[Vozdk]

Okropnie się robi. Nie pierwszy raz, ale dawno tak nie było. Znów dno się zapada. Normalnie błoto.

[Śugestia]

Już dawno nie czułam się tak fatalnie. Mam ochotę zniknąć i już nie wracać. Zmęczona jestem tym wszystkim. Tyle pracy nad tym, aby dobrze o sobie myśleć poszło się kochać, nie czuję powodów, aby czuć się jakkolwiek dobrze ze sobą.

[hekatomba]

Dużo myślę o zakończeniu tego wszystkiego ale ciągle brakuje mi odwagi bo wiem że partner załamałby się. Więc męczę się na tym świecie a myśli s grają od świtu do północy.

[Zakręcona]

Znowu mam myśli samobójcze... Nie wiem co mam ze sobą zrobić... Mam powód do radości, ale on nie cieszy, powiedziałabym, że jest jeszcze gorzej... Dlaczego tak jest ? Jakby samo to, że coś miłego mi się przytrafiło (w końcu) sprawiało, że mam gorsze samopoczucie. I spotkanie rodzinne dzisiaj było i czuję się tak odrealniona bo nie czuje się z nimi związana... Dwa: nie nadaję się do kontaktów z ludźmi... czuję, że za długo byłam sama, zagubiona w swoich myślach i w chorobie, że tracę zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie.

[Niewiemco]

Niestety tak to jest, że tego samego dnia potrafiłem ściągnąć znajomego z kładki i sam nieomal na nią wejść...

Wódka, leki (choć wolę nazywać rzeczy po imieniu - używam ich jak narkotyków), czasem się zastanawiam czy zabije mnie depresja czy wątroba.

Depresja to straszna choroba, ale to też choroba osób doświadczonych, nierzadko bardzo inteligentnych. Nie poddawać mi się!!!

[Adeptus]

Gdy myślę o samobójstwie, na myśl przychodzą mi słowa "Śmierć to koniec, a życie jest pełne możliwości". Jakoś tak to szło. Póki żyjemy, jest szansa, że będzie lepiej.

[hekatomba]

Męczę się. Teraz, wczoraj, jeszcze nie wiem czy jutro też będzie tak okropnie, może wyjdzie słońce. Resztki rozumu każą mi chociaż zarobić na swój pogrzeb aby nie obarczać kosztami ojca ale najchętniej rzuciłabym to wszystko w *** i zasnęła na zawsze.

[Imperfect]

hekatomba, jak się czujesz?

[atrophia]

Nie mogę. Nie mogę tak dłużej. Nie mogę już tak dłużej. Nie wytrzymam.

[Imperfect]

atrophia, co się dzieje?

Pisałaś o zmianie leków i oczekiwaniu na oddział dzienny/szpital, może w takiej chwili powinnaś przyśpieszyć kwestię szpitala i udać się na izbę przyjęć u siebie w mieście?

[atrophia]

Przegrywałam. Przegrywam. Przegrałam.