Euphoriall - 2011-11-30, 11:30 Temat postu: ED a ćwiczenia fizyczne Często w ED rekompensujemy sobie nadprogramowe kcal ćwiczeniami. Ja, swego czasu, ćwiczyłam do upadłego byleby tylko przerzucić się z "kości na ości". Teraz odkąd mam nawrót bulimii, znowu ćwiczę bez opamiętania. Niby to zdrowo ćwiczyć ale wszystko ma swoje granice. A Wy jak do tego podchodzicie? Bo ja czasem mam wrażenie, że ćwiczenia, ćwiczeniami ale trzeba właśnie zachować umiar, bo niezdrowe podejście do tego może się źle skończyć. Anonymous - 2011-11-30, 15:16 Nadmiar ćwiczeń, szczególnie przy niewystarczającej podaży wartości odżywczych, może być bardzo szkodliwy. Wiem, że osoby z ED potrafią przeginać, ale sądzę, że nie tylko one - mam tu na myśli niektórych nadmiernie pakujących na siłowni facetów... ogólnie co za dużo to niezdrowo. Anonymous - 2011-11-30, 15:34 Przykro mi, że masz nawrót. 
Jeśli chodzi o ćwiczenia w ED, to robiłam to bardzo intensywnie, zwłaszcza po napadach bulimicznych. Codziennie seria intensywnych ćwiczeń chyba 45 minutowych (baardzo intensywnych, to interwały przeciągnięte w czasie) + bieganie + twister + skakanka i czasami basen. Po napadach robiłam zazwyczaj po kilka serii tych 45 minutówek, po każdej z nich przez 10 minut skakałam na skakance żeby trochę odpocząć. Później nie miałam siły podnieść się z podłogi i prawie mdlałam z przemęczenia, ale liczyło się to, że spaliłam kalorie. Euphoriall - 2011-12-01, 11:18
No właśnie o te chore podejście mi chodzi. Nie dość, że wykańczasz się fizycznie tak jak wspomniała Em (bo wiadomo, że nie osoba z ED nie je normalnych posiłków) to jeszcze sposób myślenia nie należy do godnych naśladowania, a od tego się wszystko zaczyna - głowa. Jak sobie poradzić z takim destruktywnym myśleniem? Bo mnie już ręce opadają. Wczoraj np. poszłam z sis do fastfooda oddalonego jakieś 30min marszem od naszego domu. Zjadłam niewiele ale i tak po wielkiej awanturze poszłyśmy na nogach z powrotem do domu i nie przeszkadzało mi, że siąpiło i było już późno, ważne były tylko kcal. Czasem sama siebie przerażam i chociaż wmawiam sobie, że mam granicę kg, do jakiej chcę zejść, to dociera do mnie, że sama siebie okłamuję. meme - 2011-12-02, 11:52 Psychosis, rozumiem Cię,niestety. Z tym,że ja jestem skrajna. Albo robię bardzo wiele ćwiczeń i dobrze się z tym czuję (do tego stopnia,że pozwalam sobie np. na batona czekoladowego raz w tygodniu),albo nie ćwiczę w ogóle i czuję się dupnie. Jesteś w stanie ćwiczyć intensywnie,ale raz na trzy dni na przykład? sentimenti - 2011-12-03, 04:03 Psychosis, ja pamiętam, że zwyczajnie, ale to dopiero wtedy kiedy czułam się pewnie, wyznaczyłam sobie limit ćwiczeń, którego nie wolno było mi przekraczać. Jak nie chciałam to nie, ale jeżeli zebrało mi się akurat to nie było możliwości 'nadrabiania' czy zwiększenia. Po prostu 'nie' i koniec. Skoro potrafimy utrzymywać nad sobą taką kontrolę, to może ona też służyć do innych, lepszych celów. 
meme - 2012-04-17, 15:20 Potrafię biegać do upadłego przy minimalnej ilości jedzenia, kiedy mam nawrót ED, w związku z czym staram się zachować umiar. sentimenti - 2012-04-17, 17:41 ho, bardzo się cieszę, że pamiętasz o tym, że masz to na uwadze, to ważne 
meme - 2012-04-18, 02:51 sentimenti, wiesz, że w wielkiej mierze dzięki Tobie.
sentimenti - 2012-04-18, 07:29 ho, me? no no no
To Ty podejmujesz takie decyzje w swoim życiu, ja mogę jedynie rozmawiać. Najważniejsze jednak pozostaje w Twoich rękach
meme - 2012-04-18, 13:22 a jednak bez Ciebie bym nie dała rady. 
Niedotykalna - 2013-09-16, 17:18 Ćwiczę. Lekarz u mnie określił to mianem natręctw. Potrafię ćwiczyć 8 godzin na dobę. Teraz jest już lepiej, ale swego czasu zażywałam pewną substancję po to tylko, żeby nie iść spać i przez całą noc (bez przerw) ćwiczyłam. Teraz już nie muszę niczego zażywać, a i tak co kilka dni/nocy mam takie odchyły, że tak dużo ćwiczę. I właśnie dziś mam PROBLEM. Mam kontuzję. Bardzo bolesną. W sumie już kilka miesięcy, ale nie bolało dotychczas aż tak bardzo. Od 5 dni nie jestem w stanie już tyle biegać. I nie potrafię znaleźć sobie miejsca, nie umiem sobie z tym poradzić ;( Czuję, że muszę biegać, ale ból nie pozwala mi na kilkugodzinne bieganie. Z trudem udaje mi się godzina. Przepraszam za chaos wypowiedzi, ale siedzę i ryczę jak ostatnia kretynka ;( Nie potrafię bez tego funkcjonować. Nie przemawia do mnie fakt, że przecież nie utyję bez ćwiczeń 10kg, po prostu intelektualnie to wiem, ale emocjonalnie zupełnie nie potrafię tego przyjąć. Nie wiem, co robić ;( Idę próbować dalej biegać. Anonymous - 2013-09-16, 19:52 Niedotykalna, Skoro już musisz ćwiczyć, to może rób coś innego zamiast biegania, żeby sobie bardziej nie zaszkodzić?
Byłaś z tym u lekarza? Niedotykalna - 2013-09-16, 20:23
Tak też zrobię dzisiejszej nocy. Będę jeździć na rowerku i wykonywać inne ćwiczenia. Wprawdzie już dziś biegałam, ale więcej nie będę. Chociaż mam wyrzuty sumienia. Ale muszę jakoś przezwyciężyć to, bo nie chcę trwale uszkodzić sobie nogi.
Nie byłam u lekarza. Ale się wybieram, mam już skierowanie. Euphoriall - 2013-09-17, 10:23 Niedotykalna, a leczysz jakoś ten patologiczny przymus ćwiczeń? Nie uważasz, że 8 godzin na dobę to za dużo? Ja rozumiem, ćwiczenia, by utrzymać wagę, dobre samopoczucie, kondycję, ale to już przesada. Chyba, że jesteś zawodowcem. |
||||||||||||||
