Anonymous - 2014-04-27, 12:56 Temat postu: Sporty walki Czy ktoś z Was trenuje lub trenował jakieś sporty walki? 
Macie jakieś doświadczenia z tym związane? Które ze sportów walki podobają Wam się najbardziej? Zastanawiam się też, czy takie dyscypliny sportu pomagają w jakiś sposób w walce z autoagresją. W moim przypadku jest to chyba jedyna rzecz, która pomaga mi na tyle rozładować emocje, że po takich intensywnych treningach zawsze znika chęć sięgnięcia po cokolwiek ostrego. Żaden inny sport jakoś nigdy nie potrafił mi tego zastąpić. I wbrew stereotypom takie "agresywne" sporty zawsze mnie też uspokajały i potrafiły wyciszyć... Jak to wygląda u Was? 
PanFoster - 2014-04-27, 15:20 Co definiujesz jako sport walki? Boks, MMA, szermierka? 
Anonymous - 2014-04-27, 15:37 PanFoster, już myślałam, że coś trenujesz i ja nic o tym nie wiem.
Właściwie nie określiłam dokładnie, ale miałam na myśli zarówno wszelkie sportowe techniki walki, jak i sztuki samoobrony. Od boksu, poprzez judo, zapasy, karate, ju-jitsu, MMA, szermierka czy kendo... Jest pewnie jeszcze sporo innych, których nie wymieniłam, a które też się zaliczają do podobnych kategorii. PanFoster - 2014-04-27, 16:12 Zamierzam, ale to raczej od przyszłego roku akademickiego. Wiele moich znajomych trenuje, od boksu i MMA, po judo, taekwondo, czy karate. Jak jeszcze lubię popatrzeć na te typowo polegające na chwytach, to na te polegające na uderzeniach nie lubię patrzeć. Boks i MMA jest dla mnie widokiem bardzo nieprzyjemnym, może z racji moich pacyfistycznych poglądów.
Anonymous - 2014-04-27, 16:31
Mam na odwrót. Próbowałam przez jakiś czas trenować judo, ale jakoś... hm. nie podeszło mi aż tak bardzo, jak karate. Karate zawsze wydawało mi się bardziej ofensywne, ale jednocześnie bardziej uniwersalne. Łączy w sobie kilka różnych elementów i właściwie trenować może każdy i w każdym wieku.
Chociaż oglądając na początku niektóre mistrzostwa w kyokushin można mieć rzeczywiście mieszane uczucia, chociażby kiedy widzi się poplamione krwią kimona zawodników.
PanFoster - 2014-04-27, 16:37 Pokazy MMA, które widziałem są dość, bardzo brutalne. Krew i złamane/wybite kończyny to standard. Więc o coś takiego mi chodziło.
Pomanita - 2014-04-27, 19:54 Nie trenował sztuk walki, chyba że uwzględnimy rok samoobrony na wuefie. Chciałabym trenować Krav Magę, ale do tego muszę poprawić kondycję, bo mnie zmiażdżą . Nietety jest dość droga, więc jeśli nie będę mogła sobie na nią pozwolić, pójdę na jujitsu.
Anonymous - 2014-04-30, 09:33
Mój młodszy brat trenował aikido. Aikido - japońska sztuka walki skodyfikowana przez Morihei Ueshibę. Jak żadna inna sztuka walki, aikido kładzie nacisk na moralny i psychologiczny wymiar działań oraz na odpowiedzialność za zdrowie i życie drugiego człowieka w całym procesie treningu i walki. Ta sztuka walki przerodziła się obecnie w szeroko rozumianą działalność rekreacyjno-zdrowotną, o jednej z najbardziej kwestionowanych (spośród wszystkich sztuk walki) przydatności do samoobrony. Aikido składa się z szerokiego zakresu technik, opierających się na zasadzie ruchu i energii, by zmienić kierunek lub zneutralizować atak oraz kontrolować atakującego. Źródłosłów słowa "aikidō": ◾ai (jap. 合) – połączenie, zjednoczenie; ◾ki (jap. 気) – duch, energia (od chińskiego qi); ◾dō (jap. 道) – droga, metoda, sposób, nauczanie. Morihei Ueshiba nauczał, że pomimo znaczenia doskonałego opanowania techniki, nie jest to ostateczny cel treningu. Uczył, że wartości poznawane poprzez trening fizyczny są uniwersalne i powinny być używane we wszystkich aspektach życia. Powiedział kiedyś, że uczy swoich uczniów nie tego, jak poruszać nogami, lecz jak poruszać umysłem. Trening aikido nie rozdziela ciała i umysłu. Stan jednego wpływa na drugie. Z tej przyczyny, rozluźnienie ciała wynikające z nauki aikido w naturalny sposób przekłada się na psychiczne rozluźnienie. Wymaga od uczniów stawiania czoła konfliktom, nie uciekania od nich. Poprzez to realne, fizyczne doświadczenie adept aikido uczy się reagować na życiowe sytuacje w proaktywny i konstruktywny sposób, przełamując wzorce unikania konfliktu i strachu.
