bloodyunicorn - 2019-10-26, 23:59 Nie miałam jeszcze dużo takich okazji, kiedy dzieci widziały moje blizny, bo zazwyczaj w takich sytuacjach je zakrywam. Raz tylko, będąc na urodzinach trzyletniej siostry byłego, jedno z zaproszonych dzieci spytało się co mi się stało w rękę, na co odpowiedziałam klasycznym "bawiłam się z kotem". niewinny95 - 2021-01-21, 22:24 Ja mam kilka odpowiedzi: -Kot mnie pogryzł -Przewróciłem się na szkło -skakałem przez płot i się zahaczyłem -miałem wypadek na rowerze Krzysiu - 2021-01-21, 22:38 To może będzie przewrotna opinia, ale okłamywanie ludzi jest nieładne. Przy czym, co będzie jeszcze przewrotniejszą opinią, dzieci są ludźmi… Anonymous - 2021-04-22, 13:33 W przeszłości miałam styczność z pytaniami zadane przez dziewięcioletniego siostrzeńca. "Dlaczego masz blizny na ręce?" "Dlaczego byłaś w szpitalu?" "Dlaczego bierzesz leki?" Niewygodne pytania sprawiły, że próbowałam je obejść, jednak siostrzeniec mnie zaskoczył pytaniem: "Masz depresję?" Do dziś nie wiem skąd w umyśle dziewięciolatka takie pytanie. Milczałam, bo nie wiedziałam co odpowiedzieć, pomimo, że dzieciak nalegał na odpowiedź. W końcu mu wytłumaczyłam, że czuję głęboki smutek w sercu i że te leki mi pomagają na to. "Jednak jak jesteś przy mnie to ten smutek mija, bo cię bardzo kocham". Ta odpowiedź go zadowoliła. Czy mieliście styczność z podobną sytuacją? Jak odpowiadacie dzieciom na niewygodne pytania? Lepiej kłamać, czy powiedzieć delikatnie prawdę? Co zrobić, jak dziecko pyta się tobie, czy masz depresję? Krzysiu - 2021-04-22, 15:55
Sasquel - 2021-04-25, 02:03 Teraz niedawno wyszla piosenka Reto-Paw. "Moja blizna nie ma wad nawet jak jest trochę szpetna pozwoli mi z biegiem lat nie skłamać że nie pamiętam" Ja swoim córkom powiedziałem że są to blizny i kiedyś im opowiem. Comein - 2023-03-31, 22:53 Dzieci, zgodnie z moimi obawami, pytają o blizny. Samo pojawienie się pytania powoduje, że lecę w dół. Pytają raz, za jakiś czas znowu, bo taki ze mnie mięczak, że kłamię. Dzieci to cwane bestie i czują blef, czują że im się historyjki nie składają. Jestem tym zmęczona, żadne strategie przygotowywane wcześniej mi się nie przydały. Paraliżuje mnie strach i już po mnie. |
||||||||
