winyl - 2017-07-22, 17:07 Nie radzę sobie, mam ochotę połknąć wszystko i zasnąć, odpłynąć, myśli te odwiedzają mnie nawet w nocy.Jedni marzą o pieniądzach, sławie czy jeszcze o czymś innym a ja tylko o wiecznym śnie. Anonymous - 2017-07-22, 22:38 Zazwyczaj te myśli są puste. Jak już mnie nachodzą to nie wiąże z nimi żadnych uczuć. To tak jakby powiedzieć "O, ta kawiarnia ma interesującą nazwę!". Są i tyle, nie muszę z nimi nic robić, przechodzą same z siebie. Spokój. Artemisia - 2017-07-23, 21:59 Ja mam idiotyczną metodę, która akurat na mnie działa. Kiedy moje myśli samobójcze bardzo mi doskwierają, zaczynam myśleć o tym a co jeśli moje błagania zostaną wysłuchane? Co, jeśli sobie je wybłagam i faktycznie umrę? I wtedy dochodzę do wniosku, że wcale nie chcę umrzeć. Nie ważne jak bardzo nienawidzę czasem mojego życia, za jak bardzo puste i bezsensu je uważam, kiedy myślę 'trzeźwo' wiem, że nie chcę umierać. Także jak bardzo bez sensu to brzmi — strach przed śmiercią pomaga mi na myśli samobójcze. Alessa - 2017-07-24, 06:46 Artemisia, jeżeli coś jest głupie ale działa, to nie jest głupie. 
Mnie pomaga wyobrażenie sobie własnego pogrzebu ze szczególikami. takatamosóbka - 2017-07-24, 13:09 Spanie jest dobre na wszystko. Czasami pomagają spacery z psem. Mogę wtedy całkowicie się na niej skupić. Ale to wtedy gdy myśli nie są aż tak natrętne. Gdy są próbuję słuchać muzyki a nie ich . zdrapka - 2017-07-24, 17:13 winyl, rozumiem Cię doskonale 
Mistic - 2017-09-11, 16:46 Nie przeciwstawiam się im, rozkoszuje się nimi. Wyobrażając sobie ten moment w którym zdejmuje z siebie ciężar czuje się lepiej niż w innych sytuacjach. Juz dawno nie potrafię się szczerze uśmiechnąć, nie czuje z ludźmi żadnej więzi i to wcale nie oznacza ze czuje się nie skrępowany. Dusze sam siebie jak narazie tylko w przenośni ale choć myśli samobójcze z natury nie są odczuciami pozytywnymi dla mnie takim się stały. Czuje spokój myśląc o odebraniu sobie życia, myśląc o życiu czuje bezsilność i wyobcowanie. Nie mnie nie powinno tu być nie to miejsce nie ten czas Milijon - 2017-09-11, 17:27 Nie radzę sobie. Czuję, jak się skradają, podpełzają, są coraz bliżej. Ciągną za sobą wyraźne plany na śmierć, brak strachu, zobojętnienie, spokój. Czasem czuję, że powinnam zrobić miejsce na tej przeludnionej planecie dla ludzi wartościowych, takich, którzy wnoszą coś w społeczeństwo. Tylko zagracam przestrzeń. Później wychodzę z domu, rozmawiam ze znajomymi. Widzę, że im na mnie zależy. Widzę, jak moja matka cierpi, bo nie może mi pomóc. Widzę, że mnie kochają. I to tak bardzo boli, tak bardzo boli. Ten ból odpędza chęć zrobienia sobie krzywdy. Żyję tylko dzięki innym ludziom. Tak bardzo nie chcę ich ranić. Mistic - 2017-09-11, 17:40 Życie dla innych jest puste i pełne bólu. Chciał bym nauczyć się żyć dla siebie. Może i by się udało gdybym zabił w sobie wrażliwość Ziemni4k - 2017-09-11, 21:34 Nienawidzę czczego myślenia, gadania. Zdecydowanie stawiam na czyny. 20września - 2017-09-12, 20:52 Ostatnio kompletnie sobie z tym nie radzę. Za dużo myślę i analizuję wszystko, ale z drugiej strony nie umiem przestać. 
Zakręcona - 2017-09-23, 00:03 Nie wiem czy radę sobie... znowu nachodzą mnie te myśli... mam tę przebłysk w jaki sposób to zrobić i to nie daje mi spokoju... wyobrażam sobie jak się zabijam i może to dziwne trochę to pomaga... tylko czekać kiedy się załamie Anonymous - 2017-12-06, 15:11 Tak się zastanawiam. Od jakiegoś czasu wyobrażając sobie własne samobójstwo zaczynam odczuwać takie przyjemne zimno, kiedy krew się ulatnia, albo ucisk na szyi, kiedy pętla się zaciska. Podoba mi się to, chociaż w sumie nie mam ochoty się zabić. Ktoś przechodził podobne fanaberie? Onirism - 2017-12-06, 15:50 użytkownik, Mam podobnie, ulatniająca się krew... Kiedyś bałem się myśleć nawet o samobójstwie, teraz mnie intryguje, a najciekawszym właśnie sposobem jest moim zdaniem podcięcie żył i spoglądanie na spływającą krew. Creepy trochę 
Anonymous - 2017-12-06, 16:53
No... troszkę tak. |
||||||||
