Zaburzenia odżywiania - Jedzenie intuicyjne
craving - 2016-02-22, 11:02
Temat postu: Jedzenie intuicyjne
| Cytat: | Jedzenie intuicyjne to „antydietetyczne” podejście do odżywiania, u którego podłoża leży przekonanie, że organizm poprzez uczucia głodu i sytości informuje o swoich potrzebach. Wystarczy nauczyć się je odczytywać i na nie reagować, aby utrzymać zdrową sylwetkę i dobre samopoczucie. Lora A. Smitham z Uniwersytetu w Notre Dame przekonuje, że nauka jedzenia intuicyjnego może być skuteczna w walce z jedzeniem napadowym.
Autorkami koncepcji jedzenia intuicyjnego są amerykańskie dietetyczki Evelyn Tribole i Elyse Resch. Stworzyły one poradnik, w którym opisują 10 zasad, do których należy się stosować, aby chudnąć zdrowo, wystrzegając się jednocześnie wszelkich diet. Poradnik nosi tytuł Intuitive Eating (polskie tłumaczenie brzmi: Jem intuicyjnie: Rewolucyjny program, który działa) i doczekał się już trzeciego wydania (w Polsce ukazało się ono w 2013 roku).
Sedno jedzenia intuicyjnego tkwi w rozpoznawaniu sygnałów płynących z ciała i odpowiednim reagowaniu na nie. Jeśli organizm potrzebuje jedzenia, odczuwamy głód, a to znak, że powinniśmy coś zjeść. Nie za godzinę, tylko właśnie wtedy, kiedy jesteśmy głodni – mówi o tym zasada druga. Zasada piąta natomiast każe nam przestać jeść, kiedy poczujemy się syci. Istotne jest to, aby jeść uważnie, by nie przegapić momentu osiągnięcia sytości. Nie należy zatem spożywać posiłku w pośpiechu i rozpraszać się w tym czasie innymi czynnościami. Autorki przekonują, że należy jeść to, na co ma się ochotę i wystrzegać się diet. Trzeba dać sobie bezwarunkowe pozwolenie na jedzenie. Przy tym wszystkim jednak należy okazywać ciału szacunek poprzez zachowanie odpowiednich proporcji między przyjmowanymi wartościami odżywczymi, a więc mieć na uwadze zasady zdrowego odżywiania.
O czym mówią inne zasady jedzenia intuicyjnego? Jedzenie ma służyć tylko do zaspokajania głodu i nie może być używane w innych celach. Trzeba więc nauczyć się radzić sobie z emocjami inaczej niż poprzez „zajadanie ich”. Ważna jest też akceptacja swojego ciała i jego ograniczeń – czasem pogodzenie się z myślą, że nie uda nam się osiągnąć wymarzonej sylwetki, nawet mimo woli i starań. Powinniśmy zatem zaakceptować swoje ciało i pokochać je. Ćwiczenia fizyczne są także ważne, ale należy je uprawiać dla przyjemności – po to, by czuć się dobrze.
Dotychczasowe badania dotyczące jedzenia intuicyjnego wykazały, że jego stosowanie wiąże się z niższym BMI, rzadszym występowaniem zaburzonego odżywiania, niższym poziomem trójglicerydów, wyższym poziomem lipoprotein wysokiej gęstości (HDL), a co za tym idzie – z niższym ryzykiem zachorowania na schorzenia układu sercowo-naczyniowego. Sprzyja również czerpaniu większej radości z jedzenia.
Lora A. Smitham z Uniwersytetu w Notre Dame w stanie Indiana, odwołując się do teorii reaktancji (oporu psychicznego), uznała, że stosowanie diety przez osoby doświadczające epizodów objadania się tylko zwiększa ryzyko takich napadów. Bycie na diecie wiąże się z ograniczeniem wolności dotyczącej jedzenia, wywołując opór i prowadząc do zachowań sprzecznych z postanowieniami diety. Według Smitham przywrócenie poczucia wolności wyboru tego, co jemy i rezygnacja z ignorowania głodu może pomóc osobom z zespołem kompulsywnego jedzenia (binge eating disorder, BED) w zminimalizowaniu napadów, unormowaniu wagi i poprawie samopoczucia.
Smitham opracowała program terapii grupowej dla osób z diagnozą BED w oparciu o drugie wydanie książki Intuitive Eating. Program łączył w sobie elementy terapii poznawczo-behawioralnej, dialektycznej terapii behawioralnej i terapii interpersonalnej. Dziewięćdziesięciominutowe sesje odbywały się raz w tygodniu przez dwa miesiące (osiem spotkań). Przez 60 minut trwało omówienie jednej lub dwóch zasad przeznaczonych na dany tydzień, a kolejne 30 minut zajmowała dyskusja na temat wprowadzenia ich w życie. Wykorzystywano też pisemne prace domowe. Do programu zakwalifikowano 39 uczestników, z czego 31 ukończyło go w całości. Były to osoby w wieku 30-62 lat (Mwiek = 44,31; SDwiek = 9,52), 30 kobiet i jeden mężczyzna. Porównanie efektów programu z opisanymi w literaturze rezultatami innych programów dowiodło, że jedzenie intuicyjne jest równie skuteczną formą pomocy osobom z BED, co terapia poznawczo-behawioralna, dialektyczna terapia behawioralna oraz terapia interpersonalna.
