Estibi - 2022-07-23, 17:15 Temat postu: Luźne przemyślenia Zastanawia mnie od pewnego czasu jak to jest u innych osób siedzących w tym samym bagnie. Czy te myśli biorą się tak z nikąd u każdej z nich? Siedzisz sobie w gronie znajomych, miło i przyjemnie mija czas a tu nagle jakby ktoś garnkiem po głowie zdzielił - przychodzą chwile słabości. Wydaje mi się że męczy to również osoby z otoczenia bo nagle staje się jedynie cieniem człowieka bez najmniejszego ziarenka humoru... Na jakiej zasadzie to u was działa, co wywołuje fale tego samopoczucia, czy co jest źródłem pokusy? Ja u siebie już zauważam zazdrość z radości innych osób i się tego brzydzę jak cholerka... W sumie nie wiem do czego porównać zwalczanie chęci u siebie, hmm coś jakby miało się eksplodować a nie miało na to siły żeby odrzucić od siebie natrętne myśli 😐 Cappy - 2022-07-23, 19:05 Tak. Te myśli biorą się znikąd. Sama nie wiem dlaczego ciągle się tym zadręczam. Czasem u mnie wystarczy jedna taka myśl, żeby mi zepsuła dzień. Estibi - 2022-07-23, 20:22 Mi zepsuła dzień wczoraj, i dopiero dziś, teraz wieczorem jako tako udało mi się to zwalczyć. Oczywiście chwilowo, to tak jak z głodem. Najesz się a i tak wróci. Szczerze to ciężko mi wyobrazić sobie życie bez tych napadów myśli. Zaczęło się w wieku bodajże 7 lat i zostało do dziś. Jasna cholera ile to już czasu. void - 2022-07-23, 20:38 Polecę tak mocno behawioralnie, ale zazwyczaj negatywne myśli biorą się z moich przekonań na swój temat, własnego poczucia wartości i pewnych utartych szlaków myślowych. Estibi - 2022-07-23, 21:24 Michał, poczucia własnej wartości to ja nie posiadam tak samo jak już kolejnej pracy, drugiej połówki, znajomych. Miałem kota do tej pory to zginął pod kosiarką u sąsiada. Teraz mogę znów rozmawiać tylko ze sobą haha Śugestia - 2022-07-23, 22:35 Moje pojawiają się pod wpływem jakiś zewnętrznych wydarzeń, tak znikąd to bardzo rzadko. Po prostu czasem jestem bardziej podatna na otoczenie. Poczucie samotności, gdy widzę starych znajomych, którzy się ze sobą spotykają, kolejna porażka w nauce/sporcie, ogólnie upadek mojego i tak niskiego już poczucia własnej wartości. A w takich gorszych momentach wystarczy, że ktoś krzywo na mnie spojrzy, rozleję wodę, uderzę się w mały malec... 
U siebie też to zauważam! Szczególnie, gdy pokazują, jakie to mają fajne, towarzyskie życie. Staram się to jakoś zwalczyć, żeby przestało mnie ruszać. Ok, fajnie. Następne.
Niedawno zerknęłam do swoich strych pamiętników, aby zobaczyć jaką to głupiutką dziewczynką byłam. No i byłam, ale też przeraziło mnie, że w niektórych moich wpisach było widać tą autoagresywność słowną do siebie. Zrobiła się z tego niezła lawina. Imperfect - 2022-07-23, 23:55 U mnie jest różnie. Na początku była pustka, której nie mogłam znieść. Potem był brak sensu leczenia, stabilizacji życiowej i finansowej (pomimo pracy) oraz funkcjonowania od lat w tych samych zaburzeniach. Nie miałam siły, by ciągle ze sobą walczyć. Obecnie walnął mi układ nerwowy. Jestem stale przebodźcowana - od wszystkiego. Męczy mnie kontakt z ludźmi, praca, hałas, dotykający ludzie w komunikacji miejskiej, tłok, zakupy w sklepie, nawet zwierzęta. Jak jestem sama ze sobą to też mam gonitwy myśli i nie odpoczywam. Czuje się jak chomik w kołowrotku, którego obrzucają własne odchody. Dysocjuje się i pojawiają się myśli samobójcze albo jestem tak wyczerpana, że idę spać. Tylko sen mnie ratuje. L.M. - 2022-07-24, 09:47 Jedna z rzeczy, którą wyciągnęłam z terapii jest to, że tak naprawdę moje myśli i emocje nie biorą się znikąd. Mogę mieć do czegoś tendencję. Ważne jest dla mnie prześledzenie skąd się tak naprawdę wzięły i gdzie jest prawdziwy problem, który trzeba rozwiązać lub wytłumaczyć sobie sytuację. Wtedy można temu przeciwdziałać. Anonymous - 2022-07-24, 13:21 U mnie myśli samobójcze mają konkretny powód. Nie radzę sobie ze swoją niepełnosprawnością fizyczną i coraz bardziej zdaję sobie sprawę z tego, że nie poradzę sobie w dalszym życiu, po śmierci rodziców, którzy teraz pomagają mi funkcjonować. Wiem, że obecnie żyję tylko dzięki nim. Gdy ich zabraknie, przyjdzie czas na ostateczne rozwiązanie. Być może nawet wcześniej, bo mam coraz większe wyrzuty sumienia, że jestem dla nich ciężarem i przeze mnie nie mają normalnego życia. Coraz bardziej też nie radzę sobie z różnego rodzaju dolegliwościami i ułomnościami wynikającymi z mojej choroby. Zarówno fizycznymi jak i psychicznymi. Coraz ciężej jest mi się z nimi zmagać i ciągnąć to wszystko dalej. MalaMi - 2023-05-15, 21:52 Temat postu: Myśli samobójcze Czy w bordeilaine i osobowości zarazem histronicznej myśli samobójcze występują cały czas? Mam od lat bordeilaine zdiagnozowane. Jednakże histroniczna od majówki. Wyszłam z oddziału terapii gdzie miałam diagnostykę dwutygodniową i będę przyjęta do nich na pół roku. aga_myszka - 2023-05-17, 20:16 Scaliłam do odpowiedniego tematu.
starguardian - 2023-08-05, 13:15 Ja już potrafię jednocześnie prowadzić z kimś dialog i w tym samym momencie mieć natręctwa o zabijaniu tej osoby. |
||||||||||