Mój brat miał problemy z agresją, stwierdzono u niego ADHD (błędna diagnoza, która została dopiero jakiś czas temu wyjaśniona). Dzięki aikido nauczył się we właściwy sposób pozbywać negatywnych emocji, radzić sobie ze stresem, stał się odrobinę spokojniejszy i wyciszony, ale wszystko wymagało czasu. Bast - 2014-04-30, 10:54
Trenowałam boks.
Marzyłam o trenowaniu capoeiry, ale nigdy nic z tego nie wyszło. Do dziś często przechodzę koło stadionu miejskiego popatrzeć jak latem trenują. 
Przyznam, że w moim przypadku same naparzanie w worek skutecznie mnie odciąga od ostrych przedmiotów. A sparingi to już w ogóle pozwalają zapomnieć co to aa. 
Gumiss - 2014-05-02, 00:21
Kung fu kolo 10 roku życia, teakwondo 2 lata jakoś, i mnóstwo treningów w różnych sekcjach, Karate Oyama, Karate Kyokushin, MMA, Boks, Boks tajski, BJJ, Capoeira. Jeszcze bym chciał Aikido, Kendo, Iaido, Wing chun.
Wing chun, Teakwondo, Iaido. 
<<< Dodano: 2014-05-02, 00:26 >>>
O taaak mój piękny 180 cm worek rozjebauem 
Anonymous - 2014-06-15, 21:45 Odpiszę tutaj, co by w "Tak wyglądamy" nie robić offtopu.
Nie, to akurat pomarańczowy kolor... W karate nie ma czerwonych pasów, pewnie dlatego że są one używane na przykład w trakcie zawodów. Wtedy jeden z zawodników zakłada dodatkowo taki czerwony pasek na siebie, żeby przy ogłaszaniu wyników było wiadomo, który wygrał... Służy on wtedy do odróżniania zawodników (bo po nazwiskach można się łatwo pomylić, a tak wystarczy że sędziowie podniosą czerwoną/białą chorągiewkę).
W karate jest 10 kyu, potem też - kiedy ktoś zdobędzie już czarny pas, można iść jeszcze wyżej i zdobywać kolejne dany... Wtedy na czarnym pasie pojawiają się takie poziome beleczki, które oznaczają poziom zawodnika. W Polsce najwyższy jaki obecnie jest, to chyba ósmy dan, ma go tylko jedna osoba.
Anonymous - 2014-06-15, 22:24 Arya, dzięki za odpowiedź  .
Coś kojarzę że pasy to stopnie zaawansowania, bo kiedyś koleżanka z klasy chodziła na zajęcia czegoś tam i coś mi się obiło o uszy.
A to w karate łamie się dłonią deski?
Anonymous - 2014-06-15, 22:35
Tak. Albo dłonią, albo nogą... 
Anonymous - 2014-06-15, 22:40 Arya, o jaaa.
A Ty też tak łamiesz deski? I to od techniki trzymania dłoni/nogi zależy czy większe znaczenie ma siła fizyczna? Anonymous - 2014-06-15, 23:06
Nie wiem, czy to się liczy, ale raz na treningu mieliśmy spróbować kopnąć w taką jedną, i rzeczywiście pękła... Tyle, że to była jakaś dziwna deska, taka cienka i słaba (tak mi się przynajmniej wydawało). Nie orientuję się, jak to dokładnie wygląda - czy jest tu na sali jakiś ekspert?
Wiesz, to chyba tak samo jak w walce - technika jest bardzo ważna, żeby nie nabawić się kontuzji, ale bez siły fizycznej też niewiele można zdziałać. Dlatego najefektywniejsze są chyba takie formy treningów, gdzie na przykład raz w tygodniu są ćwiczenia poszczególnych technik, drugi raz w tygodniu treningi na siłowni, trzeci raz bieganie (żeby wzmacniać wytrzymałość i poprawiać kondycję, co by potem nie męczyć się tak szybko), a dopiero na tym czwartym treningu w tygodniu można walczyć z przeciwnikiem. Za to też kocham ten sport, świetnie pokazuje, że żeby móc czerpać satysfakcję z końcowego efektu trzeba wcześniej włożyć naprawdę sporo pracy, i nauczyć się przezwyciężać własne słabości i ból.
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
