Wiek: 31 Dołączył: 20 Maj 2014 Posty: 319 Skąd: śląskie
Wysłany: 2015-03-01, 16:46
Informatycy chyba nie żałują, ale do tego nie potrzeba szkoły
Ja bym to podsumował tak: nikt nie ma gotowego pomysłu na życie, a szkoła nas może tylko pchnąć. Piszę to, lecz sam jestem nią trochę rozczarowany, mogłoby to lepiej wyglądać. Gdyby babcia miała wąsy...
Liceum, czy technikum - nie ma co porównywać, to po prostu dwa inne rodzaje. Sam byłem w liceum, na studiach miałem fazę żałowania, że nie poszedłem do technikum, ale już to minęło. Z kilku powodów.
Technik teź może, ale nie musi bo ma zawód, jeśli z pewnych powodów nie mógłby dalej się uczyć ma większą szansę na znalezienie ciut lepszej pracy albo związanej z jego wykształceniem. Osoba po liceum raczej nie ma takiej możliwości i w zasadzie jest przyparta do muru.
Wiek: 31 Dołączył: 20 Maj 2014 Posty: 319 Skąd: śląskie
Wysłany: 2015-03-01, 19:16
Adriaen, Nie, ale o dziwo u mnie na polibudzie większość jest po liceum O ile masz wiedze i umiejętności praktyczne, to gdy dodasz do tego matmę itp. to powinno być całkiem nieźle. Ale dla Twojego dobra nie będę za bardzo przesadzał z optymizmem
Po prostu na studiach technicznych po liceum trzeba zacisnąć poślady i uzupełniać wiedzę, której w szkole nie znajdziesz, a po technikum matmę i fizykę. Z reguły.
Wiek: 33 Dołączyła: 21 Sie 2013 Posty: 1861 Skąd: małopolskie
Wysłany: 2015-03-04, 11:44
Technikum, czy LO + studia. Poszperaj po portalach ogłoszeniowych i zobacz, czy technicy w tej branży mają jakiekolwiek branie, zrób rekonesans 1-2 mc, sprawdzając co kilka dni. Wiadomo rynek jest płynny, ale można się orientować.
Co do technikum - nie do końca liczy się jego ogólny poziom (jeszcze jestem ciekawa jak jest on wyznaczany, jakieś rankingi?), a poziom przedmiotów kierunkowych.
Weź pod uwagę również swoja sytuację życiową - czy masz możliwość poświecenia 8 lat na studia? A może lepiej poświecić jeden rok nauki dłużej w technikum?
Niedawno miałam zajęcia z doradcą zawodowym i też zostałam utwierdzona w tym, że powinnam pójsć właśnie do liceum. Nie wiem co będzie za te 3 lata, ale na dzień dzisiejszy nie widzę innej opcji - idę na studia.
Ja się strasznie miotam... I tu nie chodzi o liceum-technikum, tylko o to, jakie wybrać liceum...
Niby już wybrałam, te z mniejszym poziomem. Cały czas sobie powtarzam " Ah, przecież do tego liceum i tak się dostaniesz, po co nauka?", ale serce trochę mnie ciągnie do tego lepszego... Znaczy może nie serce. Ciągnie mnie przywiązania do pewnej osoby, która tam będzie za darmo i prawie codziennie
I teraz nie wiem, czy iść do gorszego, które mam na miejscu, ma obniżony poziom i dużo osób tam idzie, czy do tego lepszego, które podobno jest do dupy, muszę dojeżdżać, ale no...
Kiedy spytają cię, jak się masz, odpowiedz po prostu, że wcale. ~ Kłapouchy.
Rainbow, nie wybierałabym liceum patrząc na znajomych, którzy tam idą. W liceum poznasz nowych ludzi, w moim przypadku o wiele dojrzalszych i fajniejszych niż w gimnazjum.
