Anonymous - 2010-06-08, 09:07 tak, raczej tak, ale na myśleniu się kończy Anonymous - 2010-06-09, 02:47 Ale dlaczego? Boisz się? Czy coś innego Cię zatrzymuje? Korzystałaś już takiej pomocy? Anonymous - 2010-06-09, 08:38 nie wiem jak o te pomoc poprosić.. nie wiem, może to wstyd przed tym co mnie spotkało? raz tylko rozmawiałam z psychologiem, ale nic z tej rozmowy nie wynikło, bo chyba jakoś nie bardzo umiałam się przed nią otworzyć. BlackLily - 2010-09-01, 20:11 ja nie umiem prosić o pomoc - z reguły. tzn jeśli chodzi o takie poważne sprawy, czy po prostu życiowe. takie tam jak np. coś w pracy ('jak to zrobić?' czy 'czy mógłbyś to dla mnie zrobić?') - bez problemu. ale poważne rzeczy? nie. czemu? wiele powodów już wymieniliście wcześniej w tym temacie. bo nie czuję się wystarczająco ważna, żeby innym zabierać czas. bo nie potrafię powiedzieć, czego tak naprawdę potrzebuję (często sama nie wiem - po prostu jest mi źle i tyle). bo jak już powiem, to druga osoba daje "złotą radę" (i ja czuję się jak totalny idiota, bo 'przecież powinnam to zrobić, a nie robię' czy 'powinno mi od tego być lepiej, a nie jest') i żałuję, że w ogóle zaczynałam temat. albo ta druga osoba pomaga mi swoją metodą i znów ja jestem nieważna. i nie proszę jeszcze dlatego, że czasem po prostu chcę żeby było źle. nie wiem, jakoś tak. poplątane to wszystko. jak widać, nie umiem się nawet wysłowić 
Anonymous - 2010-09-10, 21:22 BlackLily, w sumie w miarę dobrze to ujęłaś, bo czuję podobnie : ) Anonymous - 2011-02-03, 21:07 Nie. Nie proszę ludzi o pomoc. Nie ma kogo. Po za tym to i tak by nic nie dało, nie da się nic zrobić. Czasem tylko mam ochotę się komuś się wygadać, wypłakać, ale mija to zawsze, a zamiast tego pojawia się myśl, że i tak nikogo to nie obchodzi. Boję się reakcji ludzi na pewne rzeczy, na pewno nie zrozumieją, potrafią tylko oceniać i zawsze moga to wykorzystać przeciwko mnie. murango - 2011-02-08, 15:51 Nigdy nie proszę o pomoc. Jest to raczej spowodowane tym, że ludzie nie potrafią słuchać albo dają
Tego też się boję. acic - 2011-02-18, 13:26
Duszka - 2011-02-18, 13:28 murango, a miałam wrażenie, że rady są dobre bo czasem pozwalają spojrzeć na sprawę drugą stroną. Innymi oczami:) murango - 2011-03-01, 14:43 Alzena, bo tak jest. Tylko akurat pisałam, czego ja potrzebuje 
Anonymous - 2011-03-03, 22:55
Podpisuję się pod tym całkowicie :-( Macie osobę, która pozwala Wam na to...? Tzn. z którą możecie tak szczerze pogadać i ona nie wyśmiewa, nie moralizuje, ale po prostu... jest? Ja mam takie trzy. Moja terapeutka, moja była psycholog i ordynator oddziału. Oni są dla mnie jak rodzina :-) Imogene - 2011-06-04, 10:24
Bezpiecznie czuję się tylko w internecie. Tutaj mam gdzieś to, co ktoś inny o mnie pomyśli. Co prawda jest to o wiele gorsze rozwiązanie niż pomoc w rzeczywistości, ale... zawsze przecież coś daje. Dają mi za to motywację i dzięki Nim chcę walczyć. Może tak naprawdę, w realu mam tylko jednego zaufanego przyjaciela, ale on raczej nie potrafi pomóc, może mi tylko poprawić humor. Lithium - 2011-06-04, 10:32
Już nie. Zdradził mnie i okazał się totalnym ***. Ale chyba zaczynam poprawiać stosunki z mamą.. Barcis - 2011-06-04, 10:46
Moja psycholog. Anonymous - 2011-06-04, 13:25 czekolada, poprawiaj stosunki z mama, bo to jedyn aosoba, ktora bezinteresownie Cie wspiera. Czeka i jest cierpliwa. Pamietaj, ze jest tylko czlowiekiem i tez moze czasem slaba. Moze plakac, krzyczec a potem czeka na zrozumienie. Tak jak Ty .Mowcie sobie, ze sie kochacie i czasem calus zmieni wszystko, bo zaswieci slonce w Twojej glowie i zobaczysz kolory przed oczami. Po strachu i smutkach zaczyna doceniac sie male sprawy. warto otwierac sie przed mama, ktora kocha. |
||||||||||||||||||||
