Alessa - 2017-08-24, 20:08 To będzie mój debiut tutaj. Trochę się boję bo przymierzam się do tego chyba piąty raz... Wiersz napisany w momencie chyba największego kryzysu. Narodziłaś się, gdy życie było gorzkie jak gorczyca. Byłaś dla mnie ostoją, Gotową schować mnie w swoich ramionach. Przyjaciółką do której mogłam uciec Gdy cały świat stawał przeciwko mnie. Zanurzałam się w Tobie, Nie widząc jak zaciskasz swoje macki na moim ciele. Zakryłaś mi oczy i podstępem sprowadziłaś do piekieł. Pływałam w oceanie Twojego spokoju, Delektując się Twoją obecnością. Myślałam, że nie utonę w Tobie, Jednak Ty wywoływałaś fale, Które uderzając we mnie, Powoli ciągnęły mnie na dno. Nie zauważyłam kiedy zaczęłam tonąć. Nie zauważyłam kiedy Twoja mroczna otchłań Zatkała mi usta i razem ze mną Osuwała się w ciemną wodę. Powoli opadam na dno, dusze się. Wiem, że jesteś gdzieś w tej głębinie. Wiem, że nie pozwolisz mi uciec. Nie musisz się o mnie martwić. Zabijasz mnie po kawałku za każdym razem Gdy przekraczam bramę prowadzącą Do Twojego strasznego królestwa. Z premedytacją zabierasz mi wszystko. Jestem zbyt słaba by walczyć Lecz nadzieja we mnie nie zgasła Wierzę, że jeszcze kiedyś Staniemy naprzeciw siebie W pojedynku na śmierć i życie. Jedna z nas wygra, Jedna z nas odejdzie. Bądź gotowa. Bo nie znasz dnia ani godziny. Czy wierzysz, że przetrwasz tę walkę...? 17.11.2015 Milijon - 2017-08-24, 22:11 Samaro, Oświeć mnie, jeśli się mylę - czy Twój wiersz jest o Aglomeracji? Nie znam się na poezji, ale trochę siedziałam na forum literackim. Nie ma tu błędów, interpunkcja wydaje się właściwa... no i co z tego, jeśli właściwie nie chodzi tu o ocenianie warsztatu? Twój wiersz jest przerażający, mroczny, jakbym dostała w twarz. I to nie z liścia, ale tam mocno, porządnie. Musiałam przeczytać dwa razy. Za drugim razem zrozumiałam. I nawet gdyby interpretacja o Aglomeracji była nadinterpretacją, to moim zdaniem mam podstawy tak interpretować, szczególnie po Twoich wcześniejszych wpisach. To jest tak dobre, tak dosadne, że aż straszne.
Trzeba pozbyć się tego potwora. Alessa - 2017-08-25, 06:23
Tak, to jest wiersz skierowany do Aglomeracji. Ale gdybym wcześnie nie pisała o Aglomeracji to chyba nikt by się nie domyślił, że tekst jest skierowany do mojego wewnętrznego świata. Wiersz był pisany w czasie gdy miałam depresję i myśli samobójcze, stąd słowa, które zacytowałaś.
