metanoied - 2013-02-03, 20:46
To niestety chyba prawda. Nie można być nachalnym. Jeśli w pewien sposób uda się zainteresować drugiego człowieka, wtedy on sam się odezwie, lub będzie się starać o kontakt. Chyba, że ta osoba ma lęk przed kontaktami z ludźmi, stresuje się podczas rozmów nawet przez komunikatory (ostatnio się spotkałem właśnie z taką osobą, to smutne, że ktoś tak boi się ludzi..). Generalnie jeśli chcesz znaleźć kontakt z kimś z forum - po pierwsze wypadałoby samemu zrobić ten pierwszy krok, w końcu facet to facet.. No i nie wolno się narzucać.. I nie rzucać się od razu jak hieny na padlinę. Powodzenia 
Anonymous - 2013-02-06, 00:02 Od pewnego czasu czuję że jestem jak bezpański pies. Przywiązuję się do każdego kto choć trochę okaże współczucia, zainteresowania. A gdy ta osoba zaczyna się zbliżać pies zaczyna się wycofywać z podkulonym ogonem w obawie że zostanie skopany. Nikomu nie ufa. Może i trochę nie pasuje do tematu ale chciałem to z siebie wyrzucić. PanFoster - 2013-02-06, 00:09 pb21, rozumiem, że pragniesz bliskości z kimś, ale gdy do niej dochodzi ( nie mówię od razu o bliskości seksualnej ) to ty odczuwasz lęk i odchodzisz ?;> metanoied - 2013-02-06, 00:18
Bo zapewne chodzi wyłącznie o mentalną.
Po części zazdroszczę podejścia, bo u mnie jest odwrotnie. Oddaj mi trochę nieufności. opcjonalna - 2013-02-06, 00:31 pb211, mi też oddaj, bo ja z kolei przywiązuje się bardzo szybko, i szybko potrafie zaufać. Chciałabym się tego oduczyć, bo przez to mam najwięcej problemów związanych z aa 
PanFoster - 2013-02-06, 00:32 A ja mam wszystko to co wy i zarazem nie mam niczego 
Anonymous - 2013-02-06, 00:37
Tak. Mam taki głupi sposób bycia że jeśli zauważam że komuś zaczyna na mnie zależeć to staram się oddalić od tej osoby. Ponieważ nie potrafię wziąć odpowiedzialności za drugą osobę. Nigdy z nikim nie byłem blisko, nie wiem nawet jak to wygląda. Chloe - 2013-02-06, 08:26 pb211 ja zachowuje się podobnie. Istotną różnicą jest, to że ja odchodzę/chce odejść gdy już jest za późno. W momencie gdy już się zbliżyłam. Chce brać odpowiedzialność za drugą osobę, ale gdy nagle uciekam ma to całkowicie odwrotny skutek. Wtedy trace zaufanie i chce tylko uciec jak najdalej. Anonymous - 2013-02-06, 12:45 pb211, Chloe, zachowuje się podobnie. Różnica polega na tym: uważam, że innym jest lepiej bez ze mnie. Nie boje się brać odpowiedzialności za drugiego człowieka, boje się tego, że gdy będzie mnie potrzebować nie dam rady mu pomóc ( że będę wtedy w takim nastroju, w którym sama będę potrzebowała samotności, pomocy i nie dam rady mu pomóc, nie będę stanie ). Boje się też całkowicie zaufać drugiej osobie. metanoied - 2013-02-07, 22:48
Sam niestety nie mogę przestać myśleć w ten sposób.. Co więcej, nawet gdy ktoś mnie potraktuje nie fair, choć wiem, że nic złego nie zrobiłem, to i tak czuję się wtedy jak nic niewarty śmieć. PanFoster - 2013-02-08, 21:46 Ja boję się samotności i opuszczenia do tego stopnia, że uparcie trwam w związkach i przyjaźniach, które mnie niszczą .. opcjonalna - 2013-02-08, 22:47
Witaj w klubie. Mam to samo, a inaczej nie potrafię, bo wariuję 
PanFoster - 2013-02-09, 00:01 Nie wiem jak Ciebie, ale mnie niszczy taka labilność. Wpadanie w skrajne stany. Miłość i nienawiść .. opcjonalna - 2013-02-09, 00:14 PanFoster, ja wiem, że mnie też niszczy, ale co poradzę, jak już pisałam, inaczej nie potrafię, bo jest jeszcze gorzej, jak próbuję się odciąć. Nie potrafię być sama i ta myśl tak mnie przeraża, że czasami mam wrażenie, że łapię się byle kogo, aby czuć bliskość. W sumie teraz już nad tym pracuję, i staram się trzeźwiej myśleć o tym, i nie czuję już takiego wielkiego lęku, jak kiedyś. Niemniej jednak on wciąż jest. Anonymous - 2013-02-19, 19:52 Cholernie dosyć mam samotności... Wyniszcza mnie. Pozornie można by było przyjąć, że to dlatego, że kontakty z ludźmi są dla mnie dużym wysiłkiem... Ale rzecz w tym, że nie muszę kolegować się ze wszystkimi np. z klasy... może wystarczyła by jedna osoba, która postarała by się zrozumieć zamiast oceniać tylko na podstawie blizn? Osoba, do której mogłabym pójść np. po kolejnym koszmarnym dniu w szkole... obawiam się, że to abstrakcja. Przekonuję się o tym za każdym razem, gdy jedyne co słyszę na przerwach to opowiadania o tym kto ile wypił na imprezie, planowania jakby się wymknąć na papierosa, a to wszystko przeplatane masą przekleństw. Jestem za wrażliwa do tego gówna... tyle... Spacje po znakach. / Sadi. |
||||||||||||||||||
