Morricorne - 2013-04-29, 00:45 Temat postu: Śmierć kliniczna Nie wiedziałem jaki dać temat dałem więc taki. Do rzeczy. Co mnie nurtuje od jakiegoś czasu. Mianowicie jak wygląda śmierć oczami osoby opuszczającej ten świat. Uwaga o wypowiedzi proszę tylko osoby które przeżywały ten stan. Niech nikomu nie wpadnie jakiś głupi pomysł do głowy żeby to sprawdzać na potrzeby tego tematu! Po prostu osoby które były w tym stanie (nie koniecznie z własnej woli) niech opowiedzą jak to wyglądało z ich punktu widzenia. Wiem że temat jest bardzo "delikatny" i nie każdy będzie chciał się podzielić swoim przeżyciem. To są traumatyczne wspomnienia. Nikogo nie będę podpytywał na siłę. W każdym razie proszę ja wam opiszę co ja pamiętam ze swojego doświadczenia z pogranicza śmierci. Był to bodajże 97 rok miałem wtedy 6 lat. Matka była w pracy, ojciec postanowił zabrać mnie nad rzekę żebym się wychulał. Ojciec mój był alkoholikiem. Po dotarciu nad rzekę zaczął s pożywać alkohol. Nie pamiętam jaki. Ja biegałem nad brzegiem rzeki. Ojciec poszedł się wysikać. Nagle usłyszał chlup. Gdy zorientował się co jest grane. Wskoczył do rzeki,wyciągnął mnie i zaczął reanimować. Usta usta itp. Co wtedy widziałem? Pamiętam parę szczegółów. Jakiś niebiesko-różowy wir,pamiętam też to uczucie silnego bulu w płucach i nagłej ulgi. W wirze jakaś postać (czarne rozmazane kształty,postury mnicha). Potem był widok ojca jak mnie reanimował (widziałem go lekko z góry). Zdaje mi się też że ta zamazana postać o czymś mi powiedziała. Ale tego nie jestem pewien na 100%. Cała sytuacja trwała dosłownie sekundę. Tak jakby czas nie istniał. Nie umiem dokładnie opisać ile. Po prostu stało się. O tym incydencie opowiedziała mi ostatnio matka. Zapytałem się dlaczego się rozstała z ojcem. I mi opowiedziała jaki był wtedy bezmyślny. I po kawałku chodz nie było łatwo przypomniałem sobie co widziałem wtedy. Tyle ode mnie. Jeśli ktoś bedzie tak miły i opowie mi swoje podobne przeżycie. To bardzo dziękuję. Anonymous - 2013-05-25, 20:40 Ja przeżyłam kiedyś śmierć kliniczną. Moja dusza wyrwała się z ciała i galopowała szybko do góry, powietrze dawało duży opór niczym woda która szumiała mi w uszach. Widziałam czysty biały tunel a na końcu światło, nie chciałam wracać, tak bardzo chciałam tam zostać, to miejsce wydawało mi się niczym ze snu, tak dobre i przyjemne, czyste i niewinne. Ale zostałam nagle zepchnięta w dół, jak gdyby ktoś nie chciał mnie tam na razie, stwierdził że to nie mój czas i miejsce. Gdy spadałam towarzyszył mi przeraźliwy pisk, tak głośny, że myślałam że rozerwie mi uszy. I.. Cyt. Koniec. To był mój obolały, zaniedbujący mnie Anioł. Anonymous - 2013-08-26, 22:01 czemu nie sprawdzać... nie przejść przez barierę? ja tego chcę i tylko na to czekam Morricorne - 2013-08-29, 05:25 @up Czemu? Nawet nie pytaj. Ja nie miałem na to wpływu. Jakby to ode mnie zależało to bym obserwował ziemię z lotu ptaka. Ale ku..a nie mam takiej władzy, a szkoda bo bym się nie meczył na tym łez padole. Proszę o wypowiedzi normalnych użytkowników. Bo nie mam zamiaru odpisywać ludziom, którzy tylko hejtują i na uczucia innych srają. Tyle ode mnie. lit. ort. | S. Anonymous - 2013-09-06, 12:58 Kurajmo, ja mogę powiedzieć tylko oczami niedoszłego samobójcy. W każdym bądź razie miałam. Hm... taki dziwny wręcz niebezpieczny spokój. W pewnym momencie ogarnęło mnie takie wtedy dla mnie niebezpieczne uczucie roztargnienia czy niezdecydowania. Przejść, nie przejść i tak w kółko. Pamiętam bardzo dokładnie ten jasny wręcz świetlisty korytarz, tunel no nie wiem jak to nazwać. Co chwilę robiło się jaśniej i to światło aż bolało w oczy nawet przez zamknięte powieki. I w zasadzie to wszystko co pamiętam, bo to było 5 lat temu. spacja. | Muszkieterka Anonymous - 2013-09-23, 14:26 Ja nie mogę wypowiedzieć się w temacie, ale dawno temu znalazłem ciekawy film dokumentalny, polecam 
http://www.youtube.com/watch?v=K_hkBXzdIfM Anonymous - 2014-11-25, 21:33 Nie widziałam żadnego tunelu, nie wychodziłam z ciała. Nicość, zupełna nicość. Za każdym razem. Tylko czasami słyszałam. O tym, że miałam rację, dowiedziałam się, kiedy nawrzeczełam na pielęgniarkę, że takich fałszywych ludzi, to zagryzę i niech uważa. Pewna swego, zapytała o co mi chodzi i powtórzyłam jej słowa. Jedyną jej reakcją było; "Nie miałaś prawa tego słyszeć, byłaś głęboko nieprzytomna".... I to mi wystarczyło. Nigdy nie czułam ciepła, chłodu, nie widziałam polany, ciemnej bramy... PUSTKA. Anonymous - 2015-12-07, 22:18 Obraz trwał kilka sekund a wyglądał tak.
oczywiście o większej częstotliwości. [ Komentarz dodany przez: aga_myszka: 2015-12-07, 22:38 ] Dodałam spojler. Dark soul - 2016-02-01, 21:48 Ja miałem tak, jak czuję się w stanie euforii. Takie "wypełnianie" całego ciała. Powietrzem? Nie wiem, nie umiem dokładnie opisać tego uczucia. I nagle spadam, wszystko ciemnieje... Utrata przytomności. I tam było coś ale nic. Było całkiem ciemno jakbym był ślepy i jakbym znajdował się w galarecie? Przesuwałem się po omacku ale wszystko co dotknąłem i zagłębiałem w to ręke czy nogę jakby się rozpływało. I to było takie przyjemnie chłodne w dotyku. Dziwne uczucie. Choć przyjemne. Z racji niedopływu(albo braku dostatecznej ilości) krwi do dziś mam skrzywioną psychike. Dużo się w środku pozmieniało... 
|
|||||||