Nie lubię poznawać nowych ludzi. Nie umiem poznawać nowych ludzi
Fenoloftaleina napisał/a:
Pod jakim względem jest do dupy?
Ogólnie to liceum ma dobry poziom, ale ostatnio bardzo dużo mówi się o nim i cały czas słyszę, że ten dobry poziom nie jest dzięki nauce tam, tylko dzięki korkom. Wszyscy mówią, że tam źle uczą, że jeśli w ogóle czegoś nauczą to brawo.
Kiedy spytają cię, jak się masz, odpowiedz po prostu, że wcale. ~ Kłapouchy.
Mam pytanie, potrzebuję pomysłu co ze sobą zrobić.
Za rok zdaję maturę. Matematyka, chemia i niemiecki na pewno na rozszerzeniu, mogę do tego dorzucić biologię i angielski też na rozszerzeniu, gdyby było mi to potrzebne. Nie mam sprecyzowanych zainteresowań. Chcę iść na studia na PW i studiować po polsku. Mam zerową wiedzę z informatyki i fizyki, ale ewentualnie mogę trochę to nadrobić przez przyszłe wakacje (tzn już po maturze). Zależy mi na tym, żeby po studiach mieć duże szanse na pracę bez konieczności wyjeżdżania z Warszawy. No i ważna sprawa jest taka, że być może kiedyś pogorszy mi się stan psychiczny do tego stopnia, że będę chciała podjąć leczenie, dlatego szukam takiego zawodu, w którym nie byłoby to przeszkodą (m.in. dlatego zrezygnowałam w ogóle z prób dostania się na kierunek lekarski).
Jakie kierunki politechniczne spełniają takie wymagania? Na które warto zwrócić uwagę?
Wiek: 33 Dołączyła: 21 Sie 2013 Posty: 1861 Skąd: małopolskie
Wysłany: 2015-06-28, 20:24
Obawiam się, że trudno będzie Ci z marszu cokolwiek doradzić. Dlatego, że: trudno ogólnie o pracę, szczególnie zaraz po studiach i jeśli masz parcie na jedno, jedyne miasto. Po drugie większość pracodawców omija ludzi z problemami, a więc prostym tokiem myślenia - jeśli chcesz łatwo znaleźć pracę, to albo musisz być specjalistą w wąskim zakresie, do tego rozrywanym lub wbić się w branżę, która zasysa dużo ludzi do pracy. W jednym i drugim wypadku - pewnie mimo wszystko będziesz mieć konkurencję, a więc jeśli stwierdzisz, że idziesz do szpitala, ktoś szybko zajmie Twoje miejsce. Sam rynek pracy jest też płynny - teraz coś jest godne polecenia, za 4 lata, ba rok można w branży nie znaleźć zatrudnienia. Zresztą, studiując coś tylko dla studiowania i hajsu też możesz się przejechać, bo zabraknie Ci serca, zdolności, zaparcia. Podsumowując, to jakbyś pytała: "na jakie studia mam iść, by się nie urobić, później zarabiać 5 tys netto na rękę". Wybacz, ale każda uczelnia ma podane wymagania rekrutacyjne, przejrzyj - userzy mogą Ci co najwyżej doradzić co lepsze, ale i to nie zawsze. Nikt Ci nie doradzi co masz wybrać, nie znając Ciebie.
(Swoją drogą, na kierunkach ścisłych na pewno możesz się spodziewać matematyki, fizyki i chemii, oraz w zależności od kierunku mniej lub bardziej zaawansowanej informatyki i programowania.)
No i wyszło na to, że jestem nierobem i chcę, żeby ktoś mi za to dobrze zapłacił To nie tak, że ja chcę się nie narobić, bo gdybym chciała się lenić na koszt rodziców to nie szukałabym studiów na politechnice. Chcę zdobyć porządne wykształcenie i wiem, że będę musiała w to włożyć dużo pracy, a zresztą nawet lubię się uczyć, szczególnie matematyki i chemii. Nie oczekuję, że ktoś mi tu zaraz poda idealne rozwiązanie, ale szukam jakiegoś pomysłu.
