[Konrad96]

Ehh znów mam napady nie kontroluje ich od 2 dni naprawdę myśle o tym by zrobić sobie krzywde

[Motyl]

Moja waga właśnie osiągnęła rekordowy wynik.
Już nie wiem jak się za to zabrać. Jedzenie sprawia, że na nowo siebie nienawidzę... Obiecuję sobie, że zacznę kontrolować jedzenie, potem przychodzi dół i napycham się z myślą, że gorzej i tak już się nie poczuję. A kilogramy dochodzą...

[Żurawek]

Motyl, z doświadczenia (i różnych artykułów) wiem, że przy kompulsach ograniczanie jedzenia, diety eliminacyjne itp. przynoszą odwrotny skutek - napędzają napady. Próbowałaś dzienniczka?

Kod:

Jak się czujesz? O czym myślisz? Czy jesteś głodna? (skala 1-10, gdzie 1 to umieranie z głodu, a 10 to bolesne i chorobliwe przejedzenie) Co myślisz o sobie i swoim ciele? Jeśli nie jesteś głodna, czym możesz się zająć? Czego teraz potrzebujesz?

Mi pozwala rozeznać się, kiedy, w jakich stanach emocjonalnych przychodzą napady i jakoś je kontrolować poprzez wyznaczanie zadań, co mogę zrobić w zamian. Nie niweluje to napadów w 100%, bo nad tym trzeba pracować, ale mi udało się kilka razy uniknąć napadu.

[Motyl]

[shady]

Mi dzienniczek niezbyt pomaga, chociaż postanowiłam sobie właśnie zrobić do niego jeszcze jedno podejście. Tak źle jak teraz nie było od paru lat, kiedy doprowadziłam się do sporej nadwagi. Nie przeżyję jak znów do tego dojdzie. Nie może tak się stać. Ale nie mogę powstrzymać się od jedzenia. To jest silniejsze ode mnie. Mój mózg nagle zagłusza swoją racjonalność i jest tylko jedna myśl: "zjedz to, musi być pyszne, tylko to sprawi że będzie lepiej". A nie jest. Jest tylko gorzej i gorzej.

[wihszyciel]

Napady wróciły, utyłam już x kg, jestem sobą zawiedziona i nie mogę na siebie patrzeć.

<<< Dodano: 2018-12-24, 18:08 >>>

Święta święta i napad, eh.
Powodzenia wam. Jak sobie radzicie?
.
Ostatnio poszalałam z syfiastym jedzeniem. Coś nad czym pracowałam od lutego wróciło, czuję się jakbym straciła cały postęp.

Napady wróciły, utyłam już x kg, jestem sobą zawiedziona i nie mogę na siebie patrzeć.

<<< Dodano: 2018-12-24, 18:08 >>>

Święta święta i napad, eh.
Powodzenia wam. Jak sobie radzicie?
.
Ostatnio poszalałam z syfiastym jedzeniem. Coś nad czym pracowałam od lutego wróciło, czuję się jakbym straciła cały postęp.

[Zakręcona]

Też na wigilii zaszalałam z jedzeniem., w tym złym znaczeniu. Były dokładki, za tłusto i za dużo. Czuję się teraz jak świnia.

[Żurawek]

Wczoraj o mało nie straciłam kontroli. Trzymam się tego, co mogę jeść i to nie.tylko ze względu na to, że chcę schudnąć tylko i przez zdrowie. I to wszechobecne żarcie i ciasta mnie łamały. Ale dałam radę, nie zjadłam kompulsywnie. Choć byłam blisko.

[noir]

[Jednobarwna]

[Żurawek]

Jednobarwna, po pierwsze, jak czułam, że nadchodzi napad, to brałam dzienniczek i zaczynałam wypełniać rubryki - odpowiadać na pytania. Trochę to zajmuje głowę, trochę pozwala się skupić na tym, co naprawdę czujesz. No i zawsze to lekkie odwleczenie samego napadu. Czasem pomaga, jak sobie wyznaczysz to, co możesz zrobić w zamian i faktycznie spróbujesz. Czasem wystarczy, że sobie uświadomisz, co naprawdę czujesz i wiesz, co z tym zrobić, albo chociaż wiesz, skąd się wziął napad. Pytania możesz sobie ustalać dowolnie.

