Wiek: 34 Dołączyła: 18 Gru 2009 Posty: 10445 Skąd: świat
Wysłany: 2012-02-05, 10:05 Pozytywne i negatywne cechy u innych
Tytuł dziwny ale uważam przydatny. A teraz rozwinięcie:
Na jakie cechy u innych zwracacie uwagę? Co lubicie u innych a co Was u nich denerwuje?
Generalnie co sprawia, że dana osoba jest dla Was interesująca i ciągnie Was do niej, chcecie przebywać w jej towarzystwie?
A może nie spotkaliście jeszcze takiej osoby, to jaka wg. Was miała by być?
Może to być przyjaciel, wielka miłość czy po prostu kumpela/kumpel do rozmowy/współpracy.
Przejęcie kontroli nad światem za pomocą łyżeczki i waty cukrowej
Na przypale, albo wcale - o tym będą musicale!
Jak widelcem kompot jesz.
Interesują mnie właściwie tylko ludzie, których trudno rozgryźć. Zazwyczaj są albo małomówni, albo bardzo cenią swoją prywatność i nie rozmawiają na swój temat, albo mają jakieś dziwne zainteresowania, są skryci. Albo wszystko powyższe . Lubię patrzeć i zastanawiać się, co tam w ich głowie się kłębi, zbierać szczątkowe informacje o nich i próbować ułożyć je w całość, a jeśli ktoś taki się przede mną otworzy, to czuję się maksymalnie dowartościowana, bo czuję, że zostałam obdarzona dużym zaufaniem.
Na przyjaciół/lepszych znajomych dobieram zupełne przeciwieństwa tych cech, i ci ludzie może nie są aż tak pociągający, ale dobrze się z nimi bawię, lubię spędzać z nimi czas. W przypadku ludzi "na co dzień" lubię takie cechy jak otwartość umysłu, kreatywność, empatia, poczucie humoru, trochę nieodpowiedzialności i szaleństwa. Myślę, że wiecie, o co mi chodzi .
A jakich cech u ludzi nie lubię? Ogólnie uwielbiam ludzi, ale z niektórymi jest mi ciężko wytrzymać. Poza takimi cechami, które rzucają się w oczy, jak głupota, brak tolerancji, powierzchowność, zarozumialstwo, nie znoszę jeszcze sztywności, fałszywej skromności, dwulicowości. Mniej więcej tak się to przedstawia.
Wiek: 34 Dołączyła: 18 Gru 2009 Posty: 10445 Skąd: świat
Wysłany: 2012-02-05, 11:09
Założyłam ten temat, bo przypomniała i się jedna sytuacja - umówiłam się kiedyś z przyjaciółką i jej chłopakiem na piwo, potem jak się okazało miał dołączyć do nas jeszcze facet, którego gdzieś tam poznali i się z nim zakumplowali. A piszę to dlatego, że on jest idealnym wręcz przykładem człowieka, jakich nie znoszę. Myślał, że jak jest (olaboga) o 4 lata starszy ode mnie, to pozjadał wszystkie rozumy. Wymądrzał się i próbował mi udowodnić jakim to ja jeszcze dzieckiem jestem i nic o życiu nie wiem. Siedzieliśmy w pubie gdzie jak wiadomo, trochę ludzi jest a on zachowywał się tak, jakby był tam sam - był strasznie głośny, zaczepiał ludzi siedzących przy innych stolikach (dodam, że on zupełnie zdrowy jest) - no burak straszny! A gó*wno miał tak naprawdę do powiedzenia. Jak mówi mój ojciec: "pie***lił byle pie***lić." Takich ludzi nie cierpię.
Lubię ludzi, z którymi można pogadać i o pierdołach i na poważnie - takich elastycznych.
Niektórzy zarzucają mi sztywność (oj nutshell, nie dogadamy się ) ale wydaje mi się, że przesadzają, po prostu jestem bardzo spokojna i takimi ludźmi lubię się otaczać - a nie idiotami, którzy uwielbiają zwracać na siebie uwagę w prymitywny sposób jak wyżej opisałam .
Lubię ludzi inteligentnych, chociaż nie zawsze rozumiem co do mnie mówią ( xD ), ale uważam to za wyzwanie aby z nimi na poziomie rozmawiać.
A, no i poczucie humoru i dystans do siebie - bez tego ani rusz.
Przejęcie kontroli nad światem za pomocą łyżeczki i waty cukrowej
Na przypale, albo wcale - o tym będą musicale!
