Sourlie - 2014-05-04, 16:45 Cirnellé, wiem o tym. Mam dokładnie to samo, ale pomyśl jaka jest potem radość, że jednak nam sie udało. 
Cirnellé - 2014-05-04, 16:57 Sourlie, to walczmy, bo co innego mamy do roboty? 
Sourlie - 2014-05-04, 17:00 Cirnellé, masz rację, walczmy. A nóż się nam uda! 
Cirnellé - 2014-05-04, 17:01 Sourlie, 
tylko uwierzyć w siebie 
Sourlie - 2014-05-04, 17:03 Cirnellé, heh 
Z tym już trochę gorzej, ale damy radę.
PanFoster - 2014-05-04, 17:06 Dobra moje drogie Panie, ale trzymajmy się tematu.
Nabijanie postów jest niezgodne z regulaminem. Morcades - 2014-05-04, 23:52 Mnie pewności siebie dodaje świadomość, ze dobrze wyglądam, dlatego wszystkie ważne spotkania planuję od tego co ubiorę . Nawet na jutrzejszą wizytę u psychiatry pomalowałam paznokcie  .
Adriaen - 2014-05-05, 16:28 U mnie jest to makijaż na twarzy, nawet sama pomadka ochronna pomaga mi się czuć pewniej. Im gorzej, tym więcej makijażu dorzucam - korektor, puder, kredka. Z radzeniem sobie z nieśmiałością pomogło mi zaczęcie być chamskim i bezczelnym w stosunku do innych osób, czego nikomu nie polecam. Euphoriall - 2014-05-05, 16:41
Nie rozumiem, to skoro pomogło to czemu odradzasz? PanFoster - 2014-05-05, 16:46 W jaki sposób chamskość pomaga w przełamaniu nieśmiałości? Chcąc zapytać o drogę przypadkowej osoby, obrażasz ją? Jesteś chamski do koleżanek, jak chcesz coś pożyczyć? Obrażasz panią w kiosku, jak chcesz kupić bilet? 
Adriaen - 2014-05-05, 16:49 Psychosis, bo później zaczynają się problemy. Ludzie gadają, jaki to niedobry jesteś, aż przestajesz nad tym panować i nawet odnosisz się tak w nieodpowiednich sytuacjach, np. na lekcjach w szkole. PanFoster, jeżeli ktoś bał się odezwać, bo obawiał się docinek ze strony rówieśników (jak ja), to chamstwo i bezczelność pomogła odgryzać się. Mi to pomogło, więc nie .
PanFoster - 2014-05-05, 16:57 Pomogło tak, że z nikim nie rozmawiasz? To jest "pomoc"? Nie wydaje mi się. Adriaen - 2014-05-05, 20:02 PanFoster, mam rozmawiać z osobami, która nie akceptuję mnie takim, jakim jestem? Miałbym zmieniać swoją hierarchię wartości dla bycia akceptowanym? Wolę być outcastem niż zgubić samego siebie. Mam kilka osób, z którymi mogę pogadać o "pierdołach", ale wiem, że pomocy od nich nie otrzymam. Iroisai - 2014-05-18, 01:43 U mnie różnie bywa, ale zazwyczaj jestem nieśmiałą osobą. Zdarza się tak, że gdy jestem w znanym mi towarzystwie i czuję się dobrze, to mogłabym wszystko. Ale najczęściej jest tak jak pisały osoby wyżej, boję się, że w jakiejś sytuacji to co zrobię, inni tego nie zaakceptują, wyśmieją. Moja wiara w siebie jest minimalna. Kiedy ktoś o coś pyta, a znam odpowiedź i tak się nie odezwę, bo się wstydzę i tylko, albo wzruszam ramionami, albo mówię "nie wiem". A jak mam się z kimś spotkać pierwszy raz myślę sobie, że zrobię to i to, będę gadać o tym i o tym, a potem zamykam usta i nie jestem w stanie nic powiedzieć. Taka wystraszona w myślach jestem, że nie jestem w stanie słowa wykrztusić z siebie. Tak mnie to wkurza, ale nie potrafię nic z tym zrobić, czuję się wtedy jak kretynka.  
Anonymous - 2016-01-16, 08:50 Scaliłam z "Co może sprawić, że poczuję się lepiej"
|
||||||||
