Znowu powróciły myśli s. Że wtedy wszystko będzie proste, a raczej że skoro tak to teraz wszystko już jest proste i tak naprawde nie musze sie o nic martwić bo przecież zrobie hyc. Nie wiem. Pomaga mi takie myślenie.
Z drugiej strony hyc nie jest rozwiązaniem a ucieczką przed problemem bo ja już jako martwy nie odczuje poprawey. I to też mnie boli.
Co nie zrobię jest źle, czego nie napisze też jest źle, nie mogę wytrzymać ludzi, nie umiem tak się nie da... aż boje się jutro iść do pracy... modlę się żeby mnie zabrali z tego świata... znów to we mnie jest, czego nie cierpię, chce żyć ale nie umiem już...
Nie chce się jutro obudzić, ale i tak się obudzę nie chce żyć.
Ja mam dziś podobnie z tym, że takie myśli dręczą mnie od niedawna dopiero a u Ciebie od kiedy jest ten problem? Długo się to ciągnie? Przykro mi, że jest więcej osób, które się męczą jak ja:(. Wolałabym by tak nie było...
Ciągle mam swój świat i tą dziurę w sercu ...
Miłość to pułapka ...
To trwa drugi miesiąc... są skoki że jest lepiej, ale teraz to już znów jest znów się pojawia...
I po co ja chce pomagać komuś po co? jak sam jestem w tym bagnie z którego nie mam wyjścia...
U mnie to trwa tak silnie to około pół roku, ale wcześniej były już złe sygnały. Wiąże się to ze znajomością jakiej nie powinnam nigdy zawierać i gdybym wcześniej posłuchała rad innych nie byłoby mnie ani tutaj, ani nie miałabym tego problemu. To długa i nudna historia, której efekt jest taki, że nie cieszy mnie już NIC i nachodzą mnie myśli takie jak niestety i Ciebie. Nie będę jakimś dobrym wzorem, ale postaraj się to przetrzymać! Czuję, że warto i że wyjdziesz z tego.
Ciągle mam swój świat i tą dziurę w sercu ...
Miłość to pułapka ...
Poznałam kogoś kogo pokochałam na mojego pecha, myślałam, że on mnie też, ale teraz on mnie dosłownie niszczy, a ja od miesięcy zamiast uciekać przed nim to stoję w miejscu i patrzę jak on powoli zabierał mi radość życia. Wiem brzmi banalnie... nieszczęśliwa miłość, ale daleko temu do banału niestety tylko za dużo opowiadania naprawdę, a nie chcę tu nikogo zanudzić ja bym dała wszystko by znów być tą wiecznie uśmiechniętą dziewczyną, ale to już niemożliwe raczej. teraz chciałabym tylko zapomnieć, nie pamiętać i nie dopuścić do tego by wyniszczyć się do końca a u Ciebie?
Ciągle mam swój świat i tą dziurę w sercu ...
Miłość to pułapka ...
Nie. To nie brzmi banalnie...u mnie to jedno wielkie zło... które ktoś wykreował i nikt nie wierzy z tego powodu w moje słowa, i to jest nie do wytrzymania...straciłem wszystkich...
Ja przez niego po części też. Po poprzedniej porażce przysięgłam sobie, że już nigdy, że teraz tylko koledzy i zjawił się on. Trzymałam się zasady koledzy, miałam mu tylko pomóc, moje cholerne miękkie serce i nawet nie wiem kiedy wpadłam po uszy, a potem szkoda gadać nawet . To ze mną coś musi być nie tak, że mnie to wszystko spotyka:(. Absolutnie wszystkich? Może warto znaleźć nowe bardziej życzliwe osoby?? Próbowałeś?
Ciągle mam swój świat i tą dziurę w sercu ...
Miłość to pułapka ...
z Tobą jest wszystko wporządku, jestem tego pewien.
Dziękuję. Ja ostatnio zaczęłam w to wątpić i zastanawiać się co złego mu zrobiłam, że to się dzieje i powoli wysiadam psychicznie. Trafiłam tu właśnie po jednym z jego ataków, w którym powiedział mi tyle złego, że nie wytrzymałam i wklikałam w google coś co skierowało mnie tutaj... może to przypadek, a może naprawdę ostatnia deska ratunku juz nie wiem sama. Ja mogę spróbować Ci doradzić, ale tak jak powiedziałam nie wiem czy jestem odpowiednią osobą by doradzać komukolwiek.
Ciągle mam swój świat i tą dziurę w sercu ...
Miłość to pułapka ...
Słowa strasznie krzywdzą, a jeszcze bardziej ludzie na których nam zależy,
Wiesz niechce go obrażać ale on musi być ślepy skoro nie szanuje i nie widzi co zrobił, robi.
przykro mi że cierpisz to ja chciałbym ci pomóc...ale tak jak ty nie wiem czy jestem odpowiedni do doradzania...
Wiesz ja mu już dziś powiedziałam tzn. wróć napisałam, bo dla mojego dobra nie chcę go widywać, bo potem coraz bardziej się przywiązuję, że tym co mi mówi i pisze starsznie mnie rano, bo kiedyś zgrywałam twardą i nie pokazywałam, że to boli, ale jego to nie rusza, a ja już naprawdę nie wiem co zrobić. tutaj ciężko by było doradzić komukolwiek. Muszę sama wiesz zmobilizować się i na siłę zapomnieć. Tylko, że od iluś miesięcy to właśnie próbuję robić po milion razy i nie wychodzi, dlatego czuję się jak w jakiejś pułapce
Ciągle mam swój świat i tą dziurę w sercu ...
Miłość to pułapka ...
ja bym dała wszystko by znów być tą wiecznie uśmiechniętą dziewczyną, ale to już niemożliwe raczej. teraz chciałabym tylko zapomnieć, nie pamiętać i nie dopuścić do tego by wyniszczyć się do końca 
