Wiek: 23 Dołączyła: 23 Mar 2014 Posty: 547 Skąd: podkarpackie
Wysłany: 2014-04-19, 13:57
Mnie w mojej szkole znają, ''lubią'' itd. Ale jak przychodzi co do czego, to każdy wywala dupę i wtedy jestem ''ta dziwaczka'' albo ''Matka Teresa''...hah. Matką Teresą stałam się bo jestem religijna ;-;
Wiek: 27 Dołączył: 04 Maj 2014 Posty: 59 Skąd: dolnośląskie
Wysłany: 2014-05-05, 12:12
Niektórzy mój problem już może znają z przywitania. Zamiast zakładać nowy temat napisze go tutaj. Otóż po skończeniu gimnazjum, wszyscy moi znajomi zamierzali pójść do lo na rozmaite kierunki, ja za namową brata (który skończył technikum, czego żałuje) złożyłem papiery na kierunek humanistyczny. Bardzo sie zawiodłem gdy zamiast oczytanej klasy którą interesuje tylko poezja i sztuka, dostałem grupe dziewczyn plotkujących o chłopakach, na domiar złego przydzielono nam nauczycielke matematyki uważaną za najbardziej wymagającą w szkole (na profil humanistyczny). Naszły mnie irracjonalne fobie i poprosiłem matke o przeniesienie mnie do technikum na ,,byle co'' wogóle nie przemyślałem tej decyzji... jestem teraz w klasie hotelarskiej w której nauka idzie mi dobrze, nauczyciel z matematyki jest naprawdę dobry i wreszcie mam z tego przedmiotu jakie tako oceny. Niestety ciągle wydaje mi się że moi znajomi z lo traktują mnie jak śmiecia, moi byli nauczyciele z gimnazjum z którymi nadal mam kontakt śmieją się ze mnie - ,,taki inteligentny chłopak, a będzie podłogi szorował'' itp. sam już nie wiem, czuje sie zagubiony. Matka doradza mi zostanie w technikum - mówi że lepiej po nim wyjde niż licealiści, że powiniem pracować w normalnej pracy - bo artystą jak zawsze marzyłem nigdy nie zostane bez studii na które się nie nadaje...
Niestety ciągle wydaje mi się że moi znajomi z lo traktują mnie jak śmiecia
Czy nie możesz zerwać z nimi kontaktu i poszukać innych znajomych? Po co utrzymywać relacje z ludźmi, którzy Cię nie szanują i z którymi znajomość Cię niszczy?
Double napisał/a:
moi byli nauczyciele z gimnazjum z którymi nadal mam kontakt śmieją się ze mnie - ,,taki inteligentny chłopak, a będzie podłogi szorował''
Nie zwracaj uwagi na takie gadanie. Wiesz przecież, że po skończeniu technikum będziesz miał konkretny zawód i w dodatku jeszcze maturę. A mając maturę, możesz iść na dowolny kierunek studiów, i wcale nie musisz wiązać swojej przyszłości z hotelarstwem.
Popatrz, jesteś właściwie teraz w lepszej sytuacji niż Twoi rówieśnicy z LO - będziesz mieć po technikum zawód i w dodatku otwartą drogę na studia, oni zaś mają tylko to drugie.
Double napisał/a:
bo artystą jak zawsze marzyłem nigdy nie zostane
Jakim artystą chciałbyś zostać?
Double napisał/a:
studii na które się nie nadaje...
Dlaczego niby się nie nadajesz na studia? Poza tym, po samym liceum artystą też przecież nie będziesz... Myślę, że mimo wszystko wybrałeś dobrą ścieżkę.
Wiek: 27 Dołączył: 04 Maj 2014 Posty: 59 Skąd: dolnośląskie
Wysłany: 2014-05-05, 12:35
Dziękuje za słowo wsparcia. Chciałbym być artystą, nie wiem dokładnie jakim (łączy się to z moją okropną cechą ciągłej niepewności, i niezdecydowania). Coś siedzi w mojej głowie, i namawia mnie abym rysował, pisał wiersze czy śpiewał; w opozycji inny głos szepcze że nie jestem zdolny do wykonywania jednej z tych rzeczy bo nie jestem z liceum. Stale szukam jakiś informacji o artystach bez wykształcenia w internecie, jednak wszyscy ludzie którzy coś osiągneli są po rozmaitych studiach
Wiek: 32 Dołączył: 02 Maj 2014 Posty: 341 Skąd: małopolskie
Wysłany: 2014-05-05, 14:02
Double napisał/a:
w opozycji inny głos szepcze że nie jestem zdolny do wykonywania jednej z tych rzeczy bo nie jestem z liceum. Stale szukam jakiś informacji o artystach bez wykształcenia w internecie, jednak wszyscy ludzie którzy coś osiągneli są po rozmaitych studiach
Co z tego że ludzie którzy coś osiągneli są po studiach? Niby wszyscy? To powiem Ci, że tysiące wybitnych ludzi na całym świecie nawet o studiach nie myśleli.
