Konrad96 - 2016-06-12, 22:59 Poddałem się brak znajomych, motywacji oraz dobijania przez rodziców doprowadziło mnie spowrotem tutaj na autoagresywnych,nie mam sił żyć  żyje dla egyzstencji ludzkiej staram się ile mogę pomagam innym a sam jestem w potrzebie,matka traktuje mnie jako tanią siłę roboczą a ojciec wiecznie ma do mnie jakieś wonty,miałem jechać do kumpla z okolic Bełchatowa pewnie rodzice też to spieprzą przez nich rozwaliło mi się 3/4 znajomości bo wścibiali nos gdzie nie trzeba,i znowu wakacje będę sam ,nie chce mi się żyć,chce umrzeć,i tak pewnie moich wypociń nikt nie przeczyta 
Mamona - 2016-06-13, 22:32 Jak ja to dobrze znam... Wiecznie mam poczucie, że zawiodłam siebie i innych i nie ma po co się starać, skoro i tak nic mi nie idzie. A z drugiej strony jak ludzie na mnie patrzą, to zrobiłabym wszystko... byle tylko przestali. Teo - 2016-06-14, 19:15 Coś dzisiaj się ze mną stało, coś we mnie dzisiaj pękło. Nienawidzę słuchać prawdy. Anonymous - 2016-06-15, 10:13 Konrad96 Co robisz na co dzień? Pracujesz gdzieś? Uczysz się? Teraz jest taki fajny okres na prace sezonowe - może spróbuj sobie coś zorganizować. Zawsze to jakaś kasa wpadnie, będziesz się czuł potrzebny. Myślałeś o tym? seta.czystej - 2016-06-15, 21:00 Poddaje się codzień. Staram się to zagłuszyć czymkolwiek,ale brakuje mi sił i motywacji już. Mam wrażenie, że czeka mnie lato pełne zawodu i przemyśleń. Rzygam taką sobą. Anonymous - 2016-06-15, 21:56 seta.czystej, czasem każdy ma gorsze dni.. Czym jest to spowodowane u Ciebie? Nie martw się na zapas. monor - 2016-06-16, 19:55 Wczoraj miałam takie załamanie... Parę dni temu poprosiłam rodziców o pomoc, nie radzę sobie. Powiedziałam, że potrzebuję porozmawiać z psychologiem, czy innym lekarzem. Myślałam, że przyjęli to do świadomości i pomogą. Jednak wczoraj ojciec zamiast dać mi spokój zaczął... mnie wyśmiewać. "A może tobie trzeba kupić jakiś preparat na pamięć? Nawet o takich pierdołach zapominasz", groził... Zwiałam z domu, żeby to wszystko przemyśleć i pierwszy raz miałam tak perfekcyjnie zaplanowaną śmierć. Boże, załamałam się. Czułam, że jestem w stanie to zrobić. Pierwszy raz. Straszne to było. Generalnie nie polecam... Konrad96 - 2016-06-17, 09:11 liv89, Idę na razie na rok do pracy a potem na studia , nie,nie uczę się , właśnie zakończyłem naukę ,szukam pracy by wyrwać się z domu,uciec z tego zastanego miasta (bez urazy) , na co dzień siłownia,ćwiczenia,muzyka,książki,moze czasami PC seta.czystej - 2016-06-17, 16:50 liv89, gorsze dni to ja mogę mieć jak mam okres. Dlaczego? Bo ludzie są tacy... albo na takich trafiam. W sumie to chyba przyciągam ludzi którzy chcą być przy mnie, ufać mi, potrzebować mnie, po prostu być, spędzać ze mną czas, lubić. To samo dzieję się u mnie, zaczynam wychodzić ze skorupy, bo wierze, ze jest bezpiecznie. I JEB, u mnie "przyjaźń" rośnie, u nich maleje, albo gaśnie .Przyjaciele, którzy świadomie lub nie leją na mnie z góry na dół. A ja znowu czuje zawód, i litość nad sobą, gratulując sobie naiwności, znowu. Ileż można wierzyć, ile razy trzeba się przejechać żeby dotarło? Ciągle nie wiem... Zamiast choć raz w życiu być egoistką, gdzie byłby to ostatni raz, to siedze w takim bagnie. Problemem nie będzie ostatni ruch tylko zagłuszenie w sobie wszystkiego co jeszcze bije. Anonymous - 2016-06-17, 18:24 Konrad96, też zrobiłam sobie przerwę, z której posłusznie wracam do nauki  Niech motywacją będzie to o czym napisałeś, poświęć ten rok na uwolnienie się.
Szukasz jakiejś konkretnej pracy? <<< Dodano: 2016-06-17, 18:32 >>> seta.czystej, Czy zastanawiałaś się nad przyczyną takiego stanu rzeczy? Konrad96 - 2016-06-18, 01:43 liv89, tak prawdopodobnie w swoim zawodzie (Technik Informatyk i Technik Cyfrowych Procesów Graficznych), ale w tym mieście nawet nie chcę szukać. Anonymous - 2016-06-18, 11:45 Konrad96, w tej branży chyba możesz śmiało przebierać między ofertami? Konrad96 - 2016-06-19, 12:46 Obecnie planuje założyć działalność bo mam znajomego w jednej branży w Czechach i chce rozprowadzać te produkty na terenie polski Sadnessa - 2016-06-20, 08:36 Wiele się zmieniło odkąd tu ostatnio byłam. Zdąrzyłam skończyć szkołę, zawalić maturę, obserwować chorobę i śmierć bliskiej osoby, pożegnać człowieka, który motywował mnie do budzenia się rano, stać się jaszcze bardziej samotną i wycofaną niż wcześniej. Nie zmieniło się jedno. Wciąż na każdym kroku towarzyszy mi myśl o śmierci. Może jedynie częściej niż kiedyś. przyjaciel - 2016-06-20, 16:36 Sadnessa, Czym się zajmujesz po skończeniu szkoły? Masz jeszcze inne bliskie osoby. |
||||||
