[Axxie]

Jak to jest kiedy obawiamy się samotności, ale nie dopuszczamy do siebie nikogo?
Ja panicznie boję się samotności i przede wszystkim braku miłości, braku tej drugiej duszy obok... jednak kiedy ktoś wykazuje zainteresowanie mną, od razu traci w mych oczach. Uważam, że jest mało wartościowy i oddalam się od niego. Nie pojmuję jak można mieścić w sobie te dwa przeciwieństwa, a jednak coś takiego we mnie istnieje...
Jak sobie z tym poradzić? Czy ktoś znajduje się w podobnej sytuacji?

[nevermore]

[Axxie]

tak, dobrze zrozumiałaś Michiyo, z tym, że takie postrzeganie wynika również ze mnie. Podobnie jak Ty uważam siebie za kogoś nieodpowiedniego, niekoniecznie właśnie dla tej osoby. Coś jakbym była usytuowana na najniższym możliwym poziomie. I w chwili gdy ktoś zaczyna się interesować czymś najgorszym - sam nie jest w w moim przekonaniu nikim wartościowym. Tak, jakby nie miał nikogo lepszego w zasięgu możliwości i w akcie desperacji odnalazł mnie.

[szaman676]

Czemu nie pozwolisz mu poznać cię bardziej i samemu określić twoją wartość? Odpychasz go bo jest z niższej półki?

*półki // Ł.

[Axxie]

Dla mnie sama świadomość, że ktoś się mną interesuje czyni go kimś właśnie z niższej półki jak szaman676 napisałeś... Jedyną siłą, która popycha go w moją stronę jest desperacja, dlatego, że gdyby mógł na pewno znalazłby kogoś lepszego... Zresztą uważam coś takiego za upodlenie się drugiej osoby i samo to chyba stanowi największą przeszkodę.

[szaman676]

Jak napisałem czemu nie pozwolisz mu cię poznać i samemu określić twoją wartość? Czemu nie dopuszczasz do siebie ludzi z niższej półki?

[Axxie]

Nie potrafię... Poza tym to jest wtargnięcie w mój świat, moją intymność... Paradoks

[szaman676]

Mój mózg nie potrafi tego ogarnąć.

[nevermore]

szaman676, nie musi.

szaman676, nie musi.

[szaman676]

Wiem nie mam z tym żadnego problemu.
Może jakaś terapia wam pomoże?

[nevermore]

szaman676, nie wiem, czy axellya, uczęszcza na jakąś terapię i czy jej pomaga, jednak ja chodzę i funkcjonuję znacznie lepiej.

szaman676, nie wiem, czy axellya, uczęszcza na jakąś terapię i czy jej pomaga, jednak ja chodzę i funkcjonuję znacznie lepiej.

[Axxie]

nie, nie chodzę... kiedyś miałam taki zamiar, ale trochę się ma dusza uspokoiła, a właściwiej uśpiła na jakiś czas... nie wiem czy jest sens, szukam rozwiązania na swoje własne sposoby, na razie z marnym skutkiem, ale liczę, że być może to kwestia tej drugiej osoby, że tej "właściwej" nie odrzucę..:/

[nevermore]

Rozwalona osobowość i niemożność jej identyfikacji/określenia jest dużym ciężarem i bardzo uniemożliwia normalne funkcjonowanie, więc sądzę, że axellya, powinnaś wybrać się do kogoś.

Rozwalona osobowość i niemożność jej identyfikacji/określenia jest dużym ciężarem i bardzo uniemożliwia normalne funkcjonowanie, więc sądzę, że axellya, powinnaś wybrać się do kogoś.

[lekkapatologia]

[Axxie]

Wiesz lekkapatologia, teraz staram się uspołecznić, zapisałam się na dodatkowe zajęcia, wychodzę czasem ze znajomymi... W mojej głowie cały czas siedzi pewna osoba, jednak sytuacja jest tego typu: kiedy mnie bagatelizuje ja staram się do niego zbliżyć. Kiedyś było odwrotnie i właśnie w tamtym czasie bałam się jego bliskości. Nie wiem czy mogę tak powiedzieć, ale wiele dałabym by znów był blisko. Przekonałam się, że nie lgnął do mnie jak za przeproszeniem muchy do lepu. Nie akceptował mnie w pełni, nie starał się mnie osaczyć i chyba gdyby sytuacja uległa zmianie mogłabym go do siebie w jakiś sposób dopuścić...