[Sadist]

Z tymi pestkami też coś było... A, bałam się, że jeśli połknę pestki arbuza, to z uszu wyrosną mi gałęzie.

[Rainbow]

Cytat:

Byłam pewna, że deszcz pada wtedy, gdy aniołki płaczą. A grzmoty to nic innego jak aniołki grające w kręgle, błyskawice zaś błyskiem Wielkiego Boskiego Aparatu.

Dokładnie!

[R. de Valentin]

Wierzyłem, że jako dorosły będę miał piękną żonę, dwójkę dzieci, domek z ogródkiem, który kupię za odłożone pieniądze i samochód.
Wyobrażałem sobie, jak uczę moją córkę jeździć na dziecięcym rowerku. Właściwie, to nie było tak dawno.

Nie wiem, dlaczego uważałem, że będę miał córki.

Czas dorosnąć.

[cruella]

Ja jeszcze wierzyłam, że pod kołdrą jestem bezpieczna.

Ja jeszcze wierzyłam, że pod kołdrą jestem bezpieczna.

[kokosowa]

[Lennei]

[Evi]

Cytat:

kokosowa napisał/a: cruella napisał/a: Ja jeszcze wierzyłam, że pod kołdrą jestem bezpieczna. Ja do tej pory w to wierzę. Ja też .

I ja!

[Forever Alone]

[Cirilla]

[Aniam]

- Wierzyłam, że dywan na podłodze jest czymś w rodzaju "tratwy" i zawsze uparcie przenosiłam na niego pojedyncze rzeczy leżące na podłodze.
- Wyobrażałam sobie, że kiedy mocno zaciskam oczy, to "obraz, który widzę" (nie potrafię inaczej tego nazwać) jest odzwierciedleniem kosmosu.
- Myślałam, że wszystkie historie opisane w książkach są odzwierciedleniem życia jakiegoś konkretnego człowieka.
- Myślałam, że rośliny rosną w konkretnie określonym czasie (przykład: godzinę odpoczynku, po godzinie w ciągu sekundy stają się centymetr większe). Zawsze chciałam uchwycić ten moment.
- Nie mogłam zrozumieć, jak to się dzieje, że kiedy jedziemy samochodem to na skutek prędkości wszystkie przedmioty nie przemieszczają się na tył samochodu. To samo dotyczyło owadów, np. w samochodzie, które w dziwny sposób jakoś latały w środku mimo przemieszczania się samochodu.

- Wierzyłam, że dywan na podłodze jest czymś w rodzaju "tratwy" i zawsze uparcie przenosiłam na niego pojedyncze rzeczy leżące na podłodze.
- Wyobrażałam sobie, że kiedy mocno zaciskam oczy, to "obraz, który widzę" (nie potrafię inaczej tego nazwać) jest odzwierciedleniem kosmosu.
- Myślałam, że wszystkie historie opisane w książkach są odzwierciedleniem życia jakiegoś konkretnego człowieka.
- Myślałam, że rośliny rosną w konkretnie określonym czasie (przykład: godzinę odpoczynku, po godzinie w ciągu sekundy stają się centymetr większe). Zawsze chciałam uchwycić ten moment.
- Nie mogłam zrozumieć, jak to się dzieje, że kiedy jedziemy samochodem to na skutek prędkości wszystkie przedmioty nie przemieszczają się na tył samochodu. To samo dotyczyło owadów, np. w samochodzie, które w dziwny sposób jakoś latały w środku mimo przemieszczania się samochodu.

[aga_myszka]

Myślałam, że dzieci rodzą się przez usta, że kobieta prze w czasie porodu, żeby "dzidziuś mógł wyjść przez buzię".
Wierzyłam, że jak wejdę między kołdrę a poszwę, to mnie nie widać.
Wierzyłam, że istnieją krasnoludki, które mieszkają pod szafkami i wychodzą przez taką małą dziurę na dole szafki i zawsze stawiałam tam zabawkowe samochodziki, żeby krasnoludki sobie jeździły nimi.
Myślałam, że jak wystawię nogę spod kołdry, to spod łóżka wyjdzie "wielka łapa pająka" i mnie zje.

[Aniam]

[Ella]

Wierzyłam, że kiedy zasłonię ręką oczy, to będę niewidoczna.
Często tak robiłam, kiedy wstydziłam się lub bałam. Coś jak struś, który chowa głowę w piasek.

[Hekate]

[biały królik]

Wierzyłam, że przez gniazdko, które mam przy łóżku, cała moja rodzina się spali. Nie wiem skąd ta pewność