[Nina]

Nightmare, sama nie mam specjalnie wygodnego łóżka, ale jak się już owinę w kołdrę i koc, jakoś ułożę, to mogę nie wstawać. Minusem jest może to, że rano nie czuję ręki. Tak to jest ze spaniem na boku.

Chciałabym mieć więcej czasu na spanie.

[Feather]

Dzisiaj najchętniej nie wychodziłabym z łóżka przez cały dzień.

[faja]

Dawniej dużo spałem w ciągu dnia, tak radziłem sobie ze stresem. Z czasem organizm zaczął sobie radzić lepiej i aktualnie śpię tylko w nocy.

[Akyrp Ratavuli]

Ja obecnie mogę spać całą noc i przespać potem większość dnia.

Nie wiem na ile ostatnie wydarzenia na mnie tak wpłynęły a na ile to sprawka leków, ale chodzę ciągle półprzytomny.

Ja obecnie mogę spać całą noc i przespać potem większość dnia.

Nie wiem na ile ostatnie wydarzenia na mnie tak wpłynęły a na ile to sprawka leków, ale chodzę ciągle półprzytomny.

[DociekliwyBaran]

Ja zawsze się zmuszam do wstania, po spędzeniu więcej w łóżku niż moje optymalne siedem i pół godziny, jestem tak rozleniwiona, że automatycznie mam złe samopoczucie i fatalny nastrój. W dzień zawsze jestem śpiąca, zazwyczaj to znoszę, przy fatalnych sytuacjach sięgam po kofeinę.

Ja zawsze się zmuszam do wstania, po spędzeniu więcej w łóżku niż moje optymalne siedem i pół godziny, jestem tak rozleniwiona, że automatycznie mam złe samopoczucie i fatalny nastrój. W dzień zawsze jestem śpiąca, zazwyczaj to znoszę, przy fatalnych sytuacjach sięgam po kofeinę.

[Sadnessa]

Spanie dniem rzadko mi wychodzi, ale za to mogę leżeć dniami i nocami. Czas leci, ale nie mam motywacji by wstać. Non stop jest mi zimno. To też sprawia, że wszystkiego się odechciewa.

[Akyrp Ratavuli]

DociekliwyBaran, ogólnie jestem łasy na słodycze bo mam strasznie szybką przemianę materii i nawet jedzone w nadmiarze mi się nie odkładają w postaci brzucha itp. Tak próbowałem. Niestety niewiele to daje. Ale dzisiaj dla przykładu pierwszy raz od dawna nie kładłem się spać w ciągu dnia. Zawsze to jakiś progres.

DociekliwyBaran, ogólnie jestem łasy na słodycze bo mam strasznie szybką przemianę materii i nawet jedzone w nadmiarze mi się nie odkładają w postaci brzucha itp. Tak próbowałem. Niestety niewiele to daje. Ale dzisiaj dla przykładu pierwszy raz od dawna nie kładłem się spać w ciągu dnia. Zawsze to jakiś progres.

[lullaby]

Kiedyś wystarczało mi 6-7 godzin snu, teraz mogłabym spać na okrągło. Każdą wolną chwilę wykorzystuję na sen. Chodzę lekko otępiała, oczy mi się kleją. Upierdliwa przypadłość, bo kiedy muszę mieć trzeźwy umysł to ja jedną nogą tkwię w krainie Morfeusza. I nawet po 14 godzinach snu budzę się niewyspana.

[portulaka]

[aga8537]

Ja też przesypiam całe dnie. Najgorzej było w ciąży kiedy musiałam odstawić tabletki. Oblegała mnie pustka i jedyną od niej ucieczką był sen. Kiedy urodziłam było jeszcze gorzej bo musiałam opuszczać ten mój azyl kiedy Zuzia płakała. Teraz mam znów swoje tabletki...ale i tak depresja i łóżko czasami wygrywają :budzik2:

Ja też przesypiam całe dnie. Najgorzej było w ciąży kiedy musiałam odstawić tabletki. Oblegała mnie pustka i jedyną od niej ucieczką był sen. Kiedy urodziłam było jeszcze gorzej bo musiałam opuszczać ten mój azyl kiedy Zuzia płakała. Teraz mam znów swoje tabletki...ale i tak depresja i łóżko czasami wygrywają :budzik2:

[flower]

W sumie rzadko mam okazję żeby spać w ciągu dnia jednak non stop jestem senna, apatyczna i zamulona jak po psychotropach.

[Niewinny]

Coś takiego o łzach https://youtu.be/9liYbLL5urA

Coś takiego o łzach https://youtu.be/9liYbLL5urA

[Ejber]

Mam tak, że muszę się położyć w ciągu dnia - takie uczucie jakbym tego właśnie potrzebował i to tak nagle zamula mnie i muszę się położyć.

[CandleTea]

Coraz częściej mam ochotę się położyć w łóżku i nie wstawać parę godzin. Leżę z zamkniętymi oczami, płaczę albo gapię się w sufit. To straszne marnowanie czasu, a powinnam się uczyć i ogólnie ogarniać swoje życie. Ale czuję, że na nic innego nie mam siły. Jest źle.

[DajMiTąPompkę]

Chyba nie sam stan depresyjny jest zły, tylko to, że się nawet nie chce tego zmienić, choć wbrew pozorom wystarczyło by zmienić podstawowe rzeczy w życiu, przynajmniej ja tak zauważyłem w swoim wypadku, miałem wiele okazji by dużo zmienić, mam dość normalną rodzinę, jest stabilnie finansowo, mógłbym wstać jutro, wyjść i zacząć coś robić co by zwiększało to co mam, ale ja zwyczajnie polubiłem ten stan samoudręczania, psychicznej autoagresji, w który wpadłem już parę ładnych lat temu będąc nieakceptowanym przez rówieśników, to jest chore ale pozbawiając się wielu przyjemności, albo bezinteresownie rezygnując z czegoś dla innych którzy tego nawet nie docenią, czuję się lepiej, czuję się kimś więcej, przynajmniej od ludzi żyjących typowo konsumpcyjnie.