[Primrosetta]

Tak właściwie o tym zaburzeniu dowiedziałam się dopiero jakiś... Tydzień temu przeszukując wattpada. Od zawsze jadłam dużo, za dużo. Rodzina karciła mnie za to, że czasem przy stole biorę ten jeden kawałek ciasta więcej, potem czułam głód przez całe dalsze spotkanie rodzinne, aby następnie potem wepchać w siebie ogromną ilość jedzenia, w tajemnicy przed innymi. To był taki mój mały sekret, o którym nikt miał się nie dowiedzieć i owszem, do dziś nikt nie wie. Dotychczas myślałam, że to jakieś uzależnienie od słodyczy, niepohamowana chęć cukru, jednak kiedy oprócz słodyczy zaczęły wchodzić inne rzeczy, takie jak mięso czy fast foody, nie wiedziałam o co z tym chodzi. W grudniu miałam wizytę u neurologa i dał mi skierowanie do psychologa z racji iż po kilkunastu minutach rozmowy stwierdzić, iż mam jakieś tam zaburzenia emocjonalne (?? Nadal nie wiem po czym to wywnioskował). Termin miałam mieć na luty, jednak psycholog do którego miałam iść zachorował i kiedy skończy mu się chorobowe to mam z nim spotkanie. Początkowo miała to być wizyta kontrolna, aby zobaczyć, czy wszystko jest okej i czy potrzeba dalszych konsultacji. Z jednej strony mam ochotę wspomnieć o tym obżarstwie, jednak z drugiej okropnie się tego wstydzę. Wstydzę się samej siebie, swojego łaknienia więcej i więcej. Dodatkowo nie chcę zadręczać rodziców, a zwłaszcza mamy. Jeśli moje przypuszczenia okażą się słuszne, na pewno będzie to wymagało sporo pracy, pieniędzy i stresu, a wiem, jak jest jej ciężko jeździć ze mną po szpitalach i lekarzach. Ja już naprawdę nie wiem co mam robić...

[creepybunny]

o to ja się włączę do tematu... bo jestem już totalnie bezsilna, kompletnie nie wiem co mam robić. coraz częstsze napady zaczęły się u mnie w w czerwcu 2018, kiedy to mój ogromny strach przed przytyciem przeplatał się z uczuciem pustki. z czasem pustka i wszystkie negatywne emocje stały się silniejsze i już praktycznie nie czułam tych pozytywnych, jedynym sposobem na oderwanie się od tego był właśnie jedzenie i samookaleczanie... pochłaniałam chore ilości jedzenia, tyłam coraz bardziej, nienawidziłam siebie coraz bardziej, próbowałam się głodzić pomiędzy tymi napadami żeby nie przytyć ale z czasem nie miałam już na to siły. w końcu skończyłam na antydepresantach, starałam się jeść normalnie i udawało mi się... do czasu. może teraz nie mam już takich napadów na 6-7 tys kcal jak kiedyś, ale ostatnio znowu zaczynam jeść po 3 tys kcal dziennie, a to nie jest normalna ilość jak na mnie. nie wiem co mam już robić. jeszcze wspomnę że często mam tak że jak czegoś nie zjem to nie mam siły kompletnie na nic (a wcale się nie głodzę), no i kiedy w końcu zjem nabieram znowu nastawienia pt "mam to wszystko w dupie, najwyżej jutro się zagłodzę" i oczywiście nic z tego nie wychodzi...

[Zakręcona]

Dzisiaj przegrałam: zeżarłam dwie czekolady i kilka kawałków placków

[wihszyciel]

Wczorajszy i dzisiejszy dzień był okropny, za dużo cukru, za dużo wszystkiego. Jutro będę strasznie opuchnięta.

Wczorajszy i dzisiejszy dzień był okropny, za dużo cukru, za dużo wszystkiego. Jutro będę strasznie opuchnięta.