Miałem podobny problem do Ciebie i teraz widzę jakimi głupotami się przejmowałem. Po pierwsze, nieważne czy chodzisz do technikum czy do liceum, ta szkoła ma Cię przygotować do matury. W technikum masz ten plus, że masz dodatkowy papierek i mniej więcej jakiś zawód, a to jest dużo bardziej przydatne niż nazwa jakiegokolwiek liceum na Twoim świadectwie ukończenia szkoły. Chcesz coś osiągnąć, malować/pisać/cokolwiek? To skup się na tym, bo żadna (nawet najlepsza) szkoła Cię tego nie nauczy, mogą Cię co najwyżej nakierować.
Ja jestem po najgorszym technikum w całym województwie, a teraz studiuje na najlepszej uczelni jeden z najtrudniejszych kierunków. Więc jak będziesz chciał to na studia pójdziesz nawet po zawodówce i nikt Ci nie będzie mówił czy się nadajesz czy nie.
Odkąd skończyły się egzaminy nie widzę już sensu dalszego siedzenia w szkole. Więcej mnie już nie nauczą, a w taką pogodę aż żal gnić w budzie. Dzisiaj byłam na wagarach, jutro pewnie też będę. I tak nie potrafię się już skupić na nauce. A przydałoby się poprawić oceny...
Wiek: 27 Dołączył: 07 Mar 2014 Posty: 5632 Skąd: Polska
Wysłany: 2014-05-05, 16:39
Double napisał/a:
Niestety ciągle wydaje mi się że moi znajomi z lo traktują mnie jak śmiecia, moi byli nauczyciele z gimnazjum z którymi nadal mam kontakt śmieją się ze mnie - ,,taki inteligentny chłopak, a będzie podłogi szorował'' itp. sam już nie wiem, czuje sie zagubiony. Matka doradza mi zostanie w technikum - mówi że lepiej po nim wyjde niż licealiści,
W nowej podstawie programowej technikum jest bardziej wymagające niż liceum, bo można porównać to do:
LO + ZAWODÓWKA = TECHNIKUM
Uczysz się wszystkiego, czego w liceum, a dodatkowo masz przedmioty zawodowe. Ja np. jestem na techniku informatyku i mam rozszerzoną matematykę i informatyką (czyli jak profil matematyczno-informatyczny w LO) oraz lekcje zawodowe (urządzenia techniki komputerowej, systemy operacyjne, montaż i eksploatacja urządzeń techniki komputerowej, tworzenie aplikacji i witryn internetowych itp.).
Tak więc opinia o niższości technikum niż LO jest już błędna.
Artystą możesz być zawsze, bo jakie znaczenie ma wykształcenie? Zmysłu plastycznego i wyobraźni się nie nauczysz. Warsztat możesz ewentualnie podszlifować.
Okay, whatever, one man's trash is another man's treasure
Wiek: 32 Dołączył: 02 Maj 2014 Posty: 341 Skąd: małopolskie
Wysłany: 2014-05-05, 21:20
Double napisał/a:
Mógłbyś napisać konkretniej Renu? Co skończyłeś, a co studiujesz?
Skończyłem Technikum Elektroniczne a teraz studiuję Informatykę, nie ma u mnie chyba nikogo po liceum w tym momencie. Z 150 osób zostało 40 na roku, prawie wszyscy z ogólniaków poodpadali.
Próbuję zrozumieć jeszcze raz Twój problem ale nie potrafię.. Czego się boisz? Po technikum masz zawód i to Cię powinno interesować. Ważne żebyś napisał maturę, później nikogo nie będzie obchodziło czy jesteś z liceum czy z technikum. I niech nikt Ci nie wmawia że się nie nadajesz na studia, w wolnym czasie rozwijaj się artystycznie jeśli tego właśnie chcesz, idź na ASP czy cokolwiek, a w razie czego będziesz miał zawód w zanadrzu. Dla mnie bomba!
Coś siedzi w mojej głowie, i namawia mnie abym rysował, pisał wiersze czy śpiewał; w opozycji inny głos szepcze że nie jestem zdolny do wykonywania jednej z tych rzeczy bo nie jestem z liceum. Stale szukam jakiś informacji o artystach bez wykształcenia w internecie, jednak wszyscy ludzie którzy coś osiągneli są po rozmaitych studiach
Rysuj. Pisz wiersze. Śpiewaj. Popróbuj, a nuż okaże się, że w jednej z tych rzeczy będziesz naprawdę dobry. Może warto byłoby pomyśleć o jakichś zajęciach pozalekcyjnych? Tam mógłbyś poznać osoby, które mają podobne zainteresowania do Twoich i jednocześnie rozwijać się artystycznie. Liceum nie ma tutaj nic do rzeczy - zwróć uwagę na to, że dziś niemal każdy ma skończoną taką szkołę, i nijak się to ma do zdolności artystycznych. Zresztą, jest masa ludzi którzy wykonują jakiś artystyczny zawód, a mają zupełnie inne wykształcenie kierunkowe, albo w ogóle takowego nie mają... Nie ma na to reguły.
