lenka - 2015-04-18, 10:33 O takiej, że zwrócił ją TYLKO mi a z tego co widze nie tylko ja walnęłam off topa. A to chyba właśnie jest niesprawiedliwość czy nie? Anonymous - 2015-04-18, 10:57 lenka, no z tego co dziewczyna wyżej pisała, nawiązało jeszcze do tematu, więc offtopa nie było. No ale już... bo kolejny 
PanFoster - 2015-04-18, 11:24 Proszę zakończyć offtop. Wszelkie zażalenia proszę kierować osobiście przez PW, albo w adekwatnym temacie.
Feather - 2015-04-20, 16:15 Faktycznie temat może odbiegł trochę od wątku głównego.... I ja też jestem tutaj winna, więc Lenka głowa do góry 
nawiązując do tematu głównego...  od dawna nie miałam napadu objadania się. Dziwnie potrafię zjeść odrobinę słodyczy i nie pójść na całość. teraz 3 dni byłam sama na służbowym wyjeździe, gdzie każdy wyjazd kończył się codziennym objadaniem się. A tym razem... NIC. Zjadłam ciasto i KONIEC. Bez zjedzenia całego sklepu  . Z jednej strony się cieszę, ale z drugiej... boję się! Nie wiem czemu? Czy tego, że zdrowieje? Czy tego, że to chwilowe, a potem znowu wrócą napady i będzie jeszcze gorzej?  . Jedno wiem: realizuję program walki z napadami objadania się i ten program póki co działa. Zobaczymy na jak długo .
Anonymous - 2015-04-20, 17:19 Feather, gratuluję i życzę powodzenia.
Ja też ostatnio mniej się objadam i staram się jeść skromnie, z dnia na dzień coraz bardziej skromnie... I znów to zamknięte koło. Morcades - 2015-04-24, 15:26 Przeniosłam dyskusję do tematu o Bulimii
księżycowa - 2015-12-22, 18:18
W fazach jedzenia łapałam się na czymś podobnym i stwierdziłam, że coś jest nie tak jeśli nie jest mi niedobrze po jedzeniu (bo myślę o tym, jak mogłam z j e ś ć i co zjadłam, jakie to okropne z wnioskiem "trzeba się tego pozbyć"), jeśli nie czuję się koszmarnie, nie czuję nieustającego głodu, zawrotów głowy. Stwierdziłam, że zdrowie mi nie odpowiada. Słowa psycholog żebym jadła...ok... Ale nie będę, bo nie chcę. A czy chcę być zdrowa? Myślę, że gdybym nie miała z jedzeniem nigdy żadnych kłopotów to super, ale jeśli je mam... To jakby... Być zdrowym... Po co? Jakoś daję radę. Nie trzeba ciągle czegoś jeść aby żyć. A jakość życia... I tak jest źle  .
LadyRed - 2015-12-22, 20:16
Ja właśnie dzięki niejedzeniu czuję się zdrowa. Jak tylko coś zjem, martwię sie tym, że pewnie w jedzeniu były jakieś konserwanty i chemia. Mam głupie przekonanie, że jedzenie wychodzi mi na złe. Jem mało i nie narzekam na nie, a gdy pozwolę sobie na więcej to dojrzę wyrzuty sumienia to jeszcze zaraz źle się czuję, boli mnie brzuch, głowa. Wiem, że mam to tak głęboko zakodowane, że nie umiem inaczej i już zawsze będę tak żyć. Carrie - 2015-12-22, 21:37 LadyRed, A od kiedy tak masz? Czy to sama zakodowałaś czy ktoś Ci to zakodował? Brzmi... Hmm, jak chorobliwe zdrowe jedzenie. Nie zrozum mnie źle. LadyRed - 2015-12-27, 13:57 Orak, Mam tak od bardzo dawna, nikt mi tego nie zakodował, sama jakoś nawet nie wiem kiedy, stopniowo zaczęłam wykluczać pewne pokarmy z mojego jadłospisu. Teraz nie zostało już prawie nic 
Carrie - 2015-12-28, 21:06 LadyRed, Może warto dodać stopniowo i na nowo nie które produkty? Skoro nie zostało już prawie nic, to gdzie uciecha z dobrych smaków? księżycowa - 2016-01-04, 00:12
Skąd ja to znam... Najgorsze było dla mnie wyjasnienie tego psychologowi, a i tak mnie nie zrozumiała. LadyRed - 2016-01-05, 20:02 księżycowa, Jeśli ktoś tego nie przeszedł to nie zrozumie... 
|
||||||||||||