Jak widelcem kompot jesz.
trochę ludzi jest a on zachowywał się tak, jakby był tam sam - był strasznie głośny, zaczepiał ludzi siedzących przy innych stolikach (dodam, że on zupełnie zdrowy jest) - no burak straszny!
Takich ludzi nie lubie, nie lubie ludzi agresywnych, zbyt pewnych siebie ale nie "w środku" tylko takich którzy tą pewność okazują na siłe wszystkim dookoła.
Jakich ludzi lubie? Tolerancyjnych, nieśmiałych, towarzyskich, mądrych, ogólnie wszystkich pozostałych. Jeśli ktoś nie jest agresywny to ogólnie z nim wytrzymam. A co do dziewczyn to Na nerwy działają mi tylko takie "laski" z tapetą, kozakami, torebeczką i zarywające ochroniaży z dyskoteki
Wiek: 34 Dołączyła: 18 Gru 2009 Posty: 10445 Skąd: świat
Wysłany: 2012-02-05, 11:48
Mercy napisał/a:
I tak ja oceniam ludzi po ubiorze. Może to źle ale mi wstyd rozmawiac z kimś takim kto wygląda jak pustak o!
A tam źle Ja też oceniam ludzi po ubiorze i wkurza mnie określenie "nie szata zdobi człowieka". Ubiór dużo mówi o człowieku. Aha, żeby nie było - nie piszę o bezdomnych!(żeby mi ktoś z takim argumentem nie wyjechał ) Chodzi mi o ludzi np. z mojego otoczenia.
Wracając - ubiór może określić np. subkulturę do której ktoś przynależy (pomijając czy to dobrze czy źle), czy ktoś ma dobry dzień/dobry humor bo się ubrał kolorowo albo ponuro i niechlujnie. Lubie rozmawiać z ludźmi, którzy potrafią o siebie zadbać bo to też świadczy o tym czy ktoś traktuje Cię poważnie (np. jak umówi się z tobą facet na randkę a przyjdzie w poplamionym dresie to sorry ale wątpię aby mu zależało).
Przejęcie kontroli nad światem za pomocą łyżeczki i waty cukrowej
Na przypale, albo wcale - o tym będą musicale!
Jak widelcem kompot jesz.
Wiek: 34 Dołączyła: 18 Gru 2009 Posty: 10445 Skąd: świat
Wysłany: 2012-02-05, 13:35
Cytat:
Ale będą baty :htsz: :htsz: hahaha
oj tam :p
Cytat:
O i tu poruszę kwestie ślubu już nie raz widziałam ludzi w strojach tygodniowych na ślubach i to świadczy o szacunku do drugiego człowieka.
Pomijając kwestie modowe, bo one co sezon są coraz dziwniejsze, to wg. mnie powinno się zadbać o estetykę ubioru, szczególnie w tak ważnej dla zainteresowanych chwili. Z resztą to tyczy się nie tylko ślubu.
Przejęcie kontroli nad światem za pomocą łyżeczki i waty cukrowej
Na przypale, albo wcale - o tym będą musicale!
Jak widelcem kompot jesz.
Pomijając kwestie modowe, bo one co sezon są coraz dziwniejsze, to wg. mnie powinno się zadbać o estetykę ubioru, szczególnie w tak ważnej dla zainteresowanych chwili. Z resztą to tyczy się nie tylko ślubu.
Tak, to prawda. O estetykę ubioru trzeba dbać każdego dnia bo to nas cechuje, to poznaje się na samym początku.
Odnośnie cech pozytywnych i negatywnych mogę powiedzieć jedynie, że każdy jest inny i niektóre cechy pasują do charakteru, inne się z nim kłócą. Ale na pewno mogę stwierdzić, że lubię ludzi z dystansem do siebie i zdrowym poczuciem humoru. Co tyczy się facetów - jeśli potrafi wygrywać i nie pysznić się wygraną i jeśli potrafi przegrać bez późniejszego wieszania psów na kimś, ma u mnie plusa.
Kobiety są już niestety tak zróżnicowane, ze nie potrafię przytoczyć zbyt wielu cech, które mi się podobają. Na pewno docenię wyrozumiałą kobietę. Taką, która wysłucha i postara się zrozumieć. Nie znajdzie w moim sercu miejsca praktyczna, nieczuła, wyrachowana i logicznie myśląca baba
„Rzeczy, które posiadasz w końcu zaczynają posiadać ciebie.” Palahniuk
Mnie przyciągają ludzie, którzy się wyróżniają.
Mówię tu o kimś, kto potrafi wykrzyczeć komuś prawdę prosto w twarz, ale to obejmuje także niepewne siebie, małomówne osoby. Nie wiem dlaczego tak jest.
