Bartek - 2015-05-06, 16:04 Axxie, ja nie twierdzę, że nie. Być może masz rację, ale ja wtedy poczułem się jeszcze gorzej. lullaby - 2015-05-06, 22:50 Mam ochotę wykrzyczeć wszystkim w twarz, że się rozpadłam, że wszystko jest źle, bardzo źle ale nie mogę, nie potrafię. Potrzebuję pomocy a słowa więzną w gardle. Na wszelkie moje stwierdzenia, że jestem chora słyszę nie wymyślaj . 
Anonymous - 2015-05-07, 00:54 To chyba największy minus tego cholernego pisania... Ktoś musi wydobyć to z Ciebie. P.s. Czasem myślę, że nie ma chorób czy zaburzeń psychicznych w naszym społeczeństwie, jest lenistwo, pojęcie, które wszystko ogarnia 
Mary - 2015-05-07, 12:05 Lullaby, a byłaś u lekarza? Rodzina czy przyjaciele zazwyczaj zaprzeczają naszej chorobie, ciężko im uwierzyć w to, że możemy mieć problem. A lekarz jest osobą postronną, której zadaniem będzie Ci pomóc. lullaby - 2015-05-07, 18:11 Mary, leczę się, póki co z mizernym skutkiem ale może kiedyś trafię na leki, które faktycznie pomogą. Anonymous - 2015-05-07, 18:54
A ja nadal nie rozumiem tej waszej naiwnej wiary w leki, jakby miały one cudem was wyleczyć.
Anonymous - 2015-05-07, 18:55 Wyleczyć nie wyleczą, ale mocno pomagają. Czasem bez nich nie da się ruszyć z miejsca, albo jest to bardzo trudne. Anonymous - 2015-05-07, 18:58 Akyrp Ratavuli, tak, ja to wiem. Zależy też od choroby i jej podłoża. Zdaję sobie z tego sprawę. No ale częściej chyba jest tak, że leki są jedynie wspomagaczem w leczeniu. A ludzie oczekują cudów już po tygodniu brania.* Anonymous - 2015-05-07, 18:59 nevermore, zdziwiłabyś się jak bardzo człowiek jest "chemiczny" i jak wpłynąć na niego za pomocą różnorakich środków. Oczywiście samo branie leków nie rozwiązuje problemów, ale pomaga pokonać strach, poprawić nastrój lub ukoić nerwy. Anonymous - 2015-05-07, 19:06 wisielec, dobrze wiem jak te leki działają, bo nieraz studiowałem ich wpływ na biochemię w mózgu. Po prostu nadal nie widzę sensu w pokładaniu nadziei w lekach, gdy, zakładając, że depresja nie jest endogenna i nie mamy tutaj do czynienia z urojeniami/psychozami. Leki mogą pomóc, ale do czasu i w sytuacjach, gdy takie leki nie są potrzebne na całe życie, wiecznie narzekanie, że nie działają, tamte też nie jest bez sensu. Wtedy leki są jedynie wspomagaczem, a najważniejszą rolę gra psychoterapia i własne nastawienie. Ale gdy nie ma się tego nastawienia i narzeka się, że leki nie działają, no to ja się nie dziwię, że nie można z tego wyjść. lullaby - 2015-05-07, 21:38 nevermore, zmarnowałam dwa lata na psychoterapię, na której po każdej wizycie było tylko gorzej mimo, że była to ostatnia deska ratunku więc i nastawienie miałam dość pozytywne. Od tej pory ciężko mi uwierzyć, że rozmowa może wyleczyć.
To w takim razie co można zrobić? Jak pomóc takiemu człowiekowi? Od leków nie oczekuję cudów tylko poprawy nastroju, a nie popadnięcia w myśli samobójcze. Anonymous - 2015-05-07, 21:42
Leki z początku działania mogą pogłębiać myśli autodestrukcyjne, jest to napisane w każdej ulotce. Może zmiana lekarza, źle dobrane leki pod złym kątem leczenie? Może diagnoza zła? lullaby - 2015-05-07, 21:51
Mam tego świadomość, jednak doprowadziło mnie to do próby samobójczej.
Wypada chyba w końcu zapytać jak człowieka zaszufladkowali... Nie zmienia to faktu, że przychodnia psychiatryczna to jedyne miejsce gdzie można jakąkolwiek pomoc uzyskać.
Anonymous - 2015-05-08, 00:07
O próbach samobójczych również jest mowa w niektórych ulotkach. Nie wiem do jakiego lekarza chodziłaś, ale nie wydaje się kompetentny po tym, co piszesz. No to wtedy nawet pomimo dobrych chęci i pozytywnego nastawienia, nie dziwię się, że było tylko gorzej. Źle dobrane leki też mogą zabić. Zła diagnoza i zły lekarz nie pomogą.
Ano właśnie. Nie pomyślałaś by zmienić przychodnię? Jak w Twoim miasteczku nie ma, to może coś w okolicach? Unforgetable - 2015-05-08, 20:48 Napiszcie do mnie na gg 53933755. Chciałabym z kimś tak od serca pogadać... |
||||||||||||||||||||
