L.M. - 2022-09-11, 22:28 Temat postu: Ucieczka od triggerów Hej Tak mi od dłuższego czasu chodziło po głowie, głównie przez problem pewnego bilbordu u Euph. Jak radzicie sobie z rzeczami, które mocno was triggerują. Gdy raz nie wzięłam leków, byłam skłonna jechać na stację i nakupić gazu do butli i trzymać na kolejne straszne dni jakie nastaną. Ostatnio miałam spokój od takich wybryków umysłowyc, ale rym razem nie dostanę lekóe na czas. A tu przede mną magisterka. Może być źle. chiroptera - 2022-09-12, 16:54 Ostatnio striggerowała mnie na maxa współpracownica, która miała całe świeżo pocięte ramiona. Myślałam, że padnę. Ale skupiłam się na oddychaniu, powtarzałam sobie „nie nakręcaj się” (pilnowałam, o ile się dało, gdzie idą moje myśli) i jeszcze mówiłam sobie, że te wszystkie moje objawy fizyczne w którymś momencie miną. Długo to trwało, ale minęły. Rodzinny nie może Ci przepisać leków? Euphoriall - 2022-09-15, 12:08
Euph jako obiekt badawczy, ciekawszy niż sam cholerny Benjamin B. 
Karm me ego! To przybliżając temat bilbordu, który to przedstawiał obiekt mojej fobii - ja kompletnie sobie nie radzę, i w tym przypadku, nawet nie mam mocy i chęci, by cokolwiek z tym zrobić i to zwalczyć, dlatego słowo "ucieczka" ma tu wymiar dosłowny. Ciężko unikać mi tutaj owych "djobłów". To może być zabawka, zdjęcie, cokolwiek co ma ten kształt. To, o czym pisała chiro to podobnie reaguję, ale na osoby z anoreksją. księżycowa - 2022-11-09, 17:15
Na strefie emocji na ig pojawił się ostatnio obrazek z napisem: "Ciężko pracuję żeby nie konfrontować się ze swoim życiem." Czasem uciekam w głowie lub dosłownie, a czasami pozwalam już tym myślom przepłynąć, choć w ograniczonym stopniu. Z rzeczami, które kiedyś przerażały mnie do reakcji takich hak panika, płacz i krzyk jest już dużo lepiej, zrobiło się miejsce dla obecnej traumy i nowych triggerów... Nasuwa się wniosek, że skoro wtedy sobie poradziłam to teraz też, że mam w tym doświadczenie. Cholera, szkoda, że nie może być po prostu dobrze. |
||||||||||