Jedno miasto (zresztą duże miasto, do którego wszyscy przyjeżdżają pracować i studiować) jest dla mnie ważne dlatego, że tutaj mam gdzie mieszkać. Chodzi o pieniądze za mieszkanie, które gdzieś musiałabym wynajmować, więc w zasadzie cała pensja by na to szła. Ale jeśli nie da się inaczej, to wyjadę.
O szpitalu nawet nie myślę. Chodzi mi o to, że może kiedyś w końcu będę musiała iść do psychiatry. Ogólnie moje problemy raczej nie wpływają na zdolność uczenia się i wykonywania różnych obowiązków (tak patrząc na obecny stan, mam b.dobre wyniki w nauce mimo zaostrzenia natręctw przez ostatni rok) i pod względem przydatności do pracy raczej nikt by nic po mnie nie poznał, tak jak obecnie nikt nic nie poznaje. Chodzi mi tylko o to, żeby sam fakt, że jestem 'problemowa', nie wpływał na to, że od razu mnie dyskwalifikują z pracy. Żeby zatrudnienie zależało od tego, jak wykonuję pracę i jak się zachowuję, a nie od tego, jaką mam diagnozę. (tzn obecnie żadnej nie mam, ale tak przyszłościowo patrząc)
Wiek: 23 Dołączyła: 23 Mar 2014 Posty: 547 Skąd: podkarpackie
Wysłany: 2016-11-22, 20:04
Ouch, może jakoś ożywię ten wątek. Mam pewną rozterkę. Mianowicie zastanawiam się nad studiami pielęgniarskimi lub pedagogiką przedszkolną. Jestem na LO na profilu mat-geo-ang-franc. Zastnawiam się nad wyżej wymienionymi studiami, ale nie wiem w sumie co jeszcze mogłabym wybrać. Jak sądzicie, na jakie studia mogłabym iść po moim profilu?
Ouch, może jakoś ożywię ten wątek. Mam pewną rozterkę. Mianowicie zastanawiam się nad studiami pielęgniarskimi lub pedagogiką przedszkolną. Jestem na LO na profilu mat-geo-ang-franc. Zastnawiam się nad wyżej wymienionymi studiami, ale nie wiem w sumie co jeszcze mogłabym wybrać. Jak sądzicie, na jakie studia mogłabym iść po moim profilu?
Wymienione przez Ciebie kierunki wydają mi się bardzo... "Konkretnymi". Chodzi mi tu o to, że jeśli nie uda Ci się znaleźć pracy w twojej dziedzinie, możesz mieć później trudności. Wydaje mi się, iż dobrym pomysłem byłoby udanie się na studia, które dają Ci później większe pole manewru co do zatrudnienia.
Na dobrą sprawę po swoim profilu możesz iść na jakiekolwiek studia chcesz - zależy tylko do których przedmiotów bardziej się przyłożysz i co wybierzesz na maturze. Chyba że coś się zmieniło od moich czasów
Ludzie po takim profilu idą najczęściej na kierunki takie jak ekonomia, finanse i rachunkowość, zarządzanie itp, ale jest też mnóstwo innych możliwości, na przykład gospodarka przestrzenna, geodezja i kartografia, geologia, geografia, filologie, lingwistyka i na pewno jeszcze bardzo dużo innych, różne techniczne kierunki. Rozszerzona matura z matematyki otwiera wiele drzwi.
Zastanów się nad tym pielęgniarstwem, czy to na pewno dobry pomysł. To naprawdę ciężka praca. Studia może i łatwe, praktyczne i ciekawe, ale praca jest bardzo ciężka i żałośnie słabo opłacalna, jak zresztą chyba wszystkie zawody medyczne, biorąc pod uwagę jak bardzo są wymagające i odpowiedzialne.
