[Euphoriall]

Pewno nie jedna osoba na forum uważa się za nieśmiałą czy wręcz chorobliwie nieśmiałą.
Czy potraficie określić gdzie leży granica pomiędzy nimi? Jak z tym walczyć? A może ktoś lubi swoją nieśmiałość?

[Kolekcjoner]

Walka z nieśmiałością opiera się w dużym stopniu na optymizmie. Moim zdaniem dużo zaczyna się jeszcze w głowie kiedy ktoś boi się porażki, nie wierzy w swoje powodzenie lub też ma problem z akceptacją własnego jestestwa. Jak z tym walczyć? Starać usilnie przekonać siebie, że warto próbować. Bo z nieśmiałością w większości spraw najczęściej jest tak - kiedy postawi się pierwsze śmiałe kroki, ta przypadłość już nie wróci.

[Kolekcjoner]

[megi-s]

Myślę, że tak: nieśmiałość= lęk. To jest lęk przed czymś nieznanym, albo lęk przed tym, że ktoś nas wyśmieje i tym podobne sytuacje.

[Dante]

Zachęcam do obejrzenia krótkiego fragmentu programu "Kawa czy herbata", w której psycholog i specjalista od rozwoju osobistego Mateusz Grzesiak mówi o różnych sposobach pracy nad nieśmiałością.

http://www.youtube.com/watch?v=1KtxW88tYSo

[Pola]

Ciekawe to, co mówi ten psycholog. Niby takie proste, ale jak co do czego przychodzi to wiadomo jak to się kończy... Ja mam takie dni kiedy chciałabym gadać ze wszystkimi o wszystkim, rozkręcić jakąś imprezę, zrobić coś głupiego, jestem wtedy śmiała, bo idą za tym czyny...ale czasem boję się nawet wyjść do sklepu, mam tak okropne stany lękowe, ze boję się, ze nie będę umiała odpowiedzieć na spojrzenia przechodniów... Ciągła huśtawka...

[acic]

Jakiś czas temu widziałam się z mija kumpelą. Przypomniała mi coś o czym już dawno zapomniałam. Ona była bardzo nieśmiałą osobą. Za to mnie wszędzie było pełno. Dawałam jej takie zadania, jak spytać kogoś na ulicy o godzine, albo o drogę. Najpierw to były starsze osoby, bo jakoś łatwiej. Później samo poszło. Niby nic takiego, ale po jakimś czasie ta kumpela stała się duszą towarzystwa. Mały niepozorny krok, a jakie możliwości

[Sourlie]

[Hekate]

Raczej nie należę do osób nieśmiałych, ale mam wokół siebie sporo ludzi, którym taką cechę na pewno można przypisać. Wobec nich jestem nad wyraz cierpliwa i wyrozumiała, co raczej nie zdarza mi się w stosunku do całej reszty ludzkości.

[Ambi]

Nieśmiałość, to chyba moje drugie imię
Mam problem z poznawaniem nowych ludzi. Kiedy jestem w sytuacji, że zostaję z nowo poznaną osobą sama to nie wiem co mam mówić, bardzo się krępuję i jeśli już coś mówię, to albo jest to rozmowa o pogodzie, albo w sytuacjach ekstremalnych gadam kompletne głupoty. Tak samo mam, kiedy jestem w otoczeniu osoby która mi np. imponuje. Gubię się w tym co mówię, albo kompletnie się nie odzywam. Myślałam, że z wiekiem mi przejdzie, ale ten postęp dużo się nie zmienił.
Inaczej jest, kiedy piszę z kimś. Jest mi o niebo łatwej, nawet pożartuję czy powiem coś 'mądrego". W realu, zżera mnie nadmiar stresu.
W sumie i tak zrobiłam jakiś postęp, bo kiedyś głupie załatwienie czegoś na poczcie albo zapytanie się jakiejś obcej osoby o coś było dla mnie problemem. Teraz się już nie krępuję

[Cirnellé]

Jestem trochę nieśmiała, nie wiem co mogę zrobić, żeby być bardziej pewna siebie...Macie jakieś swoje sposoby? Jakieś pomysły?

[Sourlie]

Według mnie najlepszym sposobem na to jest wmawianie sobie, że damy sobie z czymś radę, albo po prostu sposobem na to może być to, że gdy ktoś nam wmawia, że czegoś nie zrobimy, to my w przypływie adrenaliny chcemy go zaskoczyć i jednak przełamujemy się.

[Cirnellé]

Sourlie, ja mam ten problem, że mi słowa nie pomagają, wśród ludzi często mimo tego, że jestem prospołeczna czuję, że tak naprawdę oni mnie nienawidzą...

[Sourlie]

Cirnellé, to jest kwestia tego, że musimy chcieć sami się przełamać. Nic i nikt nam w tym nie pomoże i uwierz mi sama nie jestem zbyt pewna siebie. Ale staram się to jakoś zmienić. Wszystko można przeskoczyć. Po prostu musisz uwierzyć w to, że POTRAFISZ to zrobić.

[Cirnellé]

Sourlie, staram się, chociaż przyznam, że to nie jest proste