[Pennyroyal Tea]

MałaNieznana, jakbyś czytała mi w myślach! Jednak ostatnio przyłapałam się na tym, że robię to trochę nieświadomie. Zarówno z tym "udawaniem" jak i bez tego mam wrażenie, że wcale nie intryguje ludzi. Wszędzie jestem na doczepkę, nigdy nie miałam tak żeby być właściwie głównym członem jakiejś relacji. Nie potrafię przy kimś okazywać swoich emocji. Zwyczajnie nie umiem. Nie lubię użalania się nad samym sobą, dlatego prawie wszyscy mają mnie za wiecznie uśmiechniętą szczęśliwą osobą z nutą sarkazmu na ustach.

[Buber]

Dobrze to znam już nawet otwarcir potrafie bliskim mówić że nie dożyję 30 czy że nie doczekam się dzieci lecz nikt nie pyta dlaczego uważają że to zart. Co do kontaktów z innymi to chyba każdy introwertyk czuję się nieswojo w towarzystwie do tego stopnia że go unika

Dobrze to znam już nawet otwarcir potrafie bliskim mówić że nie dożyję 30 czy że nie doczekam się dzieci lecz nikt nie pyta dlaczego uważają że to zart. Co do kontaktów z innymi to chyba każdy introwertyk czuję się nieswojo w towarzystwie do tego stopnia że go unika

[Niedotykalna]

Cytat:

nigdy nie miałam tak żeby być właściwie głównym członem jakiejś relacji

Co znaczy określenie "główny człon" w relacji? Moim zdaniem relacja powinna być obustronna.

[Andzia]

[Cocolina]

mi jest bardzo źle z samotnością, to jest główny powód moich zmartwień, poza tym obecnie wielu innych nie mam już, ale samotność strasznie boli

[Empiria]

Moim zdaniem samotność jest trochę wkurzająca, aczkolwiek jak posłucham sobie czasami niektórych osób, to już wolę być samotna, niż się z nimi przyjaźnić Samotność mi jakoś bardzo nie doskwiera, a jeśli już naprawdę nie mam się do kogo odezwać, to przecież mogę gadać sama ze sobą Mam przyjemność być co najmniej 3 osobami w jednej, więc zawsze znajdę kogoś, komu mogę powiedzieć, że w praniu skurczył mi się sweter

Moim zdaniem samotność jest trochę wkurzająca, aczkolwiek jak posłucham sobie czasami niektórych osób, to już wolę być samotna, niż się z nimi przyjaźnić Samotność mi jakoś bardzo nie doskwiera, a jeśli już naprawdę nie mam się do kogo odezwać, to przecież mogę gadać sama ze sobą Mam przyjemność być co najmniej 3 osobami w jednej, więc zawsze znajdę kogoś, komu mogę powiedzieć, że w praniu skurczył mi się sweter

[użytkownik]

To zależy jak definiujemy samotność. Jeżeli uznamy, że jest to szeroko pojęte odczucie wewnętrznej pustki i braku możliwości realizowania się w życiu społecznym to definitywnie jest to coś złego. A jeżeli ograniczymy ją do np. tylko i wyłącznie braku posiadania "drugiej połówki" to jest to już raczej kwestią personalną. Niektórym dobrze żyję się w takiej samotności co równocześnie nie oznacza, że są kompletnie odizolowani od jakiejkolwiek innej jednostki, czyli w zasadzie samotni nie są.

To zależy jak definiujemy samotność. Jeżeli uznamy, że jest to szeroko pojęte odczucie wewnętrznej pustki i braku możliwości realizowania się w życiu społecznym to definitywnie jest to coś złego. A jeżeli ograniczymy ją do np. tylko i wyłącznie braku posiadania "drugiej połówki" to jest to już raczej kwestią personalną. Niektórym dobrze żyję się w takiej samotności co równocześnie nie oznacza, że są kompletnie odizolowani od jakiejkolwiek innej jednostki, czyli w zasadzie samotni nie są.

[Chara]

Samotność nie jest zła. Jest piękna. Życie bez zmartwień i izolacja to najpiękniejsze rzeczy które mogą się wydarzyć w życiu.

[Niedotykalna]

Chara, skąd takie przemyślenia?

[Chara]

Niedotykalna, Ludzie to zepsute istoty. Każdy korzysta z cudzego nieszczęścia. Wolę się trzymać z dala od takich istot.

[Niedotykalna]

Chara, ale Ty też jesteś człowiekiem i należysz do tych ludzi...

Cytat:

Każdy korzysta z cudzego nieszczęścia.

Nie zgadzam się. Pewnie dotyczy to części społeczeństwa, może nawet większej, ale myślę, że źródłem tego jest potrzeba dowartościowania się. Najlepiej czyimś kosztem. Ale na szczęście nie wszyscy tacy są.

[Martwy Fenix]

Chciał bym umieć, żyć dla samego siebie , niestety nie potrafię. Potrzebuję choć jednej osoby która odczuwała by świat tak jak ja. To moje przekleństwo, które zrujnowało mi życie

[Shadow]

[Kropka Zagłady]

Kocham samotność a jednocześnie jej nienawidzę. Chciałabym żyć gdzieś z daleka od wszystkich problemów ale jednocześnie wiem, że zatęskniłabym w pewnym momencie za kimś lub za czymś. I nawet sama to wiem, że ilekroć chce się od czegoś odciąć to zaczyna mi doskwierać ból, że nie mam do kogo się odezwać... a wtedy znowu chce być sama bo sobie uświadamiam, ze ludzie którymi się otaczam mają mnie gdzieś bo nikt nawet nie napisze co u mnie słychać... Więc znowu pragnę kontaktów i znowu ja się odzywam a po tym widzę, że to nie ma sensu i znowu chce się odciąć i tak w kółko.

[Kappa]

Cytat:

Kocham samotność a jednocześnie jej nienawidzę. Chciałabym żyć gdzieś z daleka od wszystkich problemów ale jednocześnie wiem, że zatęskniłabym w pewnym momencie za kimś lub za czymś. I nawet sama to wiem, że ilekroć chce się od czegoś odciąć to zaczyna mi doskwierać ból, że nie mam do kogo się odezwać... a wtedy znowu chce być sama bo sobie uświadamiam, ze ludzie którymi się otaczam mają mnie gdzieś bo nikt nawet nie napisze co u mnie słychać... Więc znowu pragnę kontaktów i znowu ja się odzywam a po tym widzę, że to nie ma sensu i znowu chce się odciąć i tak w kółko.

Jeśli można, to podpinam sie pod każde słowo Twojego postu.