[Krzysiu]

Krzysiu ma dwa kotki w domu, ale śpi dłużej od nich. Jego dzisiejszy nowy rekord skoczni to 18h, a zatem 3/4 doby. Ktoś oprócz mnie też czuje, że ma z tym drobny kłopot?

[Cappy]

Nie, nie czuję że mam z tym problem może po prostu jesteś przemęczony?

[Krzysiu]

Pytanie tylko, co jest przemęczające aż tak bardzo?

[Cappy]

Może masz po prostu gorszy okres?

[Krzysiu]

Na to by wychodziło – życie jest dla mnie gorszym okresem między narodzinami a śmiercią…

[Sadist]

A z poziomu fizjologicznego wszystko u Ciebie w porządku? Badałeś krew, tarczycę?

[Krzysiu]

Raczej czysto, to z psychiki i leków na nią.

[Sadist]

Zadałeś sobie może pytanie, co daje Ci sen? Jaką funkcję pełni dla Ciebie takie ponadprogramowe spanie? Co mógłbyś robić podczas tych dziesięciu godzin, które przesypiasz (zakładając, że potrzebujesz 8h) i czemu wolisz je przeznaczyć na sen?

[Krzysiu]

Sen jest dla mnie ucieczką – przed odpowiedzialnością, przed życiem, przed wszystkim…

[chiroptera]

Nawet mnie kilka razy korciło, żeby założyć temat o hipersomnii, cieszę się, że taki powstał. Dzisiaj spałam tylko 10h... ale wcześniej w ciągu dnia 4 czy 5. Nie jest to u mnie kwestia depresji, tarczycę nam wyrównaną, a problem ciągnie się już kilka ładnych lat. Bardzo chciałabym coś z tym zrobić.

Mogę później napisać dłuższy post z przemyśleniami i narzędziami do radzenia sobie.

[Sadist]

Ja niestety mam to samo, z zaburzeniami snu zmagam się od ponad dziesięciu lat, paraliże senne, koszmary, nieprzespane noce i w rezultacie przesypianie dni, czterogodzinne drzemki... To dla mnie chleb powszedni. Nie potrafię wyspać się w te niby ustalone 8 godzin, potrzebuję przynajmniej 10-11... Od trzech miesięcy staram się jednak jakoś ten sen ułożyć, zrozumieć moją potrzebę snu... Od tego czasu unikam drzemek w ciągu dnia, raz na jakiś czas jakaś się zdarzy (wczoraj), ale nie pozwalam sobie na ten luksus często. Zorientowałam się, że przesypianie większej części doby wpływa źle na moją psychikę. Miałam wrażenie marnowania życia, z nadmiaru snu i tak chodziłam wiecznie ospała. Próby wstawania skoro świt jak inni ludzie też kończą się trybem zombie tak do godziny 19, później nagle pojawia się energia. Spanko to bardzo ważny temat. I bardzo dobry materiał na sprawienie nam kolejnego problemu w życiu, bo czemu by nie...

[Krzysiu]

chiroptera, o hipersomnii, tak, Krzysiu to właśnie miał na myśli…
Chętnie Cię poczytam, jak zawsze zresztą.

[Tokio]

Miałam taki okres w życiu, że potrafiłam przespać 20 godzin na dobę z przerwami na toaletę. Byłam wtedy w głębokiej depresji i nie miałam siły na nic innego. Uciekałam w sen przed życiem i obowiązkami.
Teraz też to robię, ale już nie w takim stopniu, co kiedyś. Nawet przestałam sypiać w dzień, co mi się kiedyś zdarzało codziennie, czasem po 4-5 godzin trwała moja "drzemka" w ciągu dnia.

Miałam taki okres w życiu, że potrafiłam przespać 20 godzin na dobę z przerwami na toaletę. Byłam wtedy w głębokiej depresji i nie miałam siły na nic innego. Uciekałam w sen przed życiem i obowiązkami.
Teraz też to robię, ale już nie w takim stopniu, co kiedyś. Nawet przestałam sypiać w dzień, co mi się kiedyś zdarzało codziennie, czasem po 4-5 godzin trwała moja "drzemka" w ciągu dnia.

[L.M.]

Z jednej strony nie mam takiego problemu, bo częściej nie sypiam zbyt dobrze i zbyt wiele. Ale z drugiej dobrze rozumiem. Czasem uciekając od problemów, faszerowałam się nasennymi, a potem przesypiałam dobę, dwie, lub max 3 ciągiem. Sen to cudowna ucieczka.
Macie pomysł, jak z takim przesypianiem życia walczyć? Czy w ogóle chcecie to robić? Każdy chyba miał taki okres czasu, gdy uzależnienie wydawało się niegroźne/nie wydawało się problemem.

[Szara Eminencja]

Cytat:

Macie pomysł, jak z takim przesypianiem życia walczyć?

Zająć się przyczyną. Ucieczka w sen ma jakiś powód.