziwniona". Myślę, że część ludzi nawet nie zwróciłaby na to uwagi. Jak sama pisałaś świadomość jest zbyt mała, także wydaje mi się, że temat wydałby się im za słaby i nie wart świeczki.