U mnie szkoła leży i błaga chyba tylko o dobicie. Złe samopoczucie odzwierciedla się brakiem nauki, oraz brakiem mnie na lekcjach. W szkole czuję się przytłoczona i napiętnowana przez nauczyli jako ta "zbuntowana" , "głupia" i "z niewyparzoną gębą"- z racji tego, że mam swoje zdanie, które ochoczo wyrażam. Kompletnie nie trafiłam z wyborem szkoły. Podobnie jak Double,posiadam pobudki artystyczne. Jestem muzykalna i lubię bazgrać.
Moje złe samopoczucie często wpływa na to jak pracuję w szkole, na ile jestem w stanie się skupić i czy moje myśli nie latają gdzieś, nie wiadomo gdzie. Gdy chodziłam z całą klasą do szkoły, to niektórzy nauczyciele zauważali moje gorsze dni. Często było tak, że gdy pytali mnie o coś, ja nie byłam w stanie udzielić, żadnej odpowiedzi, mimo, że znałam pytanie. Mówiłam wtedy od razu, że nie wiem, i że mogą mi wstawić 1, bo nie jestem w stanie dzisiaj nic wymyślić. W momencie złego samopoczucia zamykałam się - mniej rozmawiałam z ludźmi, siadałam sama, ze słuchawkami na uszach, poddawałam się przy zdobywaniu ocen, nie powtarzałam do kartkówki/klasówki przed lekcją tylko tempo patrzyłam w ścianę. Teraz, na indywidualnym jest troszkę lepiej. Z racji ciąży nauczyciele dogadują się ze mną co do zaliczeń w dogodnym dla nas obojgu terminie. Moje złe samopoczucie bardzo wpływa na zachowanie i oceny szkolne.
Często było tak, że gdy pytali mnie o coś, ja nie byłam w stanie udzielić, żadnej odpowiedzi, mimo, że znałam pytanie. Mówiłam wtedy od razu, że nie wiem, i że mogą mi wstawić 1, bo nie jestem w stanie dzisiaj nic wymyślić.
Nienawidzę tych dni, kiedy dostaję pytanie o coś naprawdę prostego, a czuję się tak źle, że nie potrafię wymyślić żadnej odpowiedzi... Dzisiaj tak miałam, i właściwie widząc wzrok jednego z nauczycieli (zaskoczonego i oszołomionego, że nie potrafię sobie przypomnieć czegoś, co na pewno umiem) poczułam się jeszcze gorzej.
Szczerze mowiac nie ucze sie juz. Przestalam bo brakuje mi na to psychicznie oraz fizycznie sil oraz motywacji. O sprawdzianach lub zapowiedzianych kartkowkach przypominam sobie gdy nauczyciel rozdaje je do pisania. Prac domowych nie odrabiam zwykle po powrocie do domu pomijajc obowiazki itp siadam przy biurku z telefonem,sluchawkami,przyborami do rysunku lub nie robie doslownie nic bo jestem zmeczona i nie moge zmusic psychiki do dzialania... Tak wlasnie wyglada moja nauka w tym roku szkolnym prac domowych nie posiadam juz nawet sporadycznie chyba ze przypadkiem lub zbiegiem okolicznosci
wogóle nie przemyślałem tej decyzji... jestem teraz w klasie hotelarskiej w której nauka idzie mi dobrze, nauczyciel z matematyki jest naprawdę dobry i wreszcie mam z tego przedmiotu jakie tako oceny. Niestety ciągle wydaje mi się że moi znajomi z lo traktują mnie jak śmiecia, moi byli nauczyciele z gimnazjum z którymi nadal mam kontakt śmieją się ze mnie - ,,taki inteligentny chłopak, a będzie podłogi szorował'' itp. sam już nie wiem, czuje sie zagubiony. Matka doradza mi zostanie w technikum - mówi że lepiej po nim wyjde niż licealiści, że powiniem pracować w normalnej pracy - bo artystą jak zawsze marzyłem nigdy nie zostane bez studii na które się nie nadaje...
Wiesz przecież, że po skończeniu technikum będziesz miał konkretny zawód i w dodatku jeszcze maturę. A mając maturę, możesz iść na dowolny kierunek studiów, i wcale nie musisz wiązać swojej przyszłości z hotelarstwem.