Tam miało być powoli, proszę, niech to ktoś poprawi. Milijon - 2017-08-25, 14:46
Gdybyś wcześniej nie wspominała o Aglomeracji, myślałabym, że piszesz do spersonifikowanej depresji. CzarnyAnioł - 2017-11-25, 20:55 ONA Leży płacze spać nie może czy ktokolwiek jej pomoże? Ona głupia zakochana leży teraz załamana cicho płacząc szepcze skrycie Że go kocha ponad życie ZŁAMANE SERCE Serce swoje mu oddała Bo tak bardzo go kochała Lecz jej oddał je złamane Być razem nie było im dane Teraz płacze w kącie sama I kolejna krwawa rana Krew się leje po ręce spływa Wiele jej ubywa I tyle jej ubyło Że życie się skończyło ŚMIERĆ Nocną porą o północy Śmierć nabiera swojej mocy Tu coś zgasło tu coś mroczy Cichutenko śmierć tu kroczy I przechodzi wszystkie domy By Cię dorwać w swoje szpony Wiesz , że żyłeś wciąż zaciekle No więc wylądujesz w piekle Jak się zmienisz będziesz w niebie Bo śmierć przyjdzie i po Ciebie WIARA Wierzyć w siebie zawsze trzeba Tylko wtedy dotkniesz nieba Ja przestałam w siebie wierzyć I dlatego chciałam nie żyć Teraz wiem już że tak trzeba Samemu sobie uchylić nieba W sumie mam 32 wierszy a to tylko kilka z nich Co o nich myślicie? To coś dla mnie czy lepiej nie krzywdzić czyjś oczu temu kto je czyta? Anonymous - 2017-11-25, 21:10 CzarnyAnioł, powinnaś napisać tomik depresyjnych rymowanek. Mówie serio, mimo takiej pesymistycznej treśći czyta się je z uśmiechem na ustach. Popracuj jeszcze trochę nad końcowymi wersami, bo tempo mocno spada. Tak, czy owak - jeśli coś wydasz daj znać, chętnie kupie. CzarnyAnioł - 2017-11-25, 21:17 Użytkownik Heh dziękuje ale wątpię żebym zaszła tak daleko Przynajmniej na chwilę obecną Popracuje nad końcówkami 
Anonymous - 2017-11-26, 00:03 CzarnyAnioł, są świetne. CzarnyAnioł - 2017-11-26, 11:39 Perwers dziękuje bardzo  Masz jakieś rady uwagi?
<<< Dodano: 2017-11-26, 12:00 >>> PRAWDA Kolejna łza po policzku spływa Straszną prawdę w sobie skrywa Gorzkie żale, troski smutki A na twarzy widać skutki Ból, trwoga, pustka i smutek Czuję się dziś jak wyrzutek Czy ja mam jakąś obsesję? Czy choruję na ...? Takie przemyślenia sprzed chwili Anonymous - 2017-11-28, 19:17 CzarnyAnioł, po prostu pisz dalej. maclan - 2017-12-06, 21:42 Koło domu Ciulaczka, maszerują parami: Józek, Franek i Renata, co jej utopili Brata. Utopili go w Dunajcu, bo za dużo palił w hajcu. Tak se w koło maszerują, aż się z okien szyby sują Józek, Franek i Ciulaczek nazbierali w lesie flaszek, aż się flaszki im rozbiły i im nogi skaleczyły. Tak chodzili dwa miesiące, aż złapali dwa zające. Nadszedł koniec tej wędrówki, wpadli wszyscy do gnojówki. Tak se siedzą w tej gnojnicy, Franek drze się, Renia kwiczy. Nadszedł koniec opowieści bo wtczepali się do liści. Wiatr im nawiał liści kupę, śpicie ludzie h wam w d 
M L Jednobarwna - 2017-12-08, 11:06 maclan, Ty masz pomysły
Anonymous - 2017-12-09, 19:23 Przebłysk mojego poetyckiego geniuszu: Przemyślenia nocą Drzewa rosną w lesie na dzrzewach pną się gałęzie a na nich liście niewyobrażalne to zjawisko zaiście dlaczego ja kurwa nie umiem zasnąć? Pierrot - 2017-12-10, 17:05 I mówisz że kochasz ale jestem pewien że któregoś dnia postawisz krzyżyk na moim imieniu II wcześniej nie wiedziałem że smutek zabija wcześniej była miłość teraz jest mogiła że cię kochałem straszny ze mnie matoł bo zamiast serca masz kalkulator Comein - 2017-12-31, 12:08 użytkownik, Poza ostatnim wersem? Kocham po tysiąckroć! Ale zajechało Bukowskim, więc szanuję
Kurcze, czemu wszyscy są tutaj tacy utalentowani? 
|
||||||||||||||