Także wyniki badania przeprowadzonego przez Bacon, Stern, Van Loan i Keim w 2005 roku potwierdziły skuteczność terapii opartej o jedzenie intuicyjne. Uczestniczkami były otyłe kobiety w wieku od 30 do 45 lat. W porównaniu z uczestniczkami przyporządkowanymi do grupy „dietetycznej”, kobiety uczące się jedzenia intuicyjnego w wyniku terapii wykazywały mniej restrykcyjne podejście do odżywiania, niższy poziom dążenia do szczupłości, niższy poziom depresji, wyższą satysfakcję z ciała i wyższą samoocenę. Nie wystąpiły przy tym różnice w masie ciała ani w BMI. Zmiany, które zaszły po udziale w terapii były trwalsze w grupie kobiet uczących się jedzenia intuicyjnego niż w grupie kobiet będących na diecie. Jedzenie intuicyjne było w tym badaniu uzupełnione o akceptację siebie jako osoby otyłej (nazwa grupy brzmiała Health at Every Size).
Na podstawie:
Bacon, L., Stern, J. S., Van Loan, M. D., Keim, N. L. (2005). Size acceptance and intuitive heating improve health for obese, female chronic dieters. Journal of American Dietetic Association, 105(6): 929-936.
Denny, K. N., Loth, K., Eisenberg, M. E., Neumark-Sztainer D. (2012). Intuitive eating in young adults: Who is doing it, and how is it related to disordered eating behaviors? Appetite, 60(1): 13-19.
Smitham, L. A. (2008). Evaluating an Intuitive Eating Program for binge eating disorder: A benchmarking study; Notre Dame |
Źródło: http://www.centrumzaburze...ia-intuicyjnego
Co o tym sądzicie? Jest tutaj ktoś kto stosuję tę metodę?
Nie wiedziałam w jakim dziale to umieścić. W razie czego proszę moderatorów o przeniesienie.
Anonymous - 2016-02-22, 11:10
Przeczytałam i zupełnie mnie taka metoda nie przekonuje. Często zwyczajnie nie czuję głodu i gdybym miała wtedy nie jeść (a staram się jeść zdrowo i regularnie), to... według tej metody mogłabym jeść jeden posiłek dziennie. A to już do zdrowych metod raczej się nie zalicza. 
Rozumiem ograniczenie "zajadania problemów", ale cała ta metoda zwyczajnie mnie nie przekonuje.
Boruta - 2016-02-22, 11:35
Ja żyję wg tej zasady od kilku lat i nie zauważyłem żadnych negatywnych zmian w moim organizmie, ba nawet niektóre kwestie się poprawiły. Już jakiś czas temu coś mnie pchnęło do zaprzestania jedzenia mięsa ( poza rybami ). Wszyscy mówili że będę miał anemie i że mój stan zdrowia się pogorszy, a tu się okazało że jest zupełnie na odwrót.
Gdy jestem zdrowy jem średnio co 2, 3 godziny. W chorobie czasem nie jem 3 dni pod rząd ( po prostu nie jestem głodny ), a zdrowieję szybciej niż reszta rodziny. Grunt to odróżniać głód od chęci zjedzenia i unikać rzeczy z cukrem i tą całą chemią którą teraz pakują do jedzenia. 
Choć jak wiadomo coś może być dla jednego zdrowe, a dla drugiego już nie.
Anonymous - 2016-02-22, 11:38
| Syriusz napisał/a: | | unikać rzeczy z cukrem i tą całą chemią którą teraz pakują do jedzenia. |
No właśnie, to chyba jest też tutaj najważniejsze... w końcu wiele substancji chemicznych (jak sacharoza) oszukuje głód i sprawia, że jemy więcej i więcej mimo głodu.
PanFoster - 2016-02-22, 14:14
Ja jem kiedy jestem mega głodny. Co sprowadza się do 1, max 2 posiłków dziennie.
Anonymous - 2016-02-22, 15:03
| PanFoster napisał/a: | | Ja jem kiedy jestem mega głodny. Co sprowadza się do 1, max 2 posiłków dziennie. |
To tak samo jak ja dopóki mama mi nie wciska jedzenia. :c
Anonymous - 2016-02-23, 05:36
No fajnie, jadłabym najwyżej raz dziennie coś małego. Prawie jak teraz.
komarymniepogryzły - 2016-02-23, 22:12
Nie wiem do jakiego tematu to wrzucić.
| Ukryta Wiadomość: | Zaloguj się, aby zobaczyć tą wiadomość
--- Log in to see the message --- |
Anonymous - 2016-04-16, 16:45
Myślę, że to dobra metoda. Starając się walczyć z napadami, próbuję nauczyć się jedzenie intuicyjnego i w końcu umieć rozpoznawać prawdziwy głód, a nie ten, który jest w głowie.
|
|
|
