[Gravity]

Mój świat bez aa i bez problemów na karku wyglądałby zupełnie inaczej. Podbiłabym jeździecki świat i nie bałabym się.

[thnks]

Hm... wczoraj w nocy czytałam moje posty sprzed roku i mogę stwierdzić, że w dość dużym stopniu marzenie spokoju, stabilności się spełnia. Kiedyś wracając do starych postów czułam ból, smutek, a wczoraj poczułam, że pogodziłam się z tym co było, i już tak mnie nie boli.

[spacedementia]

thnks, to gratulacje! Trzymaj tak dalej.

[Samotnik]

Hmm... Na pewno fajnie byłoby mieć obok siebie drugą połówkę i/lub 2-3 znajomych, których można obdarzyć zaufaniem. Wraz z partnerem wspólne spędzanie czasu, jakieś wycieczki po kraju i innych państwach. Nierealne.

Hmm... Na pewno fajnie byłoby mieć obok siebie drugą połówkę i/lub 2-3 znajomych, których można obdarzyć zaufaniem. Wraz z partnerem wspólne spędzanie czasu, jakieś wycieczki po kraju i innych państwach. Nierealne.

[Pennyroyal Tea]

Wydaje mi się, że byłabym wtedy szarym człowiekiem jak każdy inny. Na pewno nie wyróżniałabym się wtedy swoim wyglądem, jak robię to teraz, żeby w zasadzie odwrócić uwagę. Może byłabym lubiana i akceptowana w klasie...

[Żurawek]

Mam wrażenie, że otworzyły mi się oczy i czuję na nowo. Uwalniam emocje w inny sposób, nabrałam pewności siebie, nie zmieniając się przy tym jakoś znacznie. Nadal jestem duszą towarzystwa, nadal robię z siebie czasem głupią na środku szkoły czy miasta i mam gdzieś, co inni sobie pomyślą. Nie wstydzę się swojego wyglądu, nie muszę ukrywać blizn, mam więcej siły, jakbym "wypłynęła na powierzchnię". Dzięki pracy nad sobą jestem w stanie zdrowo kochać, trzymać dystans do krytyki rodzinki i stawiać na swoim. Robię to, co lubię, bez wymyślania siebie od najgorszych, dążę do spełnienia marzeń i stałam się odważniejsza. Polecam ten stan. No i w środku coraz więcej stabilizacji, do której dążę też w życiu.

[Mad]

Mój świat bez chorób, wstydu i odurzenia lekami mógłby być całkowicie inny niż ten, który jest mi dane znać w tej chwili. Kto wie... Zapewne wzięłabym się w garść, znalazła pracę, poprawiła wyniki, relację międzyludzkie. Starałabym się więcej odkrywać/poznawać/doświadczać. Rozwijałabym swoje pasje. Lepiej dbała o "bliskich". Nie przesadzałabym tak z używkami, jak zdarza mi się to zazwyczaj. Byłyby to widoki bez blizn czy poparzeń - co prowadzi do tego, że nie obawiałabym się zdjęć. Rodzina inaczej by na mnie spoglądała - z szacunkiem, jak na równego sobie.
Byłabym kimś i z czymś. I co najważniejsze... żyłabym.

Mój świat bez chorób, wstydu i odurzenia lekami mógłby być całkowicie inny niż ten, który jest mi dane znać w tej chwili. Kto wie... Zapewne wzięłabym się w garść, znalazła pracę, poprawiła wyniki, relację międzyludzkie. Starałabym się więcej odkrywać/poznawać/doświadczać. Rozwijałabym swoje pasje. Lepiej dbała o "bliskich". Nie przesadzałabym tak z używkami, jak zdarza mi się to zazwyczaj. Byłyby to widoki bez blizn czy poparzeń - co prowadzi do tego, że nie obawiałabym się zdjęć. Rodzina inaczej by na mnie spoglądała - z szacunkiem, jak na równego sobie.
Byłabym kimś i z czymś. I co najważniejsze... żyłabym.

[monor]

Zostałabym pewnie zawodowym pływakiem. :')

[readog]

Mój świat bez choroby i autoagresji... Nie chcę go sobie wyobrażać. Ciągle są gorsze chwile ale dzięki temu, ze są, czuję się pełniejszym człowiekiem. Z większym bagażem doświadczeniem, z większą mądrością życiową, z znacznie większą wrażliwością i empatią. Gdy myślę, jakby się ułożyło życie gdyby nie pierwsze głosy i cięcia... Masakra. Pewnie byłabym zakompleksioną kujonką, bez życia, trochę bezbarwną, wygodnicką ale za to weselszą. Choroba jest ważną częścią mnie, bardzo mnie ukształtowała, często dowaliła ale jestem wdzięczna za takie doświadczenia.

[Hedum]

Aaaaach, świat bez aa jest świetny. Już prawie się wyzwoliłem. Jeszcze kilka lat pracy, terapii i jeszcze więcej pracy nad sobą i marzenie przestanie być marzeniem.
I będę sobie żył i hasał po łąkach zielonych, robił co lubił i spełniał się w tym co kocham.

[Niedotykalna]

[Hedum]

Niedotykalna, dla mnie istniało takie wyobrażenie, kiedy jeszcze mój świat zamykał się tylko na wyniszczaniu siebie. Bałem się to porzucić, bo dobrze to znałem, wiedziałem czego mogę spodziewać się na końcu i nie wiedziałem jak sobie bez tego poradzić. Można powiedzieć że aa było sposobem na życie.
Mimo że nadal zdarzają się epizody, to aa nie kieruje już moim życiem. Powstrzymuję się, moje myśli nie krążą 24 godziny w okół tego.
A świat nie ma czarnej woalki.

[Niedotykalna]

Lewe, to chyba jesteśmy na podobnym etapie.^^ Zdecydowanie perspektywicznym.

[Hedum]

Niedotykalna, ano.

[Ejber]

-Brak blizn na ciele.
-Brak plam na psychice.
-Brak wizyt u psychiatry.
-Brak leków.