Comein - 2018-02-18, 18:01 eithné, No wiadomo, nic z premedytacją na wierzchu, ale też nie przy każdej okazji można mieć rękawy po nadgarstek. Jeśli mogę spytać, jako kto pracowałaś? Anonymous - 2018-02-18, 18:04 CurlyHead, jako nauczyciel, ale nie była to szkoła publiczna. Mimo to nie odsłaniałam rąk i zamierzam nadal je zakrywać, kiedy już zrobię sobie rękaw. A kiedy w sumie nie można mieć rękawów po nadgastek pracując jako pedagog? aga_myszka - 2018-02-18, 18:11 CurlyHead, pracuję w szkole od czterech lat i nikt do tej pory nie miał problemu z tym, że mam przedramię w bliznach. A pracuję na wsi, gdzie byłoby to bardziej prawdopodobne. Anonymous - 2018-02-18, 18:14
Albo mniej... Mniejsze klasy = mniej rodziców, którzy mogliby zareagować histerycznie i podnieść lament, że nie chcą, żeby ich dzieci uczyła osoba niezrównoważona psychicznie albo kryminalista. Loneyall - 2018-02-25, 17:01 Negatywnie lub udają, że ich nie widzą 
InvisibleSapce - 2018-02-27, 22:46 Reakcje są różne. Problem jest jeden,dlaczego do tej reakcji musiało dojść? Stajesz się zauważalna dopiero gdy upublicznisz swój problem. Czemu nikt go nie dostrzega wcześniej? Irytujące się pytania typu "Dlaczego to zrobiłaś/eś? Przecież warto żyć (Yhm)" Tu nie warto się przejmować takimi ludźmi gdyż że względu na to że zadaja takie pytanie, pokazują że mało rozumieją. Zgubiona - 2018-02-28, 18:59 W moim otoczeniu uważają, że autoagresja to przejaw niedojrzałości i - uwaga - mody. Nekomimi - 2018-03-01, 00:24 Raz mnie za to matka skrzyczała. Znając kolegów z mojej obecnej klasy, śmialiby się, z wyjątkiem jednego na pewno. Koleżanki - tu różnie, ale dwie z całej klasy o tym wiedzą oraz rozumieją, przynajmniej w części. Nauczyciele i reszta pracowników szkoły - zależy którzy, niektórzy by tylko zrobili to, czego ich uczono na takie okoliczności, inni by wyśmiali lub próbowali dobić. Delphi - 2018-03-01, 07:24 Czego ucza nauczycieli na takie okolicznosci? Nekomimi - 2018-03-01, 17:55 Delphi, zakładam że wezwania psychologa/pedagoga... albo od razu rodziców... aga_myszka - 2018-03-01, 20:08 Delphi, do niedawna w ogóle o tym nie mówiono. Skończyłam studia cztery lata temu i nic na ten temat nie miałam. W swojej praktyce spotkałam się już z osobami, które miały blizny (szósta klasa podstawówki). Zazwyczaj zaczynałam od rozmowy z wychowawcą lub pedagogiem. To oni później rozmawiali z uczniami, a potem z ich rodzicami. Anonymous - 2018-03-01, 20:13 Na moich studiach nauczycielskich sporo się o tym mówiło, choć zawsze w kontekście łączenia tyvh problemów z depresją. Z jednej strony doradzano współpracę z psychologiem, z drugiej - pokazywali nam, że to też nie zawsze najlepsze rozwiązanie, bo w wielu wypadkach przyczyną problemów jest środowisko rodzinne (a nie sposób skierować dziecka na terapię bez zgody rodzica/opiekuna prawnego). szpindel - 2018-03-03, 13:25 Ludzie, jak to ludzie, każdy z nich reaguje w inny sposób. U pewnej części osób na pewno pojawia w głowie się współczucie, u drugiej - zniesmaczenie. Nie spotkałem się jeszcze z jakąś negatywną postawą, bywało, że ktoś zapytał dlaczego to zrobiłem, ale nikt mnie nie osądzał. Możliwe, że po prostu trafiam w życiu na bardzo wartościowych ludzi. Powinienem się z tego cieszyć. kocham.najmocni - 2018-05-27, 00:18 Mam blizny na nogach i to praktycznie przy samych pachwinach, chodzę w krótkich spodenkach, ale takich przed kolano, ale nie zakładam stroju kąpielowego, bo się ich troszkę wstydzę Oliss - 2018-06-09, 23:18 Mam blizny po oparzeniach na ręce i biodrach.. Ludziom mówię, że uderzyłam się w kant półki aż do mięsa i to przez to. Łatwiej im w to uwierzyć niż gdybym miała im tłumaczyć co się dzieje. Poprawiłam ort.|Ż |
||||||||
