[Euphoriall]

xannthepug, pytasz co z potencjalną pracą czy obecną?
Pierwszy przypadek: a po co chcesz mówić?
Drugi przypadek: a po co chcesz mówić, na zaświadczeniu lekarskim o tym nie ma mowy?

Przecież jak idziesz wycinać wyrostek robaczkowy, to się tym nie chwalisz w przyszłej/obecnej pracy chyba?
Ta sama zasada.

[Hedum]

xannthepug, a czy na rozmowie kwalifikacyjnej pytają o inne hospitalizacje?

[Grzesiek1991]

W piątek 16.12.2016r. po 2 i pół miesiącach wyszedłem ze szpitala psychiatrycznego. Tym razem pobyt dużo mi dał. Czuję się dobrze i mam nadzieję na dobrą przyszłość.

[antymon]

[Niedotykalna]

[cukierkowysen]

Dostałam skierowanie do szpitala, siedzę i czekam na ordynatora boję się okropnie... boję się być zamknięta w szpitalu....

[Niedotykalna]

cukierkowysen, i jak?

Ja właśnie wyszłam.

[cukierkowysen]

Niedotykalna, Nie wziął mnie bo powiedziałam że się boję i nie wiem czy chce... Ale powiedział że jak się zdecyduje to zaprasza tylko datę na skierowaniu mam przebić jeżeli zajmie mi to dłużej niż 2 tygodnie.

[Euphoriall]

cukierkowysen, nic na siłę. Jak uważasz, że jesteś w stanie funkcjonować to nie pakuj się na siłę do szpitala. To, że lekarz dał skierowanie nie oznacza, że musisz iść. To raczej jego sugestia.
Co innego w przypadku wypisania cito, czy zagrożenia życia, zależy na jakim etapie jesteś.

[Grzesiek1991]

Dzisiaj wróciłem ze szpitala psychiatrycznego. Byłem na oddziale ponad 2 miesiące. Fajnie jest wrócić do domu. Fajnie jest wrócić na forum. Mój stan chyba jest już uregulowany na pozytywne tory.

[Niedotykalna]

Zgadzam się z Szamanka. Nie ma sensu iść na siłę do szpitala, prawdziwe życie toczy się tutaj i nawet najlepsza placówka go nie zastąpi. Ale jeśli jest to konieczne to inna sprawa. Jak trzeba to trzeba.

[oceaniczny]

Okej. Temat jest już trochę martwy i czuję się strasznie pisząc tutaj, gdzie nikt nie zagląda od trzech tygodni, ale muszę to z siebie wyrzucić. Zapytać. Cokolwiek.

Dostałem drugie "wezwanie" do szpitala, pierwsze moja mama całkowicie olała. Byłem na to przygotowany dość dobrze. To znaczy, miałem nadzieję, jakkolwiek głupio to brzmi, że gdy dostanę "skierowanie" do ręki, to się rozpłaczę, będę smutny, nawet zrobie sobię krzywdę po powrocie do domu. Myślałem, że to wywoła jakiekolwiek emocje. A tak nie było. Zapytałem tylko co dokładnie jest tu napisane, bo lekarze tak mają, że bazgrolą. Gorzej niż ja. Moja mama bardziej płakała.
Właściwie to co napisałem wyżej nijak odnosi się do tego o co właściwie chciałem zapytać. Może to stres. I, o matko. Stresuje się nawet napisać cokolwiek na forum. Gdzie nikt mnie nie zna.

Przewertowałem jako tako poprzednie strony, ale nadal nie uzyskałem odpowiedzi która mnie satysfakcjonuje. Jak T A M jest? Na co powinienem być przygotowany?

[jo_aśka]

Koleżanka była w psychiatryku z powodu zaburzeń odżywania. Ogólnie pielęgniarki miały pilnować jej po każdym posiłku przez pół godziny, jednak tego nie robiły.
Leżała na sali z osobami z zupełnie innymi chorobami niż jej. I ogólnie poprawiali jej stan psychotropami.

[eithné]

[chiroptera]

Właśnie siedzę pierwszy raz na oddziale, trzeci tydzień. W sumie mam ochotę opisać jakoś to doświadczenie. Mogę skrobnąć i wstawić tu jakiś pamiętniko-artykuł, jeśli są zainteresowani.