Uwielbiam też u ludzi piękny uśmiech. Zazwyczaj trzeba na niego zapracować, ale często jest warto.
Irytuje mnie brak pohamowań, mówienie czegoś bez przemyślenia. To odrzuca.
O, albo najgorsze jest udawanie kogoś, kim się nie jest. No nie można tego znieść po prostu. Nie mam tu na myśli jakiejś tajemniczości, mam na myśli dopasowywanie się do społeczeństwa, do większości, byleby się tylko przypodobać osobom uznawanym za lepsze od innych.
Przyciąga mnie inteligencja. Nie chodzi mi o wiedzę, znajomość dat historycznych itp., a umiejętność argumentowania swoich wcześniej wygłoszonych opinii. Jeżeli mam z człowiekiem o czym porozmawiać od razu pałam sympatią.
Bardzo szybko odpycha mnie od ludzi, którzy nie potrafią się składnie wypowiadać albo wypowiadają się słowami, których nie rozumieją stosując je źle.
Jak magnes jest dla mnie również dojrzałość.
Te dwie cechy często znajduję tu na forum, dlatego zwykle jestem tutaj codziennie... No i u Kamila. To one przede wszystkim mnie do niego przyciągnęły.
Drażnią mnie osoby, które stawiają się ponad innych, gdyż uważają swoje poglądy i swój sposób patrzenia na jakieś sprawy za jedyne właściwe i najlepsze. Pewność siebie i "stanie" twardo i mocno przy swoim zdaniu jest cechą dobrą, ale coraz częściej spotykam osoby, nie tyle co uparte, ale na tyle skamieniałe w swoich twierdzeniach, że podejmując się jakiejś rozmowy, z góry zakładają, że muszą "nawrócić" drugą stronę, lub co gorsze upokorzyć ją i udowodnić za wszelką cenę, że to one mają rację.
Jakże wspaniałym tworem jest człowiek! Może chuchać na dłonie, aby je ogrzać i dmuchać na zupę, by ją ostudzić.
Wiek: 39 Dołączył: 23 Cze 2013 Posty: 94 Skąd: świat
Wysłany: 2014-03-03, 21:56
Naamah napisał/a:
Przyciąga mnie inteligencja. Nie chodzi mi o wiedzę, znajomość dat historycznych itp., a umiejętność argumentowania swoich wcześniej wygłoszonych opinii. Jeżeli mam z człowiekiem o czym porozmawiać od razu pałam sympatią.
Bardzo szybko odpycha mnie od ludzi, którzy nie potrafią się składnie wypowiadać albo wypowiadają się słowami, których nie rozumieją stosując je źle.
Też mnie ciągnie do takich ludzi. Często można to ocenić już po komentarzach jakie ktoś daje np. na FB. Jak widzę coś typu "Jaka Ty piękna" albo "Jaka śliczna" to dostaję skurczu przepony (ale mimo, że to widzę u niektórych kobiet, to i tak nie przeszkadza mi, w tego typu osobach się zadurzyć - Oj głupim ja głupi). Przecież fb jest miejscem, gdzie można czyjeś zdjęcie fajnie skomentować i można pokazać się z kreatywno-językowej strony.
PanFoster napisał/a:
Drażnią mnie osoby, które stawiają się ponad innych, gdyż uważają swoje poglądy i swój sposób patrzenia na jakieś sprawy za jedyne właściwe i najlepsze. Pewność siebie i "stanie" twardo i mocno przy swoim zdaniu jest cechą dobrą, ale coraz częściej spotykam osoby, nie tyle co uparte, ale na tyle skamieniałe w swoich twierdzeniach, że podejmując się jakiejś rozmowy, z góry zakładają, że muszą "nawrócić" drugą stronę, lub co gorsze upokorzyć ją i udowodnić za wszelką cenę, że to one mają rację.
A też mnie drażnią tacy ludzie, których poglądy powstały jedynie przez bezkrytyczne przyjęcie tylko jednej linii twierdzeń. Ja to na swój użytek nazwałem radykalizmem-myślowym (mimo, że z myśleniem ma to niewiele wspólnego). Z drugiej strony takie myślenie jest łatwe - jeden obraz świata, pewny, ustalony, bezpieczny. A nie tak jak u ludzi "myślących" ciągła niepewność, ciągłe wątpliwości, które trzeba w sobie rozwiewać...
co sprawia, że dana osoba jest dla Was interesująca i ciągnie Was do niej, chcecie przebywać w jej towarzystwie?
Jest taki jeden człowiek obdarzony zespołem cech, które działają na mnie wręcz hipnotycznie i stanowi mój punkt odniesienia dla innych jednostek. Ma w sobie cudownie intrygujące zespolenie ostrego jak brzytwa języka, brutalności, chłodnego, przenikliwego intelektu i jednocześnie delikatny pierwiastek nieporadności w interakcjach międzyludzkich i sporo zahamowań. Jakby od innych oddzielała go skorupa z lodu - intelektualnego i emocjonalnego. I nie, nie chodzi mi wcale o to, że to takie fajne byłoby przebić się przez to wszystko i dotrzeć do jakiejś "wewnętrznej wrażliwości, czułości i rozpaczliwego pragnienia ciepła", żadna sztampa w tym stylu, nie, nie, nie. Właśnie to wszystko jest tym, co sprawia, że szukam jego obecności i jej pożądam. On sprawia, że czuję się ciągle stymulowana intelektualnie, czuję, że wymaga i oczekuje ode mnie wydobywania z siebie tych pokładów, które mam w sobie zakopane i jednocześnie daje mi komfort, bo wiem, że nie osaczy mnie żadnym konwenansem, wymuszoną uprzejmością, nie naruszy osobistej przestrzeni uściskiem, poklepaniem po ramieniu czy choćby podaniem ręki.
To nie jest jedyny przypadek, kilka takich osób spotkałam na swojej drodze i za każdym razem czułam fascynację i pragnienie przebywania jak najbliżej. Jednak gdy tylko u tak wyposażonych person pojawiał się pierwiastek zarozumiałości, tendencja do wykorzystywania intelektu do upokorzenia dla zabawy, bo po prostu może, to czuć mogę jedynie odrazę.
O, a tak na marginesie:
zmeczony napisał/a:
Często można to ocenić już po komentarzach jakie ktoś daje np. na FB.
takie zachowania mnie przerażają. Napatoczy się ktoś, zupełnie nie zna kontekstu mojej znajomości z daną osobą, która bardzo często ewokuje określony styl zachowania i wypowiedzi, na takiej podstawie wyciąga sobie jakieś wnioski (np. pustak, idiotka, egzaltowana gówniara) na temat mojej osoby, brrr.
Tak naprawdę, to istnieje o wiele szerszy zestaw cech, które lubię u ludzi, ale skoncentrowałam się jedynie na kompilacji tych, które pociągają mnie najbardziej. Problem jest z negatywnymi, bo pewnie wyczerpałabym limit znaków na post, zanim w rozlazłości swojej doszłabym do poziomu "ok, starczy, i tak mało kto to przeczyta"...
Wiek: 39 Dołączył: 23 Cze 2013 Posty: 94 Skąd: świat
Wysłany: 2014-03-04, 13:26
Mustela Nivalis napisał/a:
takie zachowania mnie przerażają. Napatoczy się ktoś, zupełnie nie zna kontekstu mojej znajomości z daną osobą, która bardzo często ewokuje określony styl zachowania i wypowiedzi, na takiej podstawie wyciąga sobie jakieś wnioski (np. pustak, idiotka, egzaltowana gówniara) na temat mojej osoby, brrr.
Ale jak ktoś ma tylko takie komentarze? Ja obserwowałem w ten sposób jedną z dziewczyn, w której byłem zadurzony - ona serio nie potrafiła nic konstruktywnego napisać. Jak w pewnym momencie do niej napisałem i próbowałem pogadać o tym co czyta (wiedziałem, że jest małe prawdopodobieństwo, że czyta więcej niż jakiś tam standard obrzydliwy - czyli przeczytała Mistrza i Małgorzatę oraz Zbrodnię i karę) to odpisała mi, że ona jest w depresji, że tak mało czyta (to było latem) po czym, że mogłaby, niby poczytać na dworze, ale to musiałaby w cieniu - a ona woli być ładna i idzie się opalać...
. Lubię patrzeć i zastanawiać się, co tam w ich głowie się kłębi, zbierać szczątkowe informacje o nich i próbować ułożyć je w całość, a jeśli ktoś taki się przede mną otworzy, to czuję się maksymalnie dowartościowana, bo czuję, że zostałam obdarzona dużym zaufaniem.
.
.
Napatoczy się ktoś, zupełnie nie zna kontekstu mojej znajomości z daną osobą, która bardzo często ewokuje określony styl zachowania i wypowiedzi, na takiej podstawie wyciąga sobie jakieś wnioski (np. pustak, idiotka, egzaltowana gówniara) na temat mojej osoby, brrr